PROFILPELAJAR.COM

Ομάρ Μπονγκό
Ομάρ Μπονγκό
	Ο Ομάρ Μπονγκό με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζωρτζ Μπους, στο Λευκό Οίκο
Πρόεδρος της Γκαμπόν
	Περίοδος; 28 Νοεμβρίου 1967 – 8 Ιουνίου 2009
Προκάτοχος	Λέον Ν' Μπα (ή Λέον Μπα)
Διάδοχος	Αλί Μπονγκό
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	30 Δεκεμβρίου 1935, Λεβάι της Φρανσβίλ
Θάνατος	8 Ιουνίου 2009; Βαρκελόνη, Ισπανία
Πολιτικό κόμμα	Δημοκρατικό Κόμμα της Γκαμπόν
Σύζυγος	Έντιθ Λούσι Μπονγκό
Επάγγελμα	πολιτικός, ταχυδρόμος
Βραβεύσεις	Τάγμα του Ισημερινού Αστέρα; Grand Cross of the National Order of Merit; Μεγάλο κολάρο του Τάγματος του Πρίγκιπα Ενρίκε; Τάγμα του Αγκοστίνιο Νέτο; Ιππότης του Μεγαλόσταυρου με Κολλάρο του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας; honorary doctor of the Peoples' Friendship University of Russia (2001); Μεγαλόσταυρος του Ιππότη του Τάγματος των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Ομάρ Μπονγκό (El Hadj Omar Bongo Ondimba, 30 Δεκεμβρίου 1935 – 8 Ιουνίου 2009) ήταν ο πρόεδρος της Γκαμπόν, μέχρι και την ημέρα του θανάτου του^[3], και ο μακροβιότερος ηγέτης της Αφρικής, καθώς βρισκόταν στην εξουσία από το 1967. Το όνομά του φέρει λεωφόρος της χώρας.^[4] Πρώην πράκτορας των Γάλλων, πρώην ταχυδρόμος και συνδικαλιστής, σε ηλικία 32 ετών έγινε ο νεότερος αρχηγός κράτους στον κόσμο, προέβη σε αλλαγές στον εκλογικό νόμο και έχει πιστούς συμμάχους όπως η Γαλλία.^[5]

Μετά την παραίτηση του ηγέτη της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο, το Φεβρουάριο του 2008, έγινε ο μακροβιότερος εν ενεργεία ηγέτης στον κόσμο, με εξαίρεση τους μονάρχες^[6] και ο μακροβιότερος αρχηγός κυβέρνησης (όχι όμως και αρχηγός κράτους).

Το Μάιο του 2009 εισήχθη για νοσηλεία σε ισπανική κλινική, στην οποία παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του.^[3]

Βιογραφία

Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση

Ο El Hadj Omar Bongo Ondimba (πρώην Albert-Bernard Bongo) γεννήθηκε στο Λεβάι της Φρανσβίλ^[7] στις 30 Δεκεμβρίου του 1935 και σπούδασε στο Μπραζαβίλ. Από το 1958 ως το 1960 υπηρέτησε στην Γαλλική Πολεμική Αεροπορία.^[8]

Πολιτική καριέρα

Εξελέγη Αντιπρόεδρος το Μάρτιο του 1967, και αυτοανακηρύχθηκε Πρόεδρος μετά το θάνατο του Προέδρου Λέον Ν' Μπα (ή Λέον Μπα) στις 28 Νοεμβρίου του 1967. Το 1968 επαναδιοργάνωσε το κόμμα του προκατόχου του και επέβαλε μονοκομματικό καθεστώς αναλαμβάνοντας γενικός γραμματέας του νεοσύστατου Δημοκρατικού Κόμματος της Γκαμπόν. Ασπάστηκε το Ισλάμ το 1973 και άλλαξε το όνομά του. Για πρώτη φορά κέρδισε τις εκλογές χωρίς αντίπαλο στις 25 Φεβρουαρίου του 1973 και επίσης στις 30 Δεκεμβρίου 1979 και στις 9 Νοεμβρίου του 1986.^[9] Στις αρχές της δεκαετίας του '90 νομιμοποίησε τον πολυκομματισμό και διεξήγαγε δημοκρατικές εκλογές (5 Δεκεμβρίου 1993, 12 Δεκεμβρίου 1998, 29 Νοεμβρίου 2005). Κέρδισε τις εκλογές και τις τρεις φορές, παίρνοντας ποσοστά 51,2% και 66,8% και 79,1% αντίστοιχα.^[9] Το 1995 (με δημοψήφισμα στις 23 Ιουλίου)^[9] και το 2003, το Σύνταγμα άλλαξε πρώτα σε εφαρμογή συμφωνιών με την αντιπολίτευση και έπειτα για να εξαλειφθούν οι περιορισμοί στη διάρκεια θητείας του Προέδρου.

Οικογενειοκρατία

Ο Μπονγκό ήταν ένας από τους πλουσιότερους αρχηγούς Κράτους. Ήταν ο μακροβιότερος ηγέτης στην εξουσία, μετά τον Φιντέλ Κάστρο στην Κούβα. Το καθεστώς του χαρακτηριζόταν από νεποτισμό. Η κόρη του, Πασκαλίν, διηύθυνε το γραφείο του και διαχειρίζοταν την προσωπική του περιουσία. Ο γιος του, ο Αλί, τέθηκε επικεφαλής του υπουργείου Άμυνας. Δεκάδες άλλοι γιοι, ανιψιοί, και λοιποί συγγενείς διοικούν τράπεζες και τηλεοπτικούς σταθμούς, ενώ μια πρώην ερωμένη του προέδρου είναι πρόεδρος του συνταγματικού δικαστηρίου.^[5]

Επανεκλογή 2005

Στις εκλογές που διενεργήθηκαν στις 27 Νοεμβρίου του 2005 ο Μπόνγκο αναδείχθηκε νικητής, με 79,1%.^[10] Όπως και στις δύο προηγούμενες αναμετρήσεις, υπήρξαν καταγγελίες για νοθεία.^[11] Ο κυριότερος αντίπαλός του, Πιερ Μαμπουντού, πήρε 13,57% στις εκλογές.^[12] Στις βουλευτικές εκλογές του 2006, ο Μπονγκό κέρδισε ξανά καθώς το Δημοκρατικό Κόμμα της Γκαμπόν απέσπασε «καθαρή» πλειοψηφία εξασφαλίζοντας τις 74 από τις 120 έδρες της Εθνοσυνέλευσης^[13]

Σχέσεις με Παρίσι

Οι σχέσεις του Μπονγκό με τη Γαλλία βαθμιαία επιδεινώθηκαν. Οι γαλλικές αρχές προχώρησαν στη δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών του ηγέτη της Γκαμπόν το Φεβρουάριο του 2009. Προηγήθηκε δικαστική απόφαση που διέταξε την επιστροφή του χρηματικού ποσού που είχε δοθεί στον Μπονγκό προκειμένου να αποφυλακιστεί ένας Γάλλος επιχειρηματίας.^[14]

Το Μάιο του 2009 οι εισαγγελικές αρχές στη Γαλλία διέταξαν το πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων του πολιτικού, στα πλαίσια των ερευνών για υποθέσεις διαφθοράς.^[15]

Ασθένεια και ανακοίνωση θανάτου

Λίγο νωρίτερα (Μάρτιος 2009), απεβίωσε η σύζυγός του, Έντιθ Λούσι Μπονγκό, κόρη του Ντενί Σασού Νγκουέσσο, προέδρου του Κονγκό-Μπραζαβίλ. Τον ίδιο μήνα ανακοινώθηκε από πηγές του ισπανικού Υπουργείου Εξωτερικών ότι ο Μπονγκό νοσηλευόταν στην Ισπανία, στη Βαρκελόνη σε "κρίσιμη αλλά σταθερή κατάσταση". Παράλληλα, ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες έκαναν λόγο ότι ο πρόεδρος έπασχε από καρκίνο.^[16]

Ο Μπονγκό ανέστειλε τις πολιτικές του δραστηριότητες για πρώτη φορά το Μάιο του 2009.^[17] Η γαλλική τηλεόραση ανακοίνωσε ότι ο Μπονγκό απεβίωσε στις 7 Ιουνίου του 2009. Ο πρωθυπουργός της Γκαμπόν, Ζαν Εγεγκέ Ν'Ντονγκ εξέφρασε την έκπληξή του και δήλωσε ότι δεν ήξερε την είδηση για το θάνατο του προέδρου.^[18]

Στις 8 Ιουνίου ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε επίσημα ότι επισκέφτηκε μαζί με άλλους τον Μπονγκό στο νοσοκομείο και ότι ο πρόεδρος ήταν εν ζωή,^[19] αργότερα όμως μέσα στην ίδια μέρα, σε επίσημη ανακοίνωση δήλωσε πως ο Μπονγκό απεβίωσε από καρδιακή προσβολή κατά τις 12:30 GMT.^[20]

Διαδοχή

Η αντιπολίτευση της Γκαμπόν είχε τονίσει ότι για διάδοχος του Μπονγκό προαλειφόταν ο γιος του, Αλί Μπονγκό Οντίμπα, υπουργός Άμυνας όταν πέθανε ο Μπονγκό.^[16] Το Συνταγματικό Δικαστήριο διόρισε υπηρεσιακή πρόεδρο την πρόεδρο της Γερουσίας, Ροζ Φρανσίν Ρογκομπέ στις 9 Ιουνίου.