Η οικογένεια Σερβλία ήταν μία Βυζαντινή οικογένεια, που δραστηριοποιήθηκε μεταξύ 11ου και 13ου αι., απασχολούμενη σε δημόσιες υπηρεσίες στην κεντρική και επαρχιακή κυβέρνηση. ^[1] Ένα μέρος της οικογένειας είχε σχέση με τους Σπανόπουλους τη δεκαετία του 1090. ^[1] Η ετυμολογία του ονόματος προέρχεται από την προέλευσή τους, είτε τη Σερβία (Σερβλία), είτε από την πόλη-φρούριο των Σερβίων (τὰ Σἐρβλια). ^[2]

Οι Σερβλίες (Σερβλίας - Σερβλίαινα) ήταν Βυζαντινή οικογένεια, που κατείχε δικαστικά (κυρίως κριτές), αλλά και κατώτερα αξιώματα (όπως φοροεισπράκτορες) στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία στα μέσα του 11ου αι. Το όνομα και η καταγωγή της οικογένειας προέρχεται, σύμφωνα με άλλη εκδοχή, από το ρωμαϊκό επώνυμο "Servilius" ή από το "Σέρβος Ηλίας" από κάποιον Ηλία που ήταν Σέρβος στην καταγωγή^[3].

Τον 10ο αι. αναφέρεται από την Άννα Κομνηνή στην Αλεξιάδα κάποιος Σερβλίας μαθητής του Ιωάννη του Ιταλού, χωρίς να είναι σίγουρο αν έχει σχέση με την οικογένεια^[4]. Γνωστά πρόσωπα της οικογένειας τον 11ο αιώνα ήταν ο Νικόλαος κριτής Θεσσαλονίκης το 1062^[5], ο συνονόματος του Νικόλαος την ίδια εποχή κουράτωρ Σελευκείας. Ο Λέων την ίδια εποχή φοροεισπράκτορας στην Ιβηρία^[6] και ο Πέτρος κριτής της Σελευκείας.

Μέλη που καταγράφονται στη Βυζαντινή Σιγιλλογραφία:

• Πέτρος, γιος του Σέρβλια (π. 1025–50). ^[2]
• Μιχαήλ Σερβλίας (άκμασε 1029), πρωτοσπαθάριος του Χρυσοτρικλίνου και κριτής της Θεσσαλονίκης ή κριτής του Βολερού, του Στρυμόνα και της Θεσσαλονίκης. ^[7]
• Στέφανος Σερβλίας (1040/70), πρωτοσπαθάριος και κομμερκιάριος (επί των δασμών) της Λογγιβαρδίας, ^[7] πιθανώς και μυστικογράφος. ^[8]
• Λέων Σερβλίας (1040/80), μάγιστρος. ^[9] Απεσταλμένος του Κωνσταντίνου Θ΄ Μονομάχου στην Ιβηρία. ^[10]
• Πέτρος Σερβλίας (π.} 1050–75), μάγιστρος. ^[11]
• Nικόλαος Σερβλίας (άκμασε 1060–62), κριτής του Ιπποδρόμου και του βήλου (1060), ^[12] κήνσωρ και μέγας κουράτωρ της Tαρσού και της Σελευκείας (π. 1060–62). ^{[12] [13]} ύπατος, κριτής του Ιπποδρόμου, του βήλου, του Βολερού, του Στρυμώνος και της Θεσσαλονίκης (Αύγουστος 1062). ^[14]
• Ιωάννης Σερβλίας (π. 1066–αρχές 12ου αι.), δύο σφραγίδες με αυτό το όνομα χωρίς τίτλους, πιθανώς δύο προσώπων. ^[15]
• Ιωάννης Σερβλίας (π. 1066–αρχές 12ου αι.), αναπληρωτής επιθεώρησης. ^[16]
• Μιχαήλ Σερβλίας (π. 1066–αρχές 12ου αι.), χωρίς τίτλο. ^[17]
• Άνθιμος Σερβλίας (άγνωστος), κριτής. ^[18]
• Νικηφόρος Σερβλίας (π. 1100–1166), κριτής. ^[11]
• Ιωάννης Σερβλίας (1106), αυτοκρατορικός νοτάριος του Γενικού. Ενδεχομένως ο ομώνυμος αναπληρωτής επιθεώρησης. ^[19]
• Νικηφόρος Σερβλίας (1140), μυστικός. Ενδεχομένως ο ομώνυμος κριτής. ^[11]
• [Ανώνυμος] Σερβλίας (1146), κριτής. Η περίοδος υποδηλώνει μία πιθανή ταυτότητα με τον Νικηφόρο Σερβλία τον μυστικό ή τον κριτή. ^[20]
• Βασίλειος Σερβλίας (1143–80), χωρίς τίτλο. Στενός συγγενής του Ιωάννη. ^[20]
• Ιωάννης Σερβλίας (1143–80), χωρίς τίτλο. ^[21]
• Νικηφόρος Σερβλίας (2ο μισό 12ου αι.), χωρίς τίτλο. ^[21]
• Γεώργιος Σερβλίας (1200–1266), πραίτωρ της Θράκης και της Μακεδονίας. ^[22]

• Wassiliou-Seibt, Alexandra-Kyriaki (2012). «Der Familienname Serblias und seine Träger in Byzanz. Eine prosopographisch-sigillographische Studie». Στο: Cheynet, Jean-Claude, επιμ. Studies in Byzantine Sigillography (στα German). Walter de Gruyter. σελίδες 35–55. ISBN 978-3-11-027114-0. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
• Gkoutzioukostas, Andreas. Judges of the velum and judges of the hippodrome in Thessalonike. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-04-02. https://web.archive.org/web/20150402094109/http://byzsym.org/index.php/bz/article/downloadSuppFile/970/20. Ανακτήθηκε στις 2022-02-04. 
• Dumbarton Oaks (2005). Catalogue of Byzantine Seals at Dumbarton Oaks and in the Fogg Museum of Art: The East (continued), Constantinople and environs, unknown locations, addenda, uncertain readings. Dumbarton Oaks. σελίδες 16, 171, 173, 176, 183. ISBN 978-0-88402-309-8.