Η Οικογένεια Ραούλ, ήταν βυζαντινή αριστοκρατική οικογένεια, ίσως Νορμανδικής καταγωγής, κατά την περίοδο των Παλαιολόγων. Η θηλυκή μορφή του ονόματος ήταν Ραούλαινα. Από τον 14ο αιώνα, ήταν επίσης γνωστή ως Ράλλης ή Ράλης^[1].

Η ακριβής προέλευση της οικογένειας είναι άγνωστη. Έχει προταθεί ότι προέρχεται από τον Ρούντολφ Πήλ ντε Λαν (Rudolph Peel de Lan, αποδόθηκε σαν Ραούλ ο Λυκοδέρμων^[2]), έναν Νορμανδό που στάλθηκε ως πρεσβευτής στον αυτοκράτορα Νικηφόρο Γ΄ Βοτανειάτη (1078 - 1081) και τον οποίο η Άννα Κομνηνή τον αναφέρει ως «Ραούλ» στην Αλεξιάδα^[3][4]. Μια άλλη άποψη είναι ότι ο Ραούλ ήταν ένα άλλος πρέσβης όπου ήλθε στην Κωνσταντινούπολη το 1080, αδελφός του Ρογέρου (Roger) "ο γιος του Dagobert", ο οποίος αυτομόλησε στους Βυζαντινούς^[4].

Ο τελευταίος Ρογήρος ταυτίζεται με τον μέγα κύρη Κωνσταντίνο Ρογήρο^[4], που είχε γιο τον Ιωάννη Ρογήρο Δαλασσηνό^[4]. Παιδιά του Ιωάννη ήταν ο Ανδρόνικος^[4], ο Κωνσταντίνος^[4], ο Αλέξιος και ο, με το ίδιο όνομα και με τον τίτλο του σεβαστού, Ανδρόνικος^[4].

Το 1108, ο Ουμπέρτος (Humbert), γιος του Γραούλ (Ραούλ)^[4] και σύμβουλος του αυτοκράτορα Αλέξιου Α΄ Κομνηνού (1081-1118) ήταν μέρος της βυζαντινής αντιπροσωπείας που υπέγραψαν τη Συνθήκη της Δεαβόλεως^[4]. Η οικογένεια είναι λιγότερο εμφανή κατά το υπόλοιπο του αιώνα, αν και ήταν πλούσιοι γαιοκτήμονες, με μεγάλες εκτάσεις στη Θράκη, και μέλη της αυτοκρατορικής αριστοκρατίας.

Το 1125 αναφέρεται ο νοβελίσιμος Νικήτας. Στα 1195, ο σεβαστός Κωνσταντίνος Ραούλ^[5] υποστήριξε τον σφετερισμό του Αλεξίου Γ΄ (1195 με 1203). Ο γιος του, ο πρωτοβεστιάριος Αλέξιος Ραούλ^[6], ήταν ένας ανώτερος στρατιωτικός ηγέτης υπό τον Ιωάννη Γ΄ (1222 με 1254), αλλά δεν ευνοήθηκε επί Θεοδώρου Β΄ Λασκάρεως (1254 έως 1258), ο οποίος του αφαίρεσε τον τίτλο του και φυλάκισε τέσσερις γιους του^[5]. Επί Μιχαήλ Η 'Παλαιολόγου (1259-1282) ο πρωτότοκος γιος του Αλεξίου, Ιωάννης Ραούλ Πετραλίφας^[6], έγινε πρωτοβεστιάριος, ενώ ένας άλλος, ο Μανουήλ^[6], ήταν πιγκέρνης. Ο Μανουήλ και ένας τρίτος αδελφός, ο Ισαάκ^[6], υποστήριξαν τον Πατριάρχη Αρσένιο που ήταν κατά της Ένωσης των Εκκλησιών, ωστόσο, συνελήφθησαν και τυφλώθηκαν. Ο Ιωάννης εν τω μεταξύ είχε παντρευτεί τη Θεοδώρα Καντακουζηνή^[6], η οποία μετά το θάνατό του έγινε μοναχή και μία από τις πιο γνωστές λόγιους της Κωνσταντινούπολης στις τελευταίες δεκαετίες του 13ου αιώνα. Ο γιος τους Αλέξιος επί Ανδρόνικου Παλαιολόγου (1282-1328), ήταν μέγας δομέστικος και ένας από τους γιους του έγινε μεγάλος στρατοπεδάρχης.

Ένας άλλος Αλέξιος Ραούλ^[4] ήταν μέγας δομέστικος μετά το 1333, αλλά ο πιο αξιοσημείωτος είναι ο συγγραφέας Μανουήλ Ραούλ Μετοχίτης^[4], ο οποίος πέρασε μέρος της ζωής του στο Δεσποτάτο του Μυστρά. Η οικογένεια στα μέσα του 14ου αιώνα εξαφανίστηκε από το προσκήνιο, εκτός τον κλάδο του Μορέως, όπου άκμασε και ήταν ενεργός μέχρι την οθωμανική κατάκτηση. Οι αδελφοί Θωμάς Ράλλης^[4] και ο Γεώργιος Ράλλης^[4] οδήγησαν μια εξέγερση εναντίον των Οθωμανών το 1458/1460. Άλλα μέλη της οικογένειας συνόδευαν την πριγκίπισσα Σοφία Παλαιολογίνα μεγάλη Δούκισσα της Μόσχας, όπου υπηρέτησαν ως διπλωμάτες. Το 1451 αναφέρεται στον Μυστρά ο Μανουήλ Ραούλ τω Οισή και το 1485 αναφέρεται ο Θωμάς Παλαιολόγος Ράλης κεφαλή της Πάτρας^[7]. Άλλα μέλη του ήταν ο Νικόλαος Ραούλ τω Οισή και ο γιος του Θεόδωρος Ραούλ τω Οισή^[8]. Γνωστός από μία προσωπογραφία είναι ο Ιωάννης Δούκας Άγγελος Παλαιολόγος Ραούλ Λάσκαρις Τορνίτζης Φιλανθρωπηνός Ασάνης^[9] το όνομα του δείχνει τις σχέσεις συγγένειας που είχε κάνει η οικογένεια με άλλες επιφανείς βυζαντινές οικογένειες.

Η οικογένεια, με το όνομα Ράλλης, έκανε κλάδους σε πολλές περιοχές , όπως στην Πελοπόννησο, Αθήνα και Χίο, κι έπειτα σε πολλές χώρες όπως στην Ιταλία, Ρωσία, Αγγλία από το 1066 όπου το όνομα αναφέρεται σαν Ρόλινς κ.α. , Ιρλανδία, Καναδά τον 18ο αιώνα κ.α.^[10].

• Cawley, Charles. «Medieval Lands Project: RALLIS/RAOUL». Foundation for Medieval Genealogy. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2010. 
• Chatzis, Ch. (1909). Οι Ραούλ, Ραλ, Ράλαι, 1080–1800: ιστορική μονογραφία. Kirchhain. 
• Fassoulakis, Sterios (1973). The Byzantine Family of Raoul-Ral(l)es. Athens. 
• Kazhdan, Alexander, επιμ.. (1991), Oxford Dictionary of Byzantium, Oxford University Press, σελ. 1771, ISBN 978-0-19-504652-6 

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Raoul (Byzantine family) της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).