Η Οικογένεια Παρτετσιπάτσιο ήταν μια από τις πρώτες οικογένειες που κυβέρνησαν την Δημοκρατία της Βενετίας με 7 δόγηδες τον 9ο - 10ο αιώνα, τα πρώτα χρόνια που ανεξαρτητοποιήθηκε από την Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Η Οικογένεια καταγόταν από την Ηράκλεια και ήταν απόγονοι των πρώτων οικιστών της νήσου Ριάλτο (Βενετία)|Ριάλτο. Η Οικογένεια Παρτετσιπάτσιο είχε καθοριστικό ρόλο στην δημιουργία της σύγχρονης Βενετίας, το Ριάλτο, οικοδόμησε τις γέφυρες, τα κανάλια, τις περισσότερες εκκλησίες και την σύγχρονη Βασιλική του Αγίου Μάρκου.
Οι Δόγηδες
Ανιέλλο Παρτετσιπάτσιο, Δόγης της Βενετίας (811 - 827) και ο πρώτος Δόγης της Οικογένειας. Ανέτρεψε τον προηγούμενο δόγη Ομπελέριο και υποστήριξε την άμυνα της Βενετίας όταν επιτέθηκε στην πόλη ο γιος του ΚαρλομάγνουΠεπίνος της Ιταλίας. Ο Ανιέλλο Παρτετσιπάτσιο, οικοδόμησε την σύγχρονη πόλη με τα κανάλια και τις γέφυρες πάνω στα νησιά, επίκεντρο της πόλης ήταν η νήσος Ριάλτο (Βενετία)|Ριάλτο. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του βρέθηκε στο επίκεντρο οικογενειακών συγκρούσεων αλλά τον διαδέχθηκε τελικά ο μεγαλύτερος γιος του Τζουστινιάνο.
Τζουστινιάνο Παρτετσιπάτσιο, Δόγης της Βενετίας (827 - 829), μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Ανιέλλο Παρτετσιπάτσιο, έστειλε εξορία στην Κωνσταντινούπολη τον μικρότερο αδελφό του Τζοβάνι που επιχείρησε να γίνει διάδοχος του πατέρα του. Η παράδοση λέει ότι ο Τζουστινιάνο μετέφερε τα οστά του Ευαγγελιστή Μάρκου από την Αλεξάνδρεια στην Βενετία, οι Βενετοί έμποροι δωροδόκησαν τους φύλακες και μετέφεραν τα οστά μέσα σε χοιρινό κρέας. Ο Τζουστινιάνο ξεκίνησε να κτίζει την Βασιλική του Αγίου Μάρκου για να τοποθετήσει τα οστά του Ευαγγελιστή.[1] Πριν τον θάνατο του ανακάλεσε από την εξορία στην Κωνσταντινούπολη τον αδελφό του Τζιοβάνι να τον διαδεχτεί επειδή δεν είχε ο ίδιος γιους, του έθεσε σαν όρο να ολοκληρώσει την Βασιλική του Αγίου Μάρκου.
Τζοβάννι Α΄ Παρτετσιπάτσιο, Δόγης της Βενετίας (829 - 836), μικρότερος γιος του Ανιέλλο Παρτετσιπάτσιο, διάδοχος του αδελφού του Τζουστινιάνο. Ο Τζοβάννι ολοκλήρωσε την Βασιλική του Αγίου Μάρκου και ανατράπηκε από την αυταρχική του διακυβέρνηση.
Όρσο Α΄ Παρτετσιπάτσιο, Δόγης της Βενετίας (864 - 881), εγγονός πιθανότατα του Τζουστινιάνο Παρτετσιπάτσιο. Ο Όρσο Α΄ προχώρησε σε σημαντικές διοικηκές μεταρρυθμίσεις όπως την εκλογή δικαστών για να ελέγχουν την απεριόριστη εξουσία των δόγηδων και των των πατριαρχών της Ακυληία και του Γκράντο, δημιούργησε επίσης 5 νέες επισκοπές.[2]
Τζοβάννι Β΄ Παρτετσιπάτσιο, Δόγης της Βενετίας (881 - 887), γιος και διάδοχος του Όρσο Α΄ Παρτετσιπάτσιο. Προσπάθησε να εγκαταστήσει κληρονομική μοναρχία με τα αδέλφια του και ανατράπηκε από τον Πιέτρο Α΄ Καντιάνο.
Όρσο Β΄ Παρτετσιπάτσιο, Δόγης της Βενετίας (912 - 932), εγγονός του Μπαντοάριο Παρτετσιπάτσιο, μικρότερου γιου του Όρσο Α΄ Παρτετσιπάτσιο. Πήρε από την Βυζαντινή Αυτοκρατορία τον τίτλο του "Πρωτοσπαθάριου" και ίδρυσε το πρώτο νομισματοκοπείο στην Βενετία.
Πιέτρο Παρτεσιπάτσιο, Δόγης της Βενετίας (939 - 942), γιος του Όρσο Β΄ Παρτετσιπάτσιο.