Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 01/02/2020.
Τα σύμβολα του Οίκου του Μπεργκ
Ο Οίκος του Μπεργκ είναι ο Ιρλανδικός κλάδος της Άγγλο-Νορμανδικής οικογένειας που έμεινε γνωστή σαν Ντε Μπεργκ. Ο γενάρχης ήταν ο Γουίλιαμ ντε Μπεργκ (περί το 1160 - 1205), Νορμαδός ευγενής που εγκαταστάθηκε στην Ιρλανδία γύρω στο 1185, ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του Ούμπερτ ντε Μπεργκ, 1ου κόμη του Κεντ, κόμη του Κεντ και δικαστή της Αγγλίας.[1]
Οι μετέπειτα Άγγλο-Ιρλανδικές οικογένειες των Μπεργκ όπως οι κόμητες του Όλστερ και οι λόρδοι του Κόνοτ ήταν απόγονοι του Γουίλιαμ ντε Μπεργκ, το όνομα "Μπεργκ" είναι Νορμανδικής προέλευσης που σημαίνει "φρούριο" ή "κάστρο".
Ο Οίκος της Υόρκης ήταν δευτερεύων κλάδος των Πλανταγενετών, την κομητεία του Όλστερ κληρονόμησε ο Ριχάρδος της Υόρκης δισέγγονος της Φιλίππης, 5ης κόμισσας του Όλστερ, ο γιος του Εδουάρδος Δ΄ της Αγγλίας ανέβηκε στον θρόνο και την ενσωμάτωσε στο στέμμα.
Το "Μπεργκ" ήταν επώνυμο Ιρλανδικού βασιλικού οίκου που σχετίστηκε με το Κόνοτ για περισσότερους από επτά αιώνες, ιδρύθηκε από τον Γουίλιαμ ντε Μπεργκ αδελφό του Ούμπερτ ντε Μπεργκ. Ο Ιωάννης της Αγγλίας όταν ήταν λόρδος της Ιρλανδίας πριν τον θάνατο του πατέρα του Ερρίκου Β΄ της Αγγλίας (1189) του παραχώρησε εδάφη, με την άνοδο του Ιωάννη (1199) έγινε κυβερνήτης του Λίμερικ. Την διετία 1199 - 1201 υποστήριξε διαδοχικά τον Κέιθαλ Καράχ και τον Κέιθαλ Κοβντέργκ για τον θρόνο του Κόνοτ αλλά εξορίστηκε από το Λίμερικ και έχασε ολόκληρο το Κόνοτ εκτός από το Μάνστερ, πέθανε στα τέλη του 1205. Ο γιος του Ρίτσαρντ Μορ ντε Μπεργκ, 1ος λόρδος του Κόνοτ ύστερα από υπηρεσίες στο στέμμα δέχτηκε το Κόνοτ (1227) και διορίστηκε δικαστής της Ιρλανδίας (1228 - 1232), συντάχθηκε με τον Ερρίκου Γ΄ της Αγγλίας εναντίον των βαρόνων. Πέθανε (1243) και τον διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος γιος του Ρίτσαρντ και αυτόν με την σειρά του (1248) ο επόμενος αδελφός του Γουόλτερ Μπεργκ, 1ος κόμης του Όλστερ.
Ο Γουόλτερ πολέμησε σκληρά τους τοπικούς οπλαρχηγούς και μεγάλωσε σημαντικά τις εκτάσεις του, με τον γάμο του με την Ματθίλδη ντε Λάσι κληρονόμο της κομητείας του Όλστερ διεκδίκησε και πέτυχε από τον πρίγκηπα Εδουάρδο να γίνει ο νέος Κόμης του Όλστερ (1264). Πέθανε (1271) και τον διαδέχθηκε ο γιος του Ρίτσαρντ Όγκ ντε Μπεργκ, 2ος κόμης του Όλστερ, λεηλάτησε και υπέταξε το Κόνοτ εκθρονίζοντας τον τοπικό βασιλιά Μπράιαν Ο' Νέιγ, υποστήριξε τον κλάδο των τοπικών βασιλέων που ήταν φιλικοί με την οικογένεια του. Έφυγε από την Ιρλανδία για να υποστηρίξει τον Εδουάρδο Α΄ στις Σκωτσέζικες εκστρατείες αλλά έδωσε την κόρη του Ελισάβετ του Μπουργκ δεύτερη σύζυγο στον Ροβέρτο Μπρους (1302). Ο Εδουάρδος Μπρους επιτέθηκε στο Όλστερ και ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Ιρλανδίας αφού αναγνωρίστηκε από όλους τους τοπικούς βασιλείς (1315) αλλά μετά την ήττα και την ήττα και τον θάνατο του (1318) ο Ρίτσαρντ επανήλθε στο Όλστερ και έμεινε μέχρι τον θάνατο του. Τα κυλινδρικά έγγραφα (1290) δείχνουν ότι ο Ρίτσαρντ εκτός από το Όλστερ, το Κόνοτ και το Μάνστερ κατείχε και την Νήσο του Μαν.
Με τον φόνο του τρίτου κόμη (1333) οι άντρες συγγενείς της οικογένειας δεν δέχτηκαν να περάσουν τα εδάφη τους στην κόρη του και σε ξένες οικογένειες, ξεκίνησαν ένοπλο αγώνα σαν οπλαρχηγοί και διατήρησαν το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών του Κόνοτ. Οι δυο κλάδοι της οικογένειας ήταν οι "Μακ Γουίλιαμ Έιτερ" στο νότιο Κόνοτ και οι "ΜακΓουίλιαμ Άουτερ" στα βόρεια. Οι τελευταίοι κράτησαν την περιοχή του Γκόλγουεϊ μέχρι το 1543 που ο αρχηγός τους Ουλίκ παρέδωσε την περιοχή στον Ερρίκο Η΄ της Αγγλίας, ο ίδιος συμφώνησε να φέρει τον Αγγλικό νόμο αφού δέχτηκε τους τίτλους του κόμη του Κλανρικάρντ και του λόρδου του Ντάνκελιν. Ο 4ος κόμης (1601 - 1635) διακρίθηκε με τους Άγγλους στην επανάσταση των Ο΄Νέιλ και απέκτησε την Αγγλική κομητεία του Σαιν Άλμπαν (1628), ο γιος του Ούλικ δέχτηκε επιπλέον την κομητεία του Κλανρικάρντ (1646). Ο 6ος κόμης ξάδελφος και διάδοχος του (1657 - 1666) ήταν θείος του 8ου και του 9ου κόμη, πολέμησαν και οι δυο στο πλευρό του Ιακώβου Β΄ της Αγγλίας και έχασαν την θέση τους (1691). Ο 9ος κόμης επανήλθε (1702) και ο δισέγγονος του 12ος κόμης έγινε μαρκήσιος του Κλανρικάρντ (1789), δεν άφησε γιο και η μαρκησία δημιουργήθηκε ξανά με τον ανιψιό του 14ο κόμη (1825), οι διάδοχοι του είναι οι σημερινοί μαρκήσιοι.
Το 1603 ο αρχηγός των "ΜακΓουίλιαμ Άουτερ" παραιτήθηκε από το Μάγιο και πήρε πίσω την Αγγλική περιοχή, δημιουργήθηκε η υποκομητεία του Μάγιο (1627). Ο 2ος και ο 3ος υποκόμης υπέφεραν από τον Όλιβερ Κρόμγουελ την περίοδο (1629 - 1663) αλλά ο 4ος υποκόμης πήρε πίσω τα εδάφη του έκτασης 50.000 εκταρίων (1666), με τον θάνατο του 8ου υποκόμη η γραμμή πάλι ξεκληρίστηκε (1767). Το 1781 ο Τζων Μπεργκ ένας άντρας από το Μάγιο που ισχυριζόταν ότι είναι απόγονος των "ΜακΓουίλιαμ Άουτερ" έγινε νέος υποκόμης του Μάγιο που σε τέσσερα χρόνια (1785) πήρε τον τίτλο του κόμη. Ο 6ος κόμης έγινε αντιβασιλιάς της Ινδίας και δολοφονήθηκε στις Νήσους Ανταμάν (1872). Οι βαρονίες των Μπεργκ του Κόνελλ (1580) και των Μπεργκ του Μπρίττας (1618) κατασχέθηκαν από το στέμμα (1691) και παραχωρήθηκαν σε νεώτερους κλάδους της οικογένειας που ήταν ακόμα τότε στην Ιρλανδία. Οι λόρδοι των Μπεργκ του Γκέινσμποροου (1487 - 1599) ήταν μια οικογένεια στο Λινκολνσάιρ με καταγωγή από έναν μικρότερο γιο του Ούμπερτ ντε Μπεργκ, ο 5ος βαρόνος ήταν αναπληρωτής λόρδος της Ιρλανδίας (1597) και ο αδελφός του Σερ Τζων (πέθανε το 1594) διακεκριμένος στρατιωτικός.
