Οι Νότιες σλαβικές γλώσσες αποτελούν μία απο τις τρεις γεωγραφικές ομάδες των σλαβικών γλωσσών. Υπάρχουν σήμερα περίπου 30 εκατομμύρια ομιλητές αυτών των γλωσσών, κυρίως στα Βαλκάνια.
Η πρώτη γραπτή νότια σλαβική γλώσσα ήταν η παλαιά εκκλησιαστική σλαβονική του 9ου αιώνα. Διατηρήθηκε ως λειτουργική γλώσσα σε κάποιες από τις νότιες σλαβικές Ορθόδοξες εκκλησίες.
Στη νότια σλαβική ομάδα και ιδιαίτερα στη βουλγαρική και στη σλαβομακεδονική ανήκει ακόμα αυτή που αναφέρεται ως παλαιοσλαβική, αλλιώς, παλαιά βουλγαρική, σλαβονική[1] ή εκκλησιαστική σλαβική που είναι και η γλώσσα στην οποία έγινε η μετάφραση της Αγίας γραφής από τον Κύριλλο και Μεθόδιο, τον 19ο αι. Η παλαιοσλαβική, ως γλώσσα της θρησκείας και της παιδείας, επηρέασε πολύ τη γραπτή γλώσσα των ορθοδόξων Σλάβων, ιδίως τη ρωσική. Οι Κροάτες, οι Σλοβένοι και οι μουσουλμάνοι Βόσνιοι όμως δεν ακολουθούν, ως νότιοι σλάβοι, το κυρριλικό αλφάβητο.
Νότια σλαβική γλώσσα είναι και η Πομακική που ομιλείται στα βόρεια τμήματα των περιοχών Ξάνθης και Ροδόπης.
Παραπομπές
↑Κωνσταντίνος Τσιώπρος, Αναμνήσεις (Μελένοικο- Θεσσαλονίκη) σ. 40 «Η μετάστασις των σλαυοφώνων της περιφερείας Μελενοίκου είς το σχίσμα και η εισαγωγή της σλαυωνικής γλώσσης εις τας εκκλησίας δεν συνετελέσθη άμα τη ιδρύσει της βουλγαρικής εξαρχίας (1872)» ΙΜΧΑ 1992, GR ISS: 0073-862X