Ο Ντάνιελ Ε. Γκόρενσταϊν (αγγλικά: Daniel E. Gorenstein) (1 ιανουαρίου, 1923 – 26 αυγούστου, 1992) ήταν Αμερικανόςμαθηματικός. Σπούδασε σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, όπου απέκτησε το Διδακτορικό του το 1950, καθηγητής του ήταν ο Όσκαρ Ζαρίσκι, εισάγωντας στη διατριβή του την αρχή της δυαδικότητα για την κυρτότητα του αεροπλάνου και αυτό ήταν το κίνητρο του Grothendieck για την εισαγωγή των δακτυλίων Γκόρενσταϊν. Ήταν μια σημαντική επιρροή στην κατάταξη των πεπερασμένων απλών ομάδων.
Μετά τη διδασκαλία των μαθηματικών σε στρατιωτικό προσωπικό στο Χάρβαρντ πριν από την απόκτηση του διδακτορικού του, ο Γκόρενσταϊν κατείχε θέσεις στο Πανεπιστήμιο Κλαρκ και Πανεπιστήμιο Νόρθεστερν, πριν αρχίσει να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Rutgers το 1969, όπου και παρέμεινε για το υπόλοιπο της ζωής του. Αυτός ήταν ο ιδρυτικός διευθυντής της DIMACS το 1989 και παρέμεινε ως διευθυντής μέχρι το θάνατό του.[12]
Ο Γκόρενσταϊν είχε απονεμηθεί με πολλές τιμητικές διακρίσεις για το έργο του σχετικά με τις πεπερασμένες απλές ομάδες. Είναι αναγνωρισμένος, για την εισφορά του στην έρευνα, όπως οι εργασίες για τους κανονικοποιητές συναρτήσεων, ως ηγέτης στην σκιαγράφηση της απόδειξης της ταξινόμησης, μια από τις σημαντικότερες αποδείξεις των καθαρών μαθηματικών που επιχειρήθηκε ποτέ. Το 1972 κέρδισε την υποτροφία Γκούγκενχαϊμ και έγινε Υπότροφος του ιδρύματος Φούλμπραϊτ. Το 1978 έγινε μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών και της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών, και το 1989 κέρδισε το βραβείο Steele για μαθηματική του συνεισφορά.
