Νικόλαος Παπαγιαννόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1859 Δολιανή Ιωαννίνων
Θάνατος	27  Μαΐου 1926 Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Σπουδές	Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	διδάσκων πανεπιστημίου θεολόγος
Εργοδότης	Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1907–1926)
δεδομένα

Ο Νικόλαος Παπαγιαννόπουλος (1859-1926) ήταν Έλληνας θεολόγος και καθηγητής πανεπιστημίου του 19ου αιώνα.

Γεννήθηκε στη Δόλιανη Ζαγορίου της Ηπείρου το 1859. Φοίτησε στη Ριζάρειο Σχολή και σπούδασε θεολογία στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου αναγορεύτηκε διδάκτωρ. Την περίοδο 1881-1883 συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία όπου έμαθε εβραϊκά και επέστρεψε στην Ελλάδα.^[1][2]

Διορίστηκε καθηγητής γυμνασίου και το 1894 στη Ριζάρειο Σχολή. Στη συνέχεια το 1907 διορίστηκε επίτιμος και το 1910 τακτικός καθηγητής της εβραϊκής γλώσσας και της ερμηνευτικής της Παλαιάς Διαθήκης στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Δίδαξε μέχρι το θάνατό του.^[1] Διετέλεσε τέσσερις φορές κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής Αθηνών κατά τα ακαδημαϊκά έτη 1907-1908, 1913-1914, 1919-1920 και 1923-1924.^[3]

Απεβίωσε στις 27 Μαΐου 1926^[1] στην Αθήνα^[4].

Έγραψε βιβλία θεολογικού περιεχομένου καθώς και εγχειρίδια μέσης εκπαίδευσης. Μεταξύ αυτών^[2]:

• Ερμηνεία του ύμνου του προφήτου Αββακούμ (1894)
• Περί της σκηνής του μαρτυρίου του εν Ιεροσολύμοις ναού (1900)
• Λόγος εισιτήριος εις την εβραϊκήν γλώσσαν (1907)
• Εβραϊκή γραμματική (Λειψία, 1912)

• Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών, Δημήτριος Μπαλάνος, επιμ. (1937). Εκατονταετηρίς 1837 - 1937, Τόμος Α΄, Ιστορία της Θεολογικής Σχολής. Αθήναι: Πυρσός Α.Ε. σελ. 13. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2010. 

• Νικόλαος Παπαγιαννόπουλος στον Πανδέκτη, του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.