Ο Νίκος Βλ. Σφυρόερας (1913 – 17 Σεπτεμβρίου 1989) ήταν Έλληνας λογοτέχνης, λαογράφος, συγγραφέας, ποιητής, δημοσιογράφος και σεναριογράφος.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στην Απείρανθο της Νάξου και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και θέατρο στη σχολή της Ελληνικής Σκηνής Κουν-Δεβάρη. Πριν ασχοληθεί με τη λογοτεχνία και τη λαογραφία του τόπου του, άρχισε τη σταδιοδρομία του ως ηθοποιός, στους θιάσους της Μαρίκας Κοτοπούλη και του Καρόλου Κουν. Από τα φοιτητικά του χρόνια εξάλλου ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία, συνεργαζόμενος με εφημερίδες και περιοδικά, και αναλαμβάνοντας τελικώς αρχισυντάκτης του περιοδικού Ελληνική Δημιουργία του Σπύρου Μελά. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής έλαβε ενεργό μέρος στην εθνική αντίσταση, στο πλευρό του ΕΑΜ και για τον λόγο αυτό τιμήθηκε μετά την απελευθέρωση με το Μετάλλιο Ανδρείας του Στρατάρχη Αλεξάντερ «για τη συμβολή του στην απελευθέρωση της Ευρώπης». Επίσης, ήταν ο στιχουργός του ύμνου του ΕΑΜ της Νάξου.[1] Υπήρξε συνεργάτης του Ε.Ι.Ρ. και μετέπειτα του Ε.Ι.Ρ.Τ.. Υπεστήριξε τον απελευθερωτικό αγώνα της Κύπρου (1955-1959) γράφοντας άρθρα και ποιήματα, και παρουσιάζοντας ραδιοφωνικές εκπομπές. Για τη δράση του αυτή τιμήθηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, όταν αυτός έγινε ο πρώτος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.[2][3]
Ο Νίκος Σφυρόερας ήταν μεγαλύτερος αδελφός του ιστορικού Βασιλείου Σφυρόερα.
Εργογραφία
Ποιητικές συλλογές
- Πύρεθρα (1938)
- Ελληνικός όρθρος (1954)
- Πολύμνια (βραβευμένη, 1965)
- Ο Ιησούς πεινά (1975)
- Συγκομιδή (1988)
Διηγήματα
- Ιστορίες του Νικολού (1959)
- Ο μικρός μάγος (παιδικό)
Θεατρικά έργα
- Ελεύθεροι πολιορκημένοι (Α΄ Κρατικό Βραβείο 1965)
- Ληστής (1967)
- Θησέας (1968)
- `Ολοι τους ήσαν ήρωες (1970)
- Μια θαλασσινή πολιτεία
- Δειπνοσοφιστές
- Αλαμάνα
Μεταφράσεις
Λαογραφικές και ιστορικές μελέτες
- Απεραθίτικα πολεμικά τραγούδια (1946)
- Παναγία η Απεραθίτισσα (1963)
- Η ιστορία της ναξιακής σμύριδας
Σενάρια
Παραπομπές
Πηγές
- Το αντίστοιχο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια (Χάρη Πάτση), τόμος 21, σελ. 282