Ο Μπέρναρντ "Μπάντι" Ριτς (Bernard "Buddy" Rich, 30 Σεπτεμβρίου1917 - 2 Απριλίου1987) ήταν Αμερικάνος ντράμερ της τζαζ μουσικής, γνωστός ως ο καλύτερος ντράμερ στον κόσμο κατά την διάρκεια της καριέρας του. Υπήρξε ηγέτης των Buddy Rich Big Band και συνεργάστηκε με δεκάδες καλλιτέχνες μέχρι το 1987, όταν πέθανε από καρδιακή προσβολή.
Βιογραφία
Ο Μπάντι Ριτς γεννήθηκε το 1917 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης και έδειξε το ταλέντο του στα τύμπανα από την βρεφική του ηλικία, με τους γονείς του να τον συμπεριλαμβάνουν στην παράσταση της βοντβίλ στην οποία συμμετείχαν, απ' όταν ήταν 18 μηνών.[6] Του δόθηκε το παρωνύμιο "Baby Traps, the Drum Wonder" και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Μπρόντγουεϊ στα τέσσερα του χρόνια, ενώ περιόδευσε στην Αυστραλία δύο χρόνια αργότερα.[7] Εκείνη την περίοδο, ήταν το πιο ακριβοπληρωμένο παιδί παγκοσμίως, μετά τον ηθοποιό Τζάκι Κούγκαν, κερδίζοντας περίπου 1.000 δολάρια ανά εβδομάδα.[8] Στα έντεκα του χρόνια, ηγούνταν του δικού του συγκροτήματος, παρά το γεγονός ότι δεν έλαβε ποτέ μουσική εκπαίδευση.
Το 1937, ξεκίνησε την συνεργασία του με τον Τζο Μαρσάλα, πριν συνεχίσει με τον Άρτι Σο και τον Τόμι Ντόρσεϊ. Κατά την διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου κατατάχθηκε στους πεζοναύτες και επέστρεψε στην μουσική μετά το τέλος του πολέμου.[9]
Το 1954, έπαιζε με τους Harry James Orchestra, κερδίζοντας 1.500 δολάρια ανά εβδομάδα.[10] Καθ' όλη την δεκαετία του '50, δούλεψε με μεγάλο αριθμό μουσικών για την δισκογραφική εταιρεία "Verve", με σπουδαιότερες συνεργασίες αυτές με τον Τσάρλι Πάρκερ, τον Λες Μπράουν, τον Τσάρλι Βεντούρα και τον Χάρι Τζέιμς.
Το 1959, υπέφερε μία καρδιακή προσβολή, αλλά συνέχισε να παίζει, αν και το 1968 δήλωσε πτώχευση, αφού κατηγορήθηκε για φοροδιαφυγή.[11] Συνεργάστηκε με ονόματα όπως η Έλλα Φιτζέραλντ και ο Λούις Άρμστρονγκ, όπως και ο Ινδός ντράμερ Ούσταντ Άλλα Ράκα στον δίσκο "Rich à la Rakha".[12]
Το 1966, σχημάτισε μία ακόμη μεγάλη μπάντα με την οποία παρέμεινε ως το τέλος της ζωής του. Την επόμενη χρονιά, επιλέχθηκε από τον Τζάκι Γκλίσον για να τον συνοδεύει στο τηλεοπτικό του πρόγραμμα, ενώ το φθινόπωρο του ίδιου έτους περιόδευσε με τον Φρανκ Σινάτρα.[13] Επίσης, έκανε συχνές γκεστ εμφανίσεις στις εκπομπές του Μάικ Ντάγκλας και του Μερβ Γκρίφιν.[14] Μία από τις γνωστότερες παρουσίες του στην τηλεόραση, ήταν σε ένα επεισόδιο του The Muppet Show, όπου αντιμετώπισε σε μία μάχη τον "The Animal".[15]
Το 1983, η καρδιά του παρουσίασε και πάλι προβλήματα, κάτι που δεν τον εμπόδισε να συνεχίσει να περιοδεύει. Στις 2 Απριλίου1987, πέθανε λόγω καρδιακής προσβολής μετά από εγχείρηση για κακοήθη όγκο στον εγκέφαλο.[16]
Δισκογραφία
Στούντιο και ζωντανές ηχογραφήσεις
1953: The Flip Phillips Buddy Rich Trio (Clef)
1954: The Swinging Buddy Rich (Norgran)
1955: Sing and Swing with Buddy Rich (Norgran)
1955: Buddy and Sweets (Norgran)
1955: The Lester Young Buddy Rich Trio (Norgran)
1955: The Wailing Buddy Rich (Norgran)
1955: Krupa and Rich (Clef)
1955: The Lionel Hampton Art Tatum Buddy Rich Trio (Clef)
1956: Buddy Rich Sings Johnny Mercer (Verve)
1956: This One's for Basie (Verve)
1957: Buddy Rich Just Sings (Verve)
1958: Buddy Rich in Miami (Verve)
1959: Richcraft (Mercury)
1959: Rich versus Roach (Mercury)
1959: The Voice is Rich (Mercury)
1960: The Driver (EmArcy)
1961: Playtime (Argo)
1961: Blues Caravan (Verve)
1962: Burnin' Beat (Verve)
1965: Are You Ready for This? (Roost)
1966: Swingin' New Big Band (Pacific Jazz/Blue Note)
1966: The Sounds of '66 (Reprise Records)
1967: Big Swing Face (Pacific Jazz)
1967: The New One! (Pacific Jazz)
1968: Rich à la Rakha (World Pacific)
1968: Mercy, Mercy (Pacific Jazz)
1969: Buddy & Soul (Pacific Jazz)
1970: Keep the Customer Satisfied (Liberty Records)
1971: A Different Drummer (RCA)
1971: Rich in London (RCA)
1971: Conversations (London Records)
1972: Stick It (RCA)
1973: The Roar of '74 (Groove Merchant)
1974: Very Live at Buddy's Place (Groove Merchant)
1974: Transition (Groove Merchant)
1974: The Last Blues Album, Vol. 1 (Groove Merchant)
1975: Big Band Machine (Groove Merchant)
1976: Speak No Evil (RCA)
1977: Buddy Rich Plays and Plays and Plays (RCA)
1977: Lionel Hampton Presents Buddy Rich (Who's Who in Jazz)
1977: Class of '78 (The Great American Gramophone Company)
1978: Together Again: For the First Time (Gryphon/Century)
1980: Live at Ronnie Scott's (DRG)
1981: The Buddy Rich Band (MCA)
1982: Live at the 1982 Montreal Jazz Festival (Hudson Music)
1983: Rich and Famous (Amway)
1985: Mr. Drums: ...Live on King Street (Cafe)
Μετά θάνατον κυκλοφορίες
1993: Europe '77 (Magic)
1996: Buddy Rich & His Big Band At Stadthalle Leonberg, Germany 10 July 1986 (Jazz Band)
2001: Wham! The Buddy Rich Big Band Live (Label M)
2004: No Funny Hats (Lightyear)
2007: Time Out (Lightyear)
2009: Buddy Rich Up Close (Drum Channel, LLC)
2015: Birdland (Buddy Rich's best hits)
Επιλεγμένες συλλογές
1960: The Drum Battle (Gene Krupa and Buddy Rich at JATP) (Verve)