Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|4|01|2025}}

Ο Μιχαήλ Μιχαήλ του Μιχαήλ ήταν ένας από τους πρώτους Έλληνες ηθοποιούς κωμικούς του ελληνικού κινηματογράφου.

Γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1894 στην Αθήνα. Πρωτοεμφανίσθηκε στη θεατρική σκηνή σε μικρή ηλικία στη «Νέα Σκηνή» υπό τον Κωνσταντίνο Σαγιώρ το 1907 στο έργο «Τα Παναθήναια του 1907». Στη συνέχεια συμμετείχε στο θίασο Σαμαρτζή – Μηλιάδου, ενώ το 1917 συμπρωταγωνίστησε με τη Γεωργία Βασιλειάδου στην επιθεώρηση "Το αναποδογύρισμα του 1917" με μεγάλη επιτυχία. ^[2] Εξελίχθηκε ως αυτοδίδακτος ηθοποιός με πολλές ατέλειες, πλην όμως υπήρξε αρκετά τολμηρός. Έτσι στη δεκαετία του 1920 εμφανίζεται στον τότε βουβό ελληνικό κινηματογράφο ως πρωταγωνιστής, αλλά και σεναριογράφος.

Έγραψε, σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε σε τουλάχιστον πέντε κωμωδίες του βωβού κινηματογράφου: Ο Μιχαήλ δεν έχει ψιλά, Ο έρως της Κοντσέττας σώζει τον Μιχαήλ, Ο γάμος της Κοντσέτας και του Μιχαήλ, το Όνειρο του Μιχαήλ και Ο τυχερός.^[3] Συμπρωταγωνίστρια των έργων αυτών ήταν η Κοντσέτα Μόσχου. Τις ταινίες είχε σκηνοθετήσει ο Καλαποθάκης, τενόρος της Λυρικής Σκηνής και οπερατέρ ήταν ο Ούγγρος στη καταγωγή Γιόζεφ Χεπ. Το σενάριο είχε γράψει ο ίδιος ο πρωταγωνιστής των έργων με τη βοήθεια του συγγραφέα Αριστομένη Διδίκα. Μεταγενέστερα ο Μιχαήλ πρωταγωνίστησε σε ακόμα μία κωμωδία, τα Καταστήματα των Αθηνών.

Ο Μιχαήλ Μιχαήλ πέθανε τελείως ξεχασμένος και πάμφτωχος, πιθανότατα τον Ιούνιο του 1951.^[4]

• Περιοδικό "Κινηματογραφικός Αστήρ" (24-5-1925)
• Βιβλίο «Ο ηθοποιός ανάμεσα στη σκηνή και στην οθόνη», συλλογικό έργο, επιμέλεια Χριστίνα Αδάμου, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2008, σελ. 215-225, ISBN-13: 978-9600348439.