Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 28/01/2016.

Ο Αιμιλιανός Τιμιάδης (Ικόνιο, 10 Μαρτίου 1916 - Αίγιο Αχαΐας, 21 Φεβρουαρίου 2008) ήταν Έλληνας ιεράρχης του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Αδελφός της μητέρας του ήταν ο έθνομάρτυρας Μητροπολίτης Γρεβενών Αιμιλιανός, του οποίου το όνομα πήρε κι εκείνος κατά τη βάπτισή του.

Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή η οικογένειά του κατέφυγε στην Αθήνα όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Υπήρξε πνευματικό τέκνο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσάνθου Φιλιππίδη. Χειροτονήθηκε διάκονος το 1940 από τον Μητροπολίτη Φιλαδελφείας Αιμιλιανό, και το 1941 Πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Δέρκων Ιωακείμ.

Τοποθετήθηκε ως Εφημέριος του Ι. Ναού Αγίου Γεωργίου Μακροχωρίου Κωνσταντινουπόλεως, ως το 1947 που ανέλαβε Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας. Το 1952 το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον έστειλε ως εφημέριο στο Βέλγιο, για να καλύπτει τις θρησκευτικές ανάγκες των Ελλήνων ανθρακωρύχων. Εκεί, αποφάσισε να εργαστεί και ο ίδιος ως ανθρακωρύχος, απαντώντας με αυτόν τον τρόπο στο ειρωνικό σχόλιο κάποιου εργάτη, «εσείς οι παπάδες μόνο λόγια είστε... από δουλειά τίποτα».

Λόγω της μεγάλης του μορφώσεως και γλωσσομάθειας, στις 25 Σεπτεμβρίου 1960 χειροτονήθηκε στο Παρίσι τιτουλάριος Επίσκοπος Μελόης, ενώ το 1965 προήχθη σε τιτουλάριο Μητροπολίτη Καλαβρίας και διακόνησε απο τις θέσεως του Αντιπροσώπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών.

Στις 15 Νοεμβρίου 1977, η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου τον εξέλεξε Μητροπολίτη Σηλυβρίας, υπέρτιμο και έξαρχο Θράκης. Απεβίωσε στις 21 Φεβρουαρίου 2008^[3] και ετάφη στο Δημοτικό Κοιμητήριο του Αιγίου Αχαΐας.

Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.