Λεωνίδας Σπαής
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1892
Θάνατος	10  Σεπτεμβρίου 1980
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός διπλωμάτης στρατιωτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Εθνική Πολιτική Ένωσις Κέντρου
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχες	Βαλκανικοί Πόλεμοι
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Υπουργός Γενικός Διοικητής Βορείου Ελλάδος Έλληνας υφυπουργός Στρατιωτικών‎ μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Άρτας) μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Πρέβεζας)
δεδομένα

Ο Λεωνίδας Σπαής (1892 - 10 Σεπτεμβρίου 1980) ήταν Έλληνας στρατιωτικός, αντιστασιακός και πολιτικός.

Γεννήθηκε στο Μήγερι της Άρτας. Κατατάχθηκε στο στρατό ως εθελοντής και με τη λήξη του Β' Βαλκανικού πολέμου που συμμετείχε προήχθη, το 1914, σε ανθυπολοχαγό. Στη συνέχεια συμμετείχε στο κίνημα της Εθνικής Αμύνης στη Θεσσαλονίκη, στην εκστρατεία της Κριμαίας και από εκεί μετά το άδοξο τέλος στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Στην περιβόητη δίκη των Έξι υπήρξε μάρτυρας κατηγορίας.
Μετά την μετεκπαίδευσή του στη Γαλλία ανέλαβε φρούραρχος της Αθήνας και διάφορες άλλες επιτελικές θέσεις. Την περίοδο 1930 - 1932 διετέλεσε στρατιωτικός ακόλουθος στο Βελιγράδι και την Πράγα. Συμμετέχοντας στο κίνημα του Πλαστήρα το 1933 αποστρατεύθηκε το επόμενο έτος.

To 1935 συμμετέχοντας και στο νέο αποτυχημένο κίνημα συνελήφθη και καταδικάστηκε σε ισόβια πλην όμως έλαβε στη συνέχεια αμνηστία (το ίδιο έτος) από τον Βασιλέα Γεώργιο Β΄. Στη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά ξανασυνελήφθη και εκτοπίστηκε στην Πάρο και λίγο αργότερα στη Σκιάθο. Μετά τη νέα αμνηστία που δόθηκε από τον Γεώργιο Β΄ και την κυβέρνηση του Εμμ. Τσουδερού από την Κρήτη (1941) με επαναφορά στο στρατό χωρίς ιδιαίτερη διαδικασία, παρέμεινε στην Ελλάδα όπου και προσπάθησε να συγκροτήσει αντιστασιακή ομάδα, πλην όμως έγινε αντιληπτός από τους Ιταλούς οι οποίοι τον συνέλαβαν το 1942 και τον μετέφεραν, κρατώντας τον ως όμηρο, στη Β. Ιταλία. Από εκεί το 1943 απέδρασε και κατέφυγε στη Βέρνη όπου η ελληνική ελεύθερη κυβέρνηση της Μέσης Ανατολής τον προήγαγε σε υποστράτηγο διορίζοντάς τον στρατιωτικό ακόλουθο της εκεί πρεσβείας.

Τον Οκτώβριο του 1944 κλήθηκε στην Ελλάδα όπου και έλαβε μέρος στη πρώτη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου αναλαμβάνοντας υφυπουργός των Στρατιωτικών. Από τη θέση δε αυτή ενεπλάκη στα Δεκεμβριανά. Αποστρατεύθηκε οριστικά το 1945.

Κατά διάφορα στη συνέχεια χρονικά διαστήματα ανάλαβε υφυπουργός Στρατιωτικών (1950) και υπουργός Β. Ελλάδος στη κυβέρνηση Πλαστήρα (1951-1952), διατελώντας δύο φορές βουλευτής Πρέβεζας και Άρτας με το κόμμα ΕΠΕΚ. Πέθανε σε μεγάλη ηλικία το 1980. Ο Σπαής δεν κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη, όπως ανακοίνωσε σε δήλωσή του ο Ιωάννης Ζίγδης την επομένη της κηδείας του Σπαή, στις 11 Σεπτεμβρίου 1980^[1].

• "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ.Δ΄ (Συμπληρ.) σελ.531.