Για τη χώρα, η πόλη αυτή είναι η κλασική αναφορά στο βόρειο άκρο της χώρας, αν και στην πραγματικότητα αυτή η διάκριση ανήκει στην πόλη Σαλβαντόρ Μάτσα ή Ποσίτος, στην επαρχία Σάλτα. Το 1985, μετά από μια τριετή εθνική περιοδεία, ο διάσημος συνθέτης Λεόν Γκιέκο κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ λαϊκής μουσικής με τίτλο De Ushuaia a La Quiaca («Από την Ουσουάια στη Λα Κιάκα»).[3]
Γεωγραφία
Κλίμα
Παρά τη θέση της εντός των τροπικών περιοχών, επειδή βρίσκεται σε υψόμετρο άνω των 3.400 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, η Λα Κιάκα έχει ψυχρό ημίξηρο κλίμα (BSk, σύμφωνα με την κλιματική ταξινόμηση Κέππεν), με ετήσια βροχόπτωση 351,6 mm. Κατά τους χειμερινούς μήνες, οι θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι δροσερές, με μέσο όρο 14,7 °C τον Ιούλιο, ενώ οι νύχτες μπορεί να γίνουν πολύ κρύες, με θερμοκρασίες που πέφτουν πολύ κάτω από τους 0 °C.[4] Οι βροχοπτώσεις είναι σπάνιες κατά τους χειμερινούς μήνες, αν και είναι πιθανές οι χιονοπτώσεις. Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, οι θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι ήπιες έως θερμές, κατά μέσο όρο 19 έως 20 °C αν και οι νυχτερινές θερμοκρασίες μπορεί να παραμείνουν δροσερές. Το μεγαλύτερο μέρος των βροχοπτώσεων που δέχεται η Λα Κιάκα πέφτει κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Είναι πιθανώς το πιο ηλιόλουστο μέρος στην Αργεντινή, με μέσο όρο 3.410 ώρες ηλιοφάνειας ή 76,9% της μέγιστης δυνατής ηλιοφάνειας που κυμαίνεται από το χαμηλό 62,5% τον Φεβρουάριο έως το υψηλό 87,5% τον Ιούλιο.[4] Η υψηλότερη θερμοκρασία που καταγράφηκε ήταν 28,8 °C στις 4 Φεβρουαρίου 1998, ενώ η χαμηλότερη θερμοκρασία ήταν -15,2 °C.