Ο Κωνσταντίνος Κολοκοτρώνης (1810 - 31 Δεκεμβρίου 1848/10 Ιανουαρίου 1849^[2]), ήταν Έλληνας αγωνιστής της Επανάστασης του 1821 και πολιτικός.

Γεννήθηκε το 1810 στη Ζάκυνθο και ήταν το τρίτο παιδί του οπλαρχηγού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και της Αικατερίνης Καρούσου. Ήταν γνωστός και με το παρωνύμιο "Κολλίνος". Αδέλφια του ήταν ο Πάνος, ο Γιάννης και η Ελένη. Έμαθε τα πρώτα του γράμματα στη Ζάκυνθο, αργότερα στη Κέρκυρα και τέλος σπούδασε νομικά στο Παρίσι. Το 1824 ανέλαβε το στρατιωτικό σώμα του αδελφού του Πάνου ο οποίος είχε σκοτωθεί, ενώ αργότερα έγινε φρούραρχος Τριπολιτσάς. Τέλος κατατάχτηκε στο σώμα του Φαβιέρου.

Χρημάτισε πληρεξούσιος Γορτυνίας στην Εθνοσυνέλευση του 1843 στην Αθήνα, υπουργός Δικαιοσύνης το 1847 στην Κυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη και υπουργός Εξωτερικών το 1848 στην Κυβέρνηση Γεωργίου Κουντουριώτη.

Παντρεύτηκε τη Ραλλού Καρατζά και απέκτησε μαζί της τέσσερα παιδιά τον Θεόδωρο, τη Σμαράγδα, την Ελένη και την Αικατερίνη.

• Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, Κολοκοτρώνης Κολίνος – Κωνσταντίνος (1810-1848)
• Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.49

Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα ελληνικό πολιτικό πρόσωπο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.