Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 11/06/2015.
Η κοιλάδα του Ρουρ ή και περιοχή του Ρουρ (γερμ.Ruhrgebiet) είναι ένα γερμανικόπληθυσμιακό κέντρο στο ομόσπονδο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας. Με περίπου 5,3 εκατομμύρια πληθυσμό είναι η πέμπτη κατά σειρά πολυπληθέστερη περιοχή της Ευρώπης μετά την Ιλ-ντε-Φρανς (Île-de-France), τη Μόσχα, τη Μείζονα Περιοχή του Λονδίνου και την Κωνσταντινούπολη. Αποτελείται κυρίως από διάφορες ανεξάρτητες μεγαλουπόλεις, οι οποίες ιστορικά αναπτύχθηκαν σε τέτοιο βαθμό, που σήμερα συνορεύουν μεταξύ τους και de facto αποτελούν μια, ενιαία, πόλη. Οι κύριες πόλεις της κοιλάδας του Ρουρ πέτυχαν την σημερινή τους επέκταση και δομή με την βιομηχανοποίηση του 19ου και 20ού αιώνα.
Ενώ αρχικά η ονομασία κοιλάδα του Ρουρ χρησιμοποιούνταν μονάχα για την περιοχή γύρω από τον ποταμό Ρουρ, με την πάροδο του χρόνου και της βιομηχανικής και πληθυσμιακής ανάπτυξης της περιοχής τελικά το 1930 καθιερώθηκε ως όνομα της περιοχής μεταξύ των ποταμών Ρουρ στο νότο, Λίππε στο βορρά, Ρήνο στη δύση και τη γραμμή Χάγκεν - Χαμ στην ανατολή.
Άλλες ονομασίες για την περιοχή είναι Revier (περιοχή) και Ruhrpott (με βάση το Pütt, που θα πει ορυχείο, βλ. αγγλ.pit). Εδώ και λίγα χρόνια χρησιμοποιείται, πιο σπάνια, και η ονομασία Ruhrstadt.
Πολιτιστική ταυτότητα
Ένα χαρακτηριστικό της κοιλάδας του Ρουρ είναι ότι οι άνθρωποι συχνά ταυτίζονται περισσότερο με τη συνοικία τους και ολόκληρη την κοιλάδα του Ρουρ απ' ό,τι με την πόλη όπου ζουν. Ιστορικά ο πληθυσμός κατατάσσεται σε Ρηνανούς και Βεστφαλούς. Η ιστορική αυτή κατάταξη, εντούτοις, δεν παίζει κανέναν ρόλο στην καθημερινή ζωή των περισσότερων κατοίκων της περιοχής, οι οποίοι αισθάνονται Ruhrgebietler (από την περιοχή του Ρουρ).
Ιστορία
Βιομηχανοποίηση
Η περιοχή που σήμερα είναι γνωστή ως κοιλάδα του Ρουρ μέχρι τον 18ο αιώνα ήταν αραιοκατοικημένη αγροτική περιοχή, με λίγες μικρές πόλεις και χωριά. Στις αρχές του 19ου αιώνα οι πόλεις Ντούισμπουργκ και Ντόρτμουντ έχοντας πάνω από 5.000 κατοίκους ανήκαν στις μεγαλύτερες πόλεις, ενώ στο νότο της περιοχής, στο Μιλχάιμ, ζούσαν περίπου 11.000 άνθρωποι. Το Γκελζενκίρχεν και το Χέρνε της εποχής εκείνης είχαν πληθυσμό μονάχα λίγων εκατοντάδων ατόμων το καθένα και αποτελούσαν ασήμαντα χωριά του βορρά της περιοχής.
Τους πρώτους πυρήνες της βιομηχανοποίησης αποτέλεσαν οι μεταλλουργικές εγκαταστάσεις, που λειτούργησαν από το 1758 και μετά, αρχικά κυρίως στην έκταση του σημερινού Όμπερχαουζεν. Οι σημαντικότερες των πρώτων αυτών μεταλλουργικών εγκαταστάσεων είναι οι St.-Antony-Hütte (1758, Oberhausen-Osterfeld), Gutehoffnungshütte (1782, Oberhausen-Sterkrade) και Eisenhütte Neu-Essen (1791, Oberhausen-Lirich). Εδώ αναπτύχθηκαν οι πρώτες και σημαντικές τεχνολογίες παραγωγής σιδήρου και των ανάλογων μηχανών.
Μέχρι το 1850 δημιουργήθηκαν περίπου 300 ορυχεία. Πριν ακόμη εξαντληθεί ο άνθρακας κατά μήκος του ποταμού Ρουρ, ιδρύθηκαν βορειότερα νέες εγκαταστάσεις εξόρυξης άνθρακα. Έτσι, η τοπική μεταλλουργία αναπτύχθηκε προχωρώντας από τον νότο προς το βορρά της περιοχής, από τον ποταμό Ρουρ ως τον Έμσερ, φτάνοντας τελικά ως τον Λίππε. Βάσει δημοσιευμάτων του Δρ. Ρόλαντ Γκίντερ (Prof. Dr. Roland Günter), υπήρξαν συνολικά περίπου 3.200 ορυχεία στην κοιλάδα του Ρουρ.
Η ανάπτυξη της κοιλάδας του Ρουρ ως προμηθευτή άνθρακα και χάλυβα για την αναπτυσσόμενη βιομηχανία συνετέλεσε στην εγκατάσταση πολλών επιχειρήσεων σιδηροδρόμων. Μέχρι σήμερα το πυκνό σιδηροδρομικό δίκτυο αποτελεί χαρακτηριστικό της περιοχής.
Με την οικονομική ανάπτυξη αυξήθηκε και η εποίκηση της περιοχής, με αποτέλεσμα πολλά χωριά της περιοχής να εξελιχθούν σε μεγαλουπόλεις. Έτσι η κοιλάδα του Ρουρ κατά τον 19ο και 20ό αιώνα από αραιοκατοικημένη αγροτική περιοχή μεταμορφώθηκε στο μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο της Ευρώπης.
Στις πολλές εργασίες αναζήτησης και εξόρυξης άνθρακα οφείλεται και η ανακάλυψη, σε μια ασήμαντη ως τότε κοιλάδα του ποταμού Ντίσελ (Düssel), περίπου 12 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Ντίσελντορφ, η οποία έχει το όνομα "Κοιλάδα του Νέαντερ", τα οστά του γνωστού ανθρώπου του Νεάντερταλ (1856).
Δομική αλλαγή
Από την κρίση του άνθρακα (το 1958 και εντεύθεν), η κοιλάδα του Ρουρ βρίσκεται σε φάση δομικής αλλαγής, η οποία διαρκεί μέχρι σήμερα. Χαρακτηριστικό της φάσης αυτής είναι οι μεγάλες δυσκολίες οικονομικών ρυθμίσεων. Ακόμη και μέσω ανάλογων επιχορηγήσεων η δομική αλλαγή δεν μπόρεσε να αποτραπεί. Η εξόρυξη άνθρακα και η χαλυβουργία, βασικές βιομηχανίες της κοιλάδας του Ρουρ, εξαφανίζονται με τον καιρό: σε όλη την περιοχή εξακολουθούν σήμερα να λειτουργούν μονάχα έξι ανθρακωρυχεία και τρεις εγκαταστάσεις επεξεργασίας κωκ. Η εξόρυξη πραγματοποιείται μονάχα στην άκρη της κοιλάδας του Ρουρ, κυρίως στην περιοχή του ποταμού Λίππε, αλλά και δυτικά του Ρήνου. Μεταξύ του 1980 και του 2002 χάθηκαν έτσι περίπου 500.000 θέσεις εργασίας στον τομέα παραγωγής, ενώ δημιουργήθηκαν 300.000 νέες θέσεις στον τομέα υπηρεσιών.
Αθλητισμός
Ο γνωστός Μαραθώνιος του Έσσεν (Essen-Marathon) καθιερώθηκε το 1963 και πραγματοποιείται από τότε κάθε χρόνο στο Έσσεν, γύρω από τη λίμνη Μπαλντενάι. Το 2003 καθιερώθηκε ο Μαραθώνιος του Ρουρ (RuhrMarathon), η πορεία του οποίου περνά από την κεντρική και ανατολική κοιλάδα του Ρουρ.
Ο ποδηλατικός γύρος του Μπόχουμ (Sparkassen Giro Bochum) ξεκινά στο κέντρο του Μπόχουμ και καταλήγει στο Μπόχουμ-Στίπελ. Επίσης ποδηλατικοί αγώνες διάρκειας έξι ημερών (Sechstagerennen) πραγματοποιούνται στις εγκαταστάσεις του Westfalenhallen στο Ντόρτμουντ.