Η Καταρίνα Σρατ (11 Σεπτεμβρίου 1853 - 17 Απριλίου 1940) ήταν μία Αυστριακή ηθοποιός που έγινε «η μη εστεμμένη αυτοκράτειρα της Αυστρίας» ως έμπιστη του αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ.
Ζωή
Η Καταρίνα Σρατ γεννήθηκε στο Μπάντεν μπάι Βιέν, η μόνη κόρη του εμπόρου χαρτικών Άντον Σρατ (1804-1883). Είχε δύο αδελφούς. Από την ηλικία των έξι, ενδιαφερόταν για το θέατρο. Οι γονείς της προσπάθησαν να την αποθαρρύνουν από το να γίνει ηθοποιός και την έστειλαν σε οικοτροφείο στην Κολωνία, ωστόσο, αυτό απλά αύξησε τη φιλοδοξία της. Τελικά της επέτρεψαν να κάνει μαθήματα υποκριτικής στη Βιέννη και έδωσε το ντεμπούτο της σε ηλικία 17 ετών στην πόλη της.
Υποκριτική καριέρα
Το 1872, εντάχθηκε στο σύνολο του Θεάτρου της Βασιλικής Αυλής στο Βερολίνο, επιτυγχάνοντας σημαντική επιτυχία σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η Σρατ έφυγε από τη Γερμανία μετά από λίγους μόνο μήνες, μετά το κάλεσμα των Βιεννέζων να συμμετάσχουν στο Σίτυ Θίατερ. Η ερμηνεία της την έκανε πρωταγωνίστρια της σκηνής της Βιέννης [7]
Η Σρατ περιόδευσε στο εξωτερικό και εμφανίστηκε στη Νέα Υόρκη και μετά επέστρεψε μόνιμα στο Μπουργκτεατερ της Βιέννης. Ήταν μία από τις πιο δημοφιλείς ηθοποιούς της Αυστρίας έως ότου αποσύρθηκε το 1900, [9] μετά από διαφωνία με τον σκηνοθέτη Πολ Σλένθερ.
Βασιλική φίλη και έμπιστη
Οι εμφανίσεις και οι παραστάσεις της Σρατ στις αρχές της δεκαετίας του 1880 στο Μπουργτεαταρ γοήτευσαν τον Φραγκίσκο Ιωσήφ [10] και κλήθηκε να παίξξει για τον επισκέπτη Τσάρο Αλέξανδρο Γ΄ της Ρωσίας στο Κάστρο Κρέμσιερ. Έγινε σύντομα σύντροφος του Φραγκίσκου Ιωσήφ. Λέγεται ότι η σύζυγος του Φραγκίσκου Ιωσήφ αυτοκράτειρα Ελισάβετ ενθάρρυνε πραγματικά τη σχέση μεταξύ της ηθοποιού και του αυτοκράτορα. [11][12]
Μετά τη δολοφονία της Ελισάβετ το 1898, η σχέση τους συνεχίστηκε, με μία διακοπή (1900/01, λόγω διαφοράς απόψεων), μέχρι το θάνατο του αυτοκράτορα τον Νοέμβριο του 1916. Βραβεύτηκε με έναν γενναιόδωρο τρόπο ζωής, περιλαμβανομένων ένα αρχοντικό στο Γκλοριέτγκασε της Βιέννης, κοντά στο παλάτι Σενμπρούν και ένα αρχοντικό στο Μπαντ Ισλ. Επιπλέον, τα χρέη τζόγου της πληρώθηκαν από αυτόν. [13][14] Μετά το θάνατο του συζύγου της το 1909, κληρονόμησε επίσης το Παλαί Κένινγκςβάρτα, ένα τριώροφο παλάτι στη λεωφόρο Ρίνγκστρασε της Βιέννης, ακριβώς απέναντι από την Κρατική Όπερα.
Μετά το θάνατο του Φραγκίσκου Ιωσήφ, έζησε εντελώς αποσυρμένη στο παλάτι της στην Ρίνγκστράσε. Τη δεκαετία του 1930, οι δημοσιογράφοι την ενόχλησαν να μιλήσουν για τη σχέση της με τον αείμνηστο αυτοκράτορα. Οι εταιρείες βιβλίων της ζήτησαν να γράψει τα απομνημονεύματά της, ωστόσο η Σρατ θα έλεγε πάντα, "Είμαι ηθοποιός όχι συγγραφέας και δεν έχω τίποτα να πω, γιατί δεν ήμουν ποτέ Πομπαντούρ, ακόμα λιγότερο Μαιντενόν." [16] Στα τελευταία της χρόνια, η Σρατ έγινε βαθιά θρησκευόμενη. Επισκέφτηκε τον τάφο του αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ και της αυτοκράτειρας Ελισάβετ στο Καπουζίνγκρουφτ καθημερινά. Η πρώην ηθοποιός αγαπούσε, επίσης, τα ζώα και έδωσε χρήματα σε καταφύγια ζώων. [17] Πέθανε το 1940 σε ηλικία 86 ετών. Θάφτηκε στο Νεκροταφείο Χίτσινγκ στη Βιέννη.
↑Haderer, Stefan (2015), A highly unusual affair: The intimate relationship between Emperor Franz Joseph I of Austria and actress Katharina Schratt, Royalty Digest Quarterly, Vol. 3/2015, Rosvall Royal Books, Falköping, p. 22
Περαιτέρω ανάγνωση
Joan Haslip, The Emperor & The Actress: The Love Story of Emperor Franz Josef & Katharina Schratt (Dial Press, 1982).
Georg Markus, Katharina Schratt: Die zweite Frau des Kaisers (Amalthea, 2004)
Brigitte Hamann, Meine liebe, gute Freundin!Die Briefe Kaiser Franz Josephs an K. Schratt (Amalthea 1992)
Stefan Haderer, Μια εξαιρετικά ασυνήθιστη υπόθεση: Η στενή σχέση μεταξύ του αυτοκράτορα Franz Joseph I της Αυστρίας και της ηθοποιού Katharina Schratt, Royalty Digest Quarterly, Vol. 3/2015, Rosvall Royal Books, Falköping 2015
Bourgoing, Jean de The Incredible Friendship- Τα γράμματα του αυτοκράτορα Franz Joseph στον Frau Katharina Schratt (1966)