Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|1|01|2025}}
Γιος του Κωνστάντιου Χλωρού, ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τον στρατό τού πατέρα του, εγκρίθηκε ως Καίσαρας (Δύση) από τον Γαλέριο το 306 και προωθήθηκε σε Αύγουστο (Δύση) το 307 από τον Μαξιμίνο μετά τον θάνατο τού Σεβήρου B΄. Αρνήθηκε τον υποβιβασμό του σε Καίσαρα το 309.
22 Μαΐου 337, από φυσικά αίτια
Κωνστάντιος CAESAR FLAVIVS IVLIVS CONSTANTIVS AVGVSTVS
Εξάδελφος τού Κωνστάντιου Β΄. Έγινε Καίσαρας της Δύσης το 355. Ανακηρύχθηκε Αύγουστος από τον στρατό του το 360. Μόνος αυτοκράτορας μετά τον θάνατο τού Κωνστάντιο Β΄.
26 Ιουνίου 363, τραυματίστηκε θανάσιμα σε μάχη εναντίον των Περσών.
Ανακηρύχθηκε Αύγουστος της Ανατολής από τον Γρατιανό μετά τον θάνατο του Βαλεντιανού. Έγινε μόνος ανώτερος Αύγουστος μετά τον θάνατο του Βαλεντινιανού Β΄.
Γιος του Θεοδόσιου Α΄. Ανακηρύχθηκε Αύγουστος της Ανατολής από τον Θεοδόσιο Α΄ το 383, μετά τον θάνατο του Γρατιανού. Έγινε ανώτερος Αύγουστος της Ανατολής μετά τον θάνατο του πατέρα του.
Ο πρώτος σύζυγος της Αριάδνης, κόρης του Λέοντα Α΄ ο οποίος τον υιοθέτησε. Παρακάμφθηκε στην διαδοχή εξαιτίας της βαρβαρικής του καταγωγής. Ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας από τον γιο του Λέοντα Β' στις 9 Φεβρουαρίου 474 και τον διαδέχθηκε μετά τον θάνατό του. Όταν το 475 καθαιρέθηκε από τον Βασιλίσκο, κατέφυγε στην πατρίδα του, έως ότου επανέκτησε τον θρόνο του τον Αύγουστο του 476.
Στρατηγός και αδελφός της συζύγου του Λέοντος Α' Βηρίνας και θετός αδελφός του. Απέκτησε την εξουσία καθαιρώντας τον Ζήνωνα (475), αλλά μετά καθαιρέθηκε από αυτόν (476).
Ο πρώτος σύζυγος της Αριάδνης, κόρης του Λέοντα Α΄ ο οποίος τον υιοθέτησε. Παρακάμφθηκε στην διαδοχή εξαιτίας της βαρβαρικής του καταγωγής. Ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας από τον γιο του Λέοντα Β' στις 9 Φεβρουαρίου το 474, και τον διαδέχθηκε μετά τον θάνατο εκείνου. Όταν το 475 καθαιρέθηκε από τον Βασιλίσκο, κατέφυγε στην πατρίδα του, έως ότου επανέκτησε τον θρόνο του τον Αύγουστο του 476.
Ήταν Σιλεντιάριος. Μετά τον θάνατο του Ζήνωνα, η χήρα σύζυγος εκείνου Αριάδνη, προώθησε και ανέβασε στον θρόνο τον Αναστάσιο Α΄, στις 11 Απριλίου 491. Σαράντα ημέρες μετά τον παντρεύθηκε σε δεύτερο γάμο.
Ανιψιός του Ιουστινιανού Α΄. Ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας με την βοήθεια του στρατού και της Συγκλήτου μετά τον θάνατο του Ιουστινιανού Α΄. Τρελάθηκε και η εξουσία από το 573 μέχρι το 574 ασκήθηκε από τη σύζυγό του Σοφία και από το 574 έως το 578 από τον Τιβέριο Β΄.
5 Οκτωβρίου 578, από φυσικά αίτια
Τιβέριος Β΄ FLAVIVS TIBERIVS CONSTANTINVS AVGVSTVS
520
5 Οκτωβρίου 578 – 14 Αυγούστου 582
Ήταν στρατηγός της αυτοκρατορικής φρουράς των εξκουβιτόρων. Ήταν φίλος και υιοθετημένος γιος τού Ιουστίνου Α΄. Από το 574 ήταν Καίσαρας. Διαδέχθηκε τον Ιουστίνο Α΄ μετά τον θάνατο εκείνου.
14 Αυγούστου 582. Από φυσικά αίτια· πιθανώς δηλητηριάστηκε
Εκατόνταρχος του βυζαντινού στρατού. Ηγήθηκε ανταρσίας τού στρατού εναντίον τού Μαυρίκιου, τον οποίο καθαίρεσε. Έγινε αντιπαθής στον λαό. Καθαιρέθηκε και εκτελέστηκε από τον Ηράκλειο.
Γιος του Ηράκλειου από τον πρώτο του γάμο με την Ευδοκία. Συναυτοκράτορας από τις 22 Ιανουαρίου 613. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο εκείνου μαζί με τον αδελφό του Ηρακλεωνά.
Μάιος 641, από φυσικά αίτια (φυματίωση) ή δηλητηριάστηκε από τη μητριά του Μαρτίνα.
Γιος του Ηράκλειου από τον δεύτερό του γάμο με την Μαρτίνα. Συναυτοκράτορας από το 638. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο εκείνου μαζί με τον αδελφό του Κωνσταντίνο Γ΄. Μονοκράτορας μετά τον θάνατο τού Κωνσταντίνου Γ΄, υπό την αντιβασιλεία της Μαρτίνας, αλλά αναγκάστηκε από τον στρατό να αναγνωρίσει τον Κώνστα Β΄ συναυτοκράτορα. Καθαιρέθηκε από τη Γερουσία τον Σεπτέμβριο του 641. Καταδικάστηκε σε εξορία στη Ρόδο και τιμωρήθηκε με ακρωτηριασμό μαζί με την μητέρα του για τον θάνατο τού Κωνσταντίνου Γ΄.
Γιος του Κωνσταντίνου Δ΄. Συναυτοκράτορας από το 681. Έγινε μονοκράτορας μετά τον θάνατο του πατέρα του. Καθαιρέθηκε από στρατιωτικό πραξικόπημα το 695, ακρωτηριάστηκε και εξορίστηκε στη Χερσώνα, απ' όπου ανέκτησε πάλι τον θρόνο το 705
Ταπεινής καταγωγής. Το αληθινό του όνομα ήταν Αψίμαρος και ήταν Δρουγγάριος στο θέμα των Κιβυρραιωτών. Στασίασε εναντίον του Λεοντίου μετά από αποτυχημένη εκστρατεία. Καθαιρέθηκε απο τον Ιουστινιανό Β' το 705.
15 Φεβρουαρίου 706, εκτελέστηκε δημόσια στον Ιππόδρομο από τον Ιουστινιανό Β'
Σεπτέμβριος του 695 – Δεκεμβρίου 711 (δεύτερη φορά)
Γιος του Κωνσταντίνου Δ΄. Συναυτοκράτορας από το 681. Έγινε μονοκράτορας μετά τον θάνατο τού πατέρα του. Καθαιρέθηκε από στρατιωτικό πραξικόπημα το 695, ακρωτηριάστηκε και εξορίστηκε στη Χερσώνα, απ' όπου ανέκτησε πάλι τον θρόνο το 705.
11 Δεκεμβρίου 711, εκτελέστηκε από τον στρατό Βαρδάνη Φιλιππικού.
Ήταν αρχιγραμματέας επικρατείας του Φιλιππικού με το όνομα Αρτέμιος. Τον ανέβασαν στον θρόνο τα στρατεύματα, που είχαν καθαιρέσει τον Φιλιππικό, με το όνομα Αναστάσιος. Καθαιρέθηκε μετά από στασίαση του στρατού. Προσπάθησε να ξαναπάρει τον θρόνο το 718.
Το 719 στασίασε εναντίον του αυτοκράτορα Λέοντος Γ'. Το κίνημά του απέτυχε και ο ίδιος εκτελέστηκε.
Ήταν φοροεισπράκτορας. Ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τον στρατό, που στασίασε εναντίον τού Αναστάσιου Β΄. Εισήλθε στην Κωνσταντινούπολη τον Νοέμβριο του 715. Παραιτήθηκε μετά την επικράτηση του στρατηγού Λέοντα και έγινε μοναχός.
Γιος του Λέοντα Γ΄. Ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας το 720 και αυτοκράτορας μετά τον θάνατο τού πατέρα του το 741. Το 743 νίκησε τον σφετεριστή τού θρόνου του Αρτάβασδο
Γιος του Λέοντα Δ΄. Ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας το 776 και αυτοκράτορας μετά τον θάνατο του πατέρα του υπό την κηδεμονία της μητέρας του Ειρήνης. Καθαιρέθηκε από τη μητέρα του, τυφλώθηκε και φυλακίστηκε.
Σύζυγος του Λέοντα Δ΄. Ανέλαβε την κηδεμονία τού δεκαετή διαδόχου Κωνσταντίνου ΣΤ΄ μέχρι το 790. Το 792 ο Κωνσταντίνος την έχρισε συναυτοκράτειρα και βασίλεψε μαζί του μέχρι το 797. Από το 797 βασίλεψε μόνη της ως αυτοκράτορας μέχρι το 802 απότε και απώλεσε τον θρόνο μετά από συνωμοσία του Νικηφόρου Α΄.
Ήταν λογοθέτης του γενικού (πρωθυπουργός) της Αυτοκρατορίας την περίοδο 797-802. Με την βοήθεια των συγκλητικών, ανέτρεψε την Ειρήνη και ανέβηκε στον θρόνο. Σκοτώθηκε στις 26 Ιουλίου 811, κατά την διάρκεια της Μάχης της Πλίσκας εναντίον των Βουλγάρων
Γιος του Νικηφόρου Α΄, στέφθηκε συναυτοκράτορας τον Δεκέμβριο του 803. Τραυματίστηκε βαριά στην Μάχη της Πλίσκας και έμεινε παράλυτος. Αναγκάστηκε να παραιτηθεί και αποσύρθηκε σε μοναστήρι, όπου πέθανε λίγο μετά.
11 Ιανουαρίου 812, υπέκυψε στα τραύματά του από τη Μάχη της Πλίσκας
Γαμπρός του Νικηφόρου Α΄. Διαδέχθηκε τον Σταυράκιο μετά την παραίτηση εκείνου. Παραιτήθηκε μετά την εξέγερση του Λέοντα Ε΄ και αποσύρθηκε σε μοναστήρι.
Στρατηγός αρμενικής καταγωγής. Στασίασε κατά του Μιχαήλ Α΄ και έγινε αυτοκράτορας. Ανακήρυξε τον γιο του Συμβάτιο συναυτοκράτορα με το όνομα Κωνσταντίνος το 813. Αναβίωσε την εικονομαχία. Δολοφονήθηκε ύστερα από συνωμοσία του Μιχαήλ Β΄.
25 Δεκεμβρίου 820. Δολοφονήθηκε ύστερα από συνωμοσία του Μιχαήλ Β΄.
Ήταν γιος του Θεόφιλου. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο εκείνου σε ηλικία 3 ετών υπό την εποπτεία της μητέρας του Θεοδώρας και τη συμπαράσταση του αδελφού της Βάρδα. Τερμάτισε την Εικονομαχία.
23/24 Σεπτεμβρίου 867. Δολοφονήθηκε από τον Βασίλειο Α΄.
Ταπεινής καταγωγής, κέρδισε την εύνοια του αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ΄, ο οποίος τον έστεψε συμβασιλέα το 866. Το 867 ο Βασίλειος τον ανέτρεψε με πραξικόπημα.
2 Αυγούστου 886. Σκοτώθηκε σε ατύχημα με το άλογό του, ενώ κυνηγούσε ή δολοφονήθηκε από τον Λέοντα ΣΤ΄.
Ήταν Δρουγγάριος του πλωίμου. Από το 913 σύμβουλος και προστάτης του Κωνσταντίνου Ζ΄. Στις 14 Σεπτεμβρίου 920 αναγορεύτηκε καίσαρ και στις 17 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους συναυτοκράτορας. Στις 19 Δεκεμβρίου του 944 καθαιρέθηκε από τον συμβασιλιά και γιο του Στέφανο και εξορίστηκε στο νησί Πρώτη των Πριγκιποννήσων, όπου δια της βίας εκάρη μοναχός.
Γιος του Ρωμανού Β΄. Συναυτοκράτορας με τον πατέρα του από το 960. Με τον Νικηφόρο Β΄ από το 963. Με τον Ιωάννη Α΄ από το 969. Μονοκράτορας μετά το θάνατο του Ιωάννη Α΄.
Υπηρέτησε ως λογοθέτης του στρατιωτικού. Επιλέχθηκε ως διάδοχος του βυζαντινού θρόνου από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα. Ανήλθε στον θρόνο μετά τον θάνατό της, τον Αύγουστο του 1056. Καθαιρέθηκε από τον Ισαάκιο Α΄ μετά από πραξικόπημα.
Ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τον στρατό τον Ιούνιο του 1057. Είχε νικήσει τον στρατό του Μιχαήλ ΣΤ' στη Μάχη του Άδη, κοντά στη Νίκαια. Μετά από αυτό, ο Μιχαήλ ΣΤ' παραιτήθηκε και ο Ισαάκιος Α΄ στέφθηκε επισήμως στην Αγία Σοφία.
Ο Κωνσταντίνος Ι΄ επελέγη διάδοχος από τον ασθενούντα Ισαάκιο Α΄ τον Νοέμβριο του 1059, με την παρότρυνση του Μιχαήλ Ψελλού. Είχε αποκτήσει επιρροή, όταν νυμφεύτηκε την Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα, ανιψιά του Πατριάρχη Μιχαήλ Κηρουλάριου.
Στρατηγός που επαναστάτησε εναντίον του Μιχαήλ Ζ΄ και πήρε το στέμμα με τη βοήθεια του λαού και των πατρικίων. Νυμφεύτηκε τη Μαρία, σύζυγο του Μιχαήλ Ζ΄.
Τα επαρχιακά πλήθη, καθοδηγούμενα από τον Ανδρόνικο Κομνηνό, εισέβαλαν το 1182 στην Κωνσταντινούπολη και -βοηθούμενα από τον όχλο της πρωτεύουσα- ανακήρυξαν Αυτοκράτορα τον Ανδρόνικο Α΄.
Εκτελέστηκε από το εξαγριωμένο πλήθος, στις 12 Σεπτεμβρίου 1185.
Ενώ ο Αλέξιος Ε΄ είχε εγκαταλείψει την Πόλη, ο λαός εξέλεξε ως αυτοκράτορα τον αδελφό του Κωνσταντίνο ΙΑ' Λάσκαρη· μετά το θάνατο εκείνου στην Βιθυνία σε μάχη με τους Σταυροφόρους, ο Θεόδωρος τον διαδέχτηκε.
Δισεγγονός του Αλέξιου Γ΄· ήταν επίτροπος του Ιωάννη Δ΄. Βαθμιαία έγινε συναυτοκράτορας και μετά την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης τύφλωσε τον Ιωάννη Δ΄ και έμεινε μόνος στον θρόνο.
Γιος του Ανδρόνικου Γ΄· όντας ανήλικος μοιράστηκε την εξουσία τον με επίτροπο Ιωάννη ΣΤ΄ Καντακουζηνό. Επισκιάστηκε από αυτόν και έκανε εμφύλιο πόλεμο μαζί του· ανέλαβε μόνος του μετά την παραίτηση του τελευταίου.
Επειδή την εξουσία μονοπωλούσε ο επίτροπός του Ιωάννης ΣΤ΄, έκανε εμφύλιο και ανέλαβε μόνος του. Αργότερα όταν κρατήθηκε στην Βενετία, ο γιος του Ανδρόνικος Δ΄ αδιαφόρησε γι' αυτόν και ανέλαβε την εξουσία.
Όταν εκρατείτο στη Βενετία, ο γιος του Ανδρόνικος Δ΄ αδιαφόρησε γι' αυτόν και ανέλαβε την εξουσία. Ο Ιωάννης Ε΄ επανήλθε χάρη στη βοήθεια του νεότερου γιου του Μανουήλ. Αργότερα ο εγγονός του Ιωάννης Ζ΄ με πραξικόπημα τον εκδίωξε.