τον Αύγουστο Φρειδερίκο (1773 - 1843), νυμφεύθηκε το 1793 τη Λαίδη Ωγκάστα Μάρρεϋ. Απέκτησαν δύο παιδιά, ενώ το 1794 ο γάμος ακυρώθηκε. Το 1831 νυμφεύθηκε τη Λαίδη Σεσίλια Άντεργουντ, μετέπειτα 1η Δούκισσα του Ινβερνές. Δεν απέκτησαν παιδιά.
Η βασίλισσα Καρλόττα πέθανε στις 17 Νοεμβρίου 1818 παρουσία του μεγαλύτερου γιου της, του Πρίγκιπα Αντιβασιλέα Γεωργίου, που της κρατούσε το χέρι της, καθώς καθόταν σε μια πολυθρόνα στο εξοχικό της οικογένειας στο Παλάτι του Κιού. Θάφτηκε στο Παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου στο Κάστρο του Ουίνδσορ.
Προς τιμήν της
Προσφωνήσεις της Βασίλισσας Καρλόττας της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας
Οι βορειοαμερικανικές αποικίες της Βανδάλιας (λόγω της υποτιθέμενης Βανδικής καταγωγής της)[5][6][7] και η Σαρλοττίνα ονομάστηκαν επίσης προς τιμήν της.[8]
Η Κουίν Στριτ ή Κουίν Λεμπάχ, ένα μεγάλος δρόμος στην Πενάνγκ της Μαλαισίας.
Στην Τόνγκα, η Βασιλική Οικογένεια υιοθέτησε το όνομα Σάλοτε (Αγγλικά: Sālote), επίσης η βασίλισσα Σάλοτε Λουπεπάου'ου και η βασίλισσα Σάλοτε Τουπόου Γ΄ ονομάσθηκαν έτσι προς τιμήν της.
Το Νοσοκομείο Βασίλισσα Καρλόττα και Τσέλσι στο Λονδίνο αποτελεί αναγνωρισμένο κέντρο αριστείας μεταξύ των νοσοκομείων μητρότητας. Το άγαλμα της βασίλισσας Καρλόττας βρίσκεται στην Κουίν Σκουέρ (Πλατεία της Βασίλισσας) στο Μπλούμσμπερυ του Λονδίνου, τέλος το Διεθνές Αεροδρόμιο Σάρλοτ/Ντάγκλας στην Σάρλοτ της Βόρειας Καρολίνας.
Τίτλοι
19 Μαΐου 1744 - 8 Σεπτεμβρίου 1761: Η Γαληνοτάτη Υψηλότητα Πριγκίπισσα Καρλόττα του Μεκλεμβούργου[9]
8 Σεπτεμβρίου 1761 - 17 Νοεμβρίου 1818: Η Μεγαλειότητα της Η Βασίλισσα
Εικόνες
Η νεαρή Βασίλισσα της Μεγάλης Βρετανίας. Έστερ Ντέννερ (1761).
Η βασίλισσα με τους δύο μεγαλύτερους γιους της, Γεώργιο και Φρειδερίκο. Άλλαν Ράμσεϋ (1765).
↑Percy Hetherington Fitzgerald: The Good Queen Charlotte, 1899; pp. 32-33.
↑Otis K. Rice and Stephen W. Brown. West Virginia: A History. 2nd edn. University Press of Kentucky, 1994, p. 30. ISBN 978-0-8131-1854-3.
↑David W. Miller, The Taking of American Indian Lands in the Southeast: A History of Territorial Cessions and Forced Relocations, 1607-1840. McFarland, 2011, p. 41. ISBN 978-0-7864-6277-3.
↑Thomas J. Schaeper. Edward Bancroft: Scientist, Author, Spy. Yale University Press, 2011, p. 34. ISBN 978-0-300-11842-1.
↑"The Expediency of Securing Our American Colonies, &c." (1763), p. 14. Reprinted in The Critical Period, 1763–1765. Volume 10 of the Collections of the Illinois State Historical Library. Clarence Walworth Alvord, ed. Illinois State Historical Library, 1915, p. 139.