Κίνημα Δύναμη της Σερβίας

Κίνημα Δύναμη της Σερβίας
(Σερβικά)Покрет снага Србије
(Σερβικά)Pokret snaga Srbije
ΠρόεδροςΜπόγκολιουμπ Κάριτς
ΑντιπρόεδροςΝτράγκομιρ Κάριτς
Αναπληρωτής ΠρόεδροςΜιλάνκα Κάριτς
Ίδρυση20 Μαΐου 2004 (20 Μαΐου 2004)
ΈδραTerazije 28/III,
11000 Beograd
ΙδεολογίαΣυντηρητισμός, Σοσιαλφιλελευθερισμός, Αντικομμουνισμός, Φιλοευρωπαϊσμός
Πολιτικό φάσμαΚεντροδεξιά
ΣυνασπισμόςΑς δώσουμε ώθηση στη Σερβία[1]
Εθνοσυνέλευση
2 / 250
Ιστότοπος
www.snagasrbije.com
Πολιτικό σύστημα Σερβίας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Το Κίνημα Δύναμη της Σερβίας (σερβικά κυριλλικά: Покрет снага Србије, σερβικά λατινικά: Pokret snaga Srbije, συντόμευση: PSS) είναι σερβικό κεντροδεξιό πολιτικό κόμμα. Ιδρύθηκε το 2004, ενώ η έδρα του βρίσκεται στο Βελιγράδι[2]. Πρόεδρός του είναι ο Μπόγκολιουμπ Κάριτς[3], ενώ αντιπρόεδρος είναι ο υιός του, Ντράγκομιρ Κάριτς[4], και ένας εκ των αναπληρωτών προέδρων η σύζυγός του, Μιλάνκα Κάριτς[5].

Ιστορία

Άποψη του Παλατιού Ατίνα, επί της Τεράζιγιε, έδρας του κόμματος.

Το Κίνημα Δύναμη της Σερβίας[6] ιδρύθηκε το 2004 από τον επιχειρηματία Μπόγκολιουμπ Κάριτς, έναν εκ των πλουσιότερων ανθρώπων της Σερβίας, σύμμαχο του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς έως το 1997[7], ο οποίος, ορισμένες φορές, θεωρείται ως ο «Σέρβος Μπερλουσκόνι»[8].

Εκλογική δραστηριότητα

Η Μιλάνκα Κάριτς, το 2007.

Ο Μπόγκολιουμπ Κάριτς κατέλαβε την 3η θέση, πίσω από τους Τόμισλαβ Νίκολιτς και Μπόρις Τάντιτς, κατά την διάρκεια του πρώτου γύρου των σερβικών προεδρικών εκλογών της 13ης Ιουνίου 2004, συγκεντρώνοντας ποσοστό της τάξεως του 18,23 % επί του συνόλου των ψήφων[9].

Το κίνημα έλαβε μέρος στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2007, όπου συγκέντρωσε ποσοστό της τάξεως του 1,75 % επί του συνόλου των ψήφων, με αποτέλεσμα να μην καταλάβει κάποια έδρα[10]. Το 2008, η Μιλάνκα Κάριτς, σύζυγος του Μπόγκολιουμπ Κάριτς, ορίστηκε από το κίνημα, προκειμένου να λάβει μέρος στις προεδρικές εκλογές της 20ής Ιανουαρίου. Εκείνη την περίοδο, ο Μπόγκολιουμπ Κάριτς ήταν φυλακισμένος, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να θέσει ο ίδιος την υποψηφιότητά του[εκκρεμεί παραπομπή]. Τελικώς, συγκέντρωσε ποσοστό της τάξεως του 0,98 % επί του συνόλου των ψήφων[11]. Στις κοινοβουλευτικές εκλογές της 20ής Μαΐου, το κόμμα συγκέντρωσε ποσοστό της τάξεως του 0,54 % επί του συνόλου των ψήφων, με αποτέλεσμα την απουσία κοινοβουλευτικής εκπροσώπησής του[12].

Το 2012, η Δύναμη της Σερβίας συμμετείχε στην συνασπισμό «Ας δώσουμε ώθηση στη Σερβία», του οποίου ηγείτο ο Τόμισλαβ Νίκολιτς, πρόεδρος του Σερβικού Προοδευτικού Κόμματος (SNS)[13]. Η Μιλάνκα Κάριτς και ο υιός του, Ντράγκομιρ Κάριτς, ευρίσκονταν, αντιστοίχως, στην 9η και 37η θέση της σχετικής λίστας[1], γεγονός το οποίο τους επέτρεψε να εκλεγούν ως βουλευτές στην Εθνοσυνέλευση της Δημοκρατίας της Σερβίας[14].

Θέση και πρόγραμμα

Σε πολιτικό επίπεδο, το PSS θεωρείται ως τμήμα της Δεξιάς της Σερβίας. Ο Κάριτς είχε επικεντρώσει την προεκλογική του εκστρατεία το 2004 επί των οικονομικών ζητημάτων, δηλώνοντας πως επιθυμούσε «να κάνει τη Σερβία να εργαστεί»[15].

Δείτε επίσης

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 (Σερβικά) «Ας δώσουμε ώθηση στη Σερβία - Τόμισλαβ Νίκολιτς». www.rik.parlament.gov.rs. Επίσημη ιστοσελίδα της Εκλογικής Επιτροπής της Δημοκρατίας της Σερβίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2013. 
  2. ↑ (Σερβικά) «Izvod iz registra političkih stranaka». www.mpravde.gov.rs. Ιστοσελίδα του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2013. 
  3. ↑ (Σερβικά) «Presednik». www.snagasrbije.com. Ιστοσελίδα του Κινήματος Δύναμη της Σερβίας. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2013. 
  4. ↑ (Σερβικά) «Zamenik predsednika». www.snagasrbije.com. Ιστοσελίδα του Κινήματος Δύναμη της Σερβίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2013. 
  5. ↑ (Σερβικά) «Potpredsednici». www.snagasrbije.com. Ιστοσελίδα του Κινήματος Δύναμη της Σερβίας. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2013. 
  6. ↑ Η ονομασία του κόμματος μεταφράζεται υπό διαφορετικές εκδοχές, όπως, μεταξύ άλλων, «Κίνημα Σερβική Δύναμη», «Κίνημα Δύναμη Σερβία», «Κίνημα Δύναμη Σερβίας» κτλ. Όντας προσεκτικά, αρκετά ΜΜΕ αρκούνται στην χρήση της συντομευμένης ονομασίας «PSS».
  7. ↑ (Γαλλικά) Corinne Deloy. «Serbie : Présidentielle du 13 juin 2004 (Analyse)». www.robert-schuman.eu. Ιστοσελίδα της Fondation Robert-Schuman. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2013. 
  8. ↑ (Γαλλικά) Corinne Deloy. «Serbie : Tomislav Nikolic et Boris Tadic se retrouveront au deuxième tour de l'élection présidentielle le 27 juin prochain». Ιστοσελίδα της Fondation Robert-Schuman. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2013. 
  9. ↑ (Σερβικά) «Izveštaj o rezultatima glasanja za predsednika Republike Srbije na izborima održanim 13. juna 2004. godine». www.rik.parlament.gov.rs. Επίσημη ιστοσελίδα της Εκλογικής Επιτροπής της Δημοκρατίας της Σερβίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2013. 
  10. ↑ (Σερβικά) «Izbori za narodne poslanike u Narodnu skupštinu Republike Srbije održani 21. januara 2007. godine». www.rik.parlament.gov.rs. Επίσημη ιστοσελίδα της Εκλογικής Επιτροπής της Δημοκρατίας της Σερβίας. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2013. [νεκρός σύνδεσμος]
  11. ↑ (Σερβικά) «Izveštaj o rezultatima izbora za predsednika Republike na izborima održanim 20, januara 2008. godine». www.rik.parlament.gov.rs. Επίσημη ιστοσελίδα της Εκλογικής Επιτροπής της Δημοκρατίας της Σερβίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2013. 
  12. ↑ (Σερβικά) «Izveštaj o rezultatima izbora za narodne poslanike u Narodnu skupštinu Republike Srbije održani 11. maja 2008. godine». www.rik.parlament.gov.rs. Επίσημη ιστοσελίδα της Εκλογικής Επιτροπής της Δημοκρατίας της Σερβίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2013. 
  13. ↑ (Σερβικά) «Članice koalicije „Pokrenimo Srbiju, Tomislav Nikolić"». izbori2012.istinomer.rs. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2013. 
  14. ↑ (Αγγλικά) «Serbian Progressive Party Parliamentary Group». www.parlament.rs. Ιστοσελίδα της Εθνοσυνέλευσης της Δημοκρατίας της Σερβίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2013. 
  15. ↑ (Γαλλικά) Jean-Arnault Dérens (14 Ιουνίου 2004). «Premier tour inattendu des présidentielles». www.rfi.fr. Ιστοσελίδα του RFI. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2013. 

Εξωτερικός Σύνδεσμος