Η Κέντρα Χάρισον γεννήθηκε στο Τενεσί και υιοθετήθηκε από το ζεύγος Γκάρι και Κάρον Χάρισον. Μεγάλωσε σε μία μεγάλη οικογένεια με δέκα άλλα παιδιά, τα οκτώ από τα οποία ήταν επίσης υιοθετημένα.[1][2][3] Το πρώτο άθλημα με το οποίο ασχολήθηκε η Κέντρα ήταν το ποδόσφαιρο. Γνώρισε τον στίβο στο γυμνάσιο του Κλέιτον της Βόρειας Καρολίνας.[3] Σύντομα διακρίθηκε ως εμποδίστρια στους σχολικούς αγώνες, κερδίζοντας πολιτειακά σχολικά πρωταθλήματα το 2010 και το 2011. Το 2011 πήρε τον βραβείο «Gatorade» ως μαθήτρια αθλήτρια στίβου από τη Β. Καρολίνα.[4]
Κολεγιακός αθλητισμός
Μετά το τέλος του σχολείου στο Κλέυτον το 2011, η Χάρισον φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Κλέμσον της Νότιας Καρολίνας. Ως πρωτοετής, το 2012, ήταν πρωταθλήτρια της Ακτής του Ατλαντικού στα 400 μέτρα με εμπόδια και στη σκυταλοδρομία 4×400 μέτρων.[5] Πριν κλείσει τα 20 χρόνια, αγωνίσθηκε στους προκριματικούς των ΗΠΑ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στα 100 μέτρα με εμπόδια, αλλά δεν προκρίθηκε.[5] Το 2013 τερμάτισε 5η στα 100 μ. με εμπόδια (επίδοση 12,88 δευτερόλεπτα) και 4η στα 400 μ. με εμπόδια (επίδοση 55,75 δευτερόλεπτα) στο Κολεγιακό Πρωτάθλημα (Ανοικτού) Στίβου των ΗΠΑ.[5][6]
Η Χάρισον πήρε μετεγγραφή από το Κλέμσον στο Πανεπιστήμιο του Κεντάκι μαζί με τη δρομέα ταχύτητας Ντεζερία Μπράιαντ και τον προπονητή Τιμ Χολ.[3] Συνέχισε να εξελίσσεται ως εμποδίστρια και στο επόμενο Κολεγιακό Πρωτάθλημα Στίβου (2014) ήταν το φαβορί στα 400 μ. με εμπόδια, αλλά έμεινε πίσω από την ατομική της επίδοση και κατέκτησε τη δεύτερη θέση πίσω από τη 19χρονη Σαμίερ Λιτλ του Τέξας A&M, ενώ στα 100 μ. με εμπόδια τερμάτισε και πάλι στην 5η θέση.[3][5][7]
Η αθλήτρια τραυματίστηκε στον οπίσθιο μηριαίο μυ τον χειμώνα 2014-2015.[8] Επέστρεψε όμως εγκαίρως για να κερδίσει τα 60 μέτρα με εμπόδια στο Κολεγιακό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου των ΗΠΑ, με νέο ατομικό ρεκόρ, 7,87 δευτερόλεπτα, την τέταρτη καλύτερη επίδοση παγκοσμίως στον κλειστό στίβο εκείνης της σεζόν.[5] Το 2015 κέρδισε και τον πρώτο της τίτλο στο Κολεγιακό Πρωτάθλημα Ανοικτού Στίβου των ΗΠΑ, κερδίζοντας στα 100 μ. με εμπόδια με χρόνο 12,55. Στα 400 μ. με εμπόδια ήρθε και πάλι δεύτερη πίσω από τη Λιτλ, αν και σημείωσε νέο ατομικό ρεκόρ με 54,09 δευτερόλεπτα.[5][9]
Τον Νοέμβριο του 2015 η Χάρισον πήρε το «Today's Top 10 Award», που δίνεται ετησίως σε 10 αθλητές και αθλήτριες που μόλις απεφοίτησαν «για επιτυχίες στον αθλητισμό, στο πανεπιστημιακό αμφιθέατρο και στην κοινότητα».[10]
Μετέπειτα σταδιοδρομία
Μετά την αποφοίτησή της, η Χάρισον διατήρησε τον προπονητή του Πανεπιστημίου του Κεντάκυ Edrick Floréal.[11] Στο Πρωτάθλημα Ανοικτού Στίβου των ΗΠΑ του 2015, το οποίο ήταν ταυτοχρόνως και προκριματικοί αγώνες για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2015 στο Πεκίνο, η Χάρισον απεφάσισε να επικεντρωθεί στα 100 μ. με εμπόδια μόνο. Πέτυχε νέο ατομικό ρεκόρ 12,46 στις σειρές (αλλά με ευνοϊκό άνεμο) και χρόνο 12,56 με «νόμιμο» άνεμο στον τελικό, ερχόμενη δεύτερη μετά την Ολυμπιονίκη του 2008 Ντον Χάρπερ-Νέλσον και εντασσόμενη έτσι στην εθνική ομάδα για το Παγκόσμιο.[9] Εκεί οι Αμερικανίδες ήταν «απόλυτα» φαβορί για το αγώνισμα, αλλά απέδωσαν κάτω από τις προσδοκίες. Η Χάρισον ειδικότερα είχε μία άκυρη εκκίνηση στον ημιτελικό αγώνα και έτσι δεν πέρασε στον τελικό.[12]
Στον κλειστό στίβο την επόμενη χρονιά, σε έναν αγώνα έντονου ανταγωνισμού στο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου των ΗΠΑ του 2016, η αθλήτρια ήρθε δεύτερη στα 60 μ. με εμπόδια με διαφορά 0,01 δευτερόλεπτο από την πρώτη Μπριάνα Ρόλινς, αλλά με νέο ατομικό ρεκόρ, 7,77 δ., τη 13η καλύτερη επίδοση παγκόσμια όλων των εποχών. Μία μόλις εβδομάδα αργότερα, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2016, η Χάρισον είχε τον καλύτερο χρόνο στα προκριματικά με 7,81, αλλά στον τελικό χτύπησε με δύναμη στο πρώτο εμπόδιο και τερμάτισε όγδοη (πρώτη ήρθε η Αμερικανίδα Νία Άλι).[13]
Τον Απρίλιο του 2016 η Χάρισον άρχισε τον ανοικτό στίβο με την εξαιρετική για τον μήνα επίδοση 12,36 στα 100 μ. με εμπόδια, την ένατη καλύτερη παγκόσμια επίδοση όλων των εποχών.[14] Στη συνέχεια, στις 28 Μαΐου, στην ετήσια διοργάνωση Prefontaine Classic στο Όρεγκον, υπερπήδησε με τέλειο τρόπο όλα τα εμπόδια του αγωνίσματος και κέρδισε με χρόνο 12,24 δευτερόλεπτα – τον δεύτερο καλύτερο στην μέχρι τότε ιστορία μετά το παγκόσμιο ρεκόρ της Βουλγάρας Γιορντάνκα Ντόνκοβα (12,21 από το 1988).[15] Μετά από αυτούς τους χρόνους, ήταν το φαβορί για τα 100 μ. με εμπόδια στους προκριματικούς των ΗΠΑ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016, αλλά ήρθε μόλις έκτη με 12,62 και έχασε τη θέση για τους Ολυμπιακούς του Ρίο ντε Τζανέιρο.[16]
Η Χάρισον ωστόσο κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στις 22 Ιουλίου2016 στους αγώνες Γκραν Πρι του Λονδίνου, με χρόνο 12,20 δευτερόλεπτα και «νόμιμο» ευνοϊκό άνεμο + 0,3 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, καταρρίπτοντας έτσι το ρεκόρ της Βουλγάρας κατά ένα εκατοστό του δευτερολέπτου.[17][18]
↑Pfeifer, Jack (9 Ιουνίου 2014). «NCAA FORMCHART—Women». Track & Field News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2015.
_2018.jpg)
