Κάταγμα πέους
Κάταγμα πέους
Ειδικότητα	Ουρολογία
Συμπτώματα	Άμεσος πόνος και πρήξιμο του πέους, ταχεία απώλεια στύσης, αποχρωματισμός του άξονα του πέους[1]
Επιπλοκές	Γάγγραινα, στυτική δυσλειτουργία, νόσος του Περονί
Αίτια	Αμβλύ τραύμα σε πέος σε στύση
Παράγοντες κινδύνου	Συνουσία, αυνανισμός
Διαγνωστική μέθοδος	Με βάση τα συμπτώματα, υπέρηχος
Διαφορική διάγνωση	Συστροφή όρχεως
Θεραπεία	Επείγουσα χειρουργική επέμβαση
Πρόγνωση	~ 10–50% των ανθρώπων αναπτύσσουν στυτική δυσλειτουργία ή νόσο του Περονί[2]
Νοσηρότητα	~1 ανά 175.000 άνδρες ετησίως[3]
Ταξινόμηση

Το κάταγμα πέους είναι η ρήξη του ενός ή και των δύο πετάλων του ελυτροειδούς χιτώνα, των ινωδών επικαλύψεων που περιβάλλουν τα σηραγγώδη σώματα του πέους. Προκαλείται από την ταχεία αμβλεία δύναμη σε ένα πέος σε στύση, συνήθως κατά τη διάρκεια της κολπικής επαφής, ή τον επιθετικό αυνανισμό.^[4] Μερικές φορές περιλαμβάνει επίσης μερική ή πλήρη ρήξη της ουρήθρας ή τραυματισμό των ραχιαίων νεύρων, των φλεβών και των αρτηριών.^[5]

Ένας ήχος σαν σπάσιμο ή ράγισμα, σημαντικός πόνος, πρήξιμο, άμεση απώλεια στύσης που οδηγεί σε χαλαρότητα και αιμάτωμα δέρματος διαφόρων μεγεθών συνδέονται συνήθως με το σεξουαλικό συμβάν.^[4][6]

Το κάταγμα πέους είναι μια σχετικά ασυνήθιστη κλινική κατάσταση.^[7] Η κολπική επαφή και ο επιθετικός αυνανισμός είναι οι πιο συχνές αιτίες.^[4] Μια μελέτη του 2014 για αρχεία ατυχημάτων και επειγόντων περιστατικών σε τρία νοσοκομεία στο Καμπίνας της Βραζιλίας, έδειξε ότι οι στάσεις με τις γυναίκες από πάνω προκαλούσαν τον μεγαλύτερο κίνδυνο, με την ιεραποστολική στάση να είναι η πιο ασφαλής. Η έρευνα υπέθεσε ότι όταν ο δεκτικός σύντροφος είναι από πάνω, συνήθως ελέγχουν την κίνηση και δεν είναι σε θέση να διακόψουν την κίνηση όταν το πέος υφίσταται κακή διείσδυση. Αντίθετα, όταν ο διεισδυτικός σύντροφος ελέγχει την κίνηση, έχει καλύτερες πιθανότητες να σταματήσει ως απάντηση στον πόνο από κακή ευθυγράμμιση, ελαχιστοποιώντας τη βλάβη.^[7]

Η πρακτική του taqaandan θέτει επίσης τους άνδρες σε κίνδυνο κατάγματος πέους. Το taqaandan, που προέρχεται από μια κουρδική λέξη που σημαίνει «κλικ», περιλαμβάνει το λύγισμα του επάνω μέρους του πέους σε όρθια θέση ενώ κρατάτε το κάτω μέρος του άξονα στη θέση του, μέχρι να ακουστεί και να γίνει αισθητό ένα κλικ. Λέγεται ότι το taqaandan είναι ανώδυνο και έχει συγκριθεί με το ράγισμα των αρθρώσεων, αλλά η πρακτική του taqaandan έχει οδηγήσει σε αύξηση του επιπολασμού των καταγμάτων του πέους στο δυτικό Ιράν.^[8] Το taqaandan μπορεί να εκτελεστεί για την επίτευξη πρηξίματος.^[9]

Η υπερηχογραφική εξέταση είναι ικανή να απεικονίσει τη ρήξη του ελυτροειδούς χιτώνα στην πλειονότητα των περιπτώσεων (ως υποηχοϊκή ασυνέχεια στον φυσιολογικά ηχογενή χιτώνα). Σε μια μελέτη σε 25 ασθενείς, οι Ζάρε Μεχράντι και λοιποί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο υπέρηχος δεν μπορεί να βρει τη ρήξη ακριβώς όταν βρίσκεται στη βάση του πέους. Στη μελέτη τους, η μαγνητική τομογραφία (MRI) διέγνωσε με ακρίβεια όλα τα σχισίματα (ως ασυνέχεια στον φυσιολογικά χαμηλού σήματος χιτώνα και στις δύο σταθμισμένες αλληλουχίες Τ1 και Τ2). Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το υπερηχογράφημα πρέπει να θεωρείται ως η αρχική απεικονιστική μέθοδος και η μαγνητική τομογραφία μπορεί να είναι χρήσιμη σε περιπτώσεις που το υπερηχογράφημα δεν απεικονίζει ρήξη, αλλά οι κλινικές υποψίες για κάταγμα εξακολουθούν να είναι υψηλές. Στην ίδια μελέτη, οι συγγραφείς διερεύνησαν την ακρίβεια του υπερήχου και της μαγνητικής τομογραφίας για τον προσδιορισμό της θέσης ρήξης (χαρτογράφηση του κατάγματος) προκειμένου να πραγματοποιηθεί μια προσαρμοσμένη χειρουργική αποκατάσταση. Η μαγνητική τομογραφία ήταν πιο ακριβής από τον υπέρηχο για το σκοπό αυτό, αλλά η χαρτογράφηση υπερήχων συσχετίστηκε καλά με τα χειρουργικά αποτελέσματα σε περιπτώσεις όπου η ρήξη εμφανιζόταν καθαρά στην υπερηχογραφική εξέταση.^[10] Το πλεονέκτημα του υπερήχου στη διάγνωση του κατάγματος πέους είναι απαράμιλλο όταν ληφθεί υπόψη η μη επεμβατική, οικονομικά αποδοτική και μη ιονιστική φύση του.^[11]

Το τραύμα του πέους μπορεί να προκληθεί από έναν αμβλύ ή διεισδυτικό τραυματισμό, ο οποίος σπάνια διερευνάται με απεικονιστικές μεθόδους και σχεδόν πάντα απαιτεί άμεση χειρουργική εξερεύνηση. Στο πέος σε στύση, το τραύμα προκύπτει από τέντωμα και στένωση του ελυτροειδούς χιτώνα, το οποίο μπορεί να υποστεί τμηματική ρήξη του ενός ή και των δύο σηραγγωδών σωμάτων, που αποτελεί κάταγμα πέους.^[2]

Στην υπερηχογραφική εξέταση, μια βλάβη του ελυτροειδούς χιτώνα παρουσιάζεται ως διακοπή (απώλεια συνέχειας) της ηχητικής γραμμής που τον αντιπροσωπεύει (Εικόνα 4). Τα μικρά, μέτρια ή ευρεία αιματώματα δείχνουν την έκταση αυτής της ασυνέχειας. Ενδοσπηραγγώδη αιματώματα, μερικές φορές χωρίς την παρουσία κατάγματος του ελυτροειδούς χιτώνα, μπορεί να παρατηρηθούν όταν υπάρχει βλάβη του λείου μυός των δοκιδωτών που περιβάλλουν τους ιγμορώδεις χώρους ή το υποτονικό φλεβιδικό πλέγμα.^[2]

• 
  Εικόνα 4 Α: Υπερηχογράφημα πέους, δεξιά πλάγια όψη. Διαμήκη τομή που δείχνει ρήξη του ελυτροειδούς χιτώνα με παρακείμενο αιμάτωμα 1,92 εκ., λόγω τραύματος^[2]
• 
  B: Αξονική σάρωση μαγνητικής τομογραφίας turbo spin-echo με ζύγιση T2 που δείχνει την αριστερή ασυνέχεια του ελυτροειδούς χιτώνα (βέλος), δευτερογενής σε κάταγμα^[2]

Στο 10-15% των τραυμάτων του πέους, μπορεί να υπάρχει συνοδευτική βλάβη της ουρήθρας. Όταν παρατηρείται αίμα στον πόρο της ουρήθρας, είναι απαραίτητη η αξιολόγηση της ουρήθρας με ενισχυμένη αντίθεση. Σε περιπτώσεις που τα υπερηχογραφικά ευρήματα είναι ασαφή, η χρήση μαγνητικής τομογραφίας μπορεί να διευκολύνει τη διάγνωση και συνιστάται από διάφορους συγγραφείς.^[2]

Το κάταγμα πέους είναι μια επείγουσα ιατρική κατάσταση και η επείγουσα χειρουργική αποκατάσταση είναι η συνήθης θεραπεία. Η καθυστέρηση στην αναζήτηση θεραπείας αυξάνει το ποσοστό επιπλοκών. Οι μη χειρουργικές προσεγγίσεις έχουν ως αποτέλεσμα 10-50% ποσοστά επιπλοκών, συμπεριλαμβανομένης της στυτικής δυσλειτουργίας, της μόνιμης καμπυλότητας του πέους, της βλάβης στην ουρήθρα και του πόνου κατά τη συνουσία, ενώ οι ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική θεραπεία εμφανίζουν ποσοστό επιπλοκών 11%.^[4][12]

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να γίνει ανάδρομη ουρηθρογραφία για να αποκλειστεί η ταυτόχρονη βλάβη της ουρήθρας.^[12]

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η υπόθεση Ντο εναντίον Μο, 63 Mass. App. Ct. 516, 827 NE2d 240 (2005), έλεγξε την ευθύνη για κάταγμα πέους που προκλήθηκε κατά τη συνουσία. Το δικαστήριο αρνήθηκε να βρει καθήκοντα μεταξύ δύο συναινετικών ενηλίκων. Ο ενάγων στην υπόθεση αυτή, ένας άνδρας που υπέστη κάταγμα πέους, κατήγγειλε ότι ο κατηγορούμενος, η πρώην κοπέλα του, του είχε προκαλέσει τον τραυματισμό του ενώ βρισκόταν από πάνω του κατά τη διάρκεια της συνουσίας. Το δικαστήριο έκρινε υπέρ της, κρίνοντας ότι η συμπεριφορά της δεν ήταν νομικά απερίσκεπτη.

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Κάταγμα πέους

• Ωχ! Μπορείτε πραγματικά να σπάσετε το πέος σας; 2009 Scientific American με συνέντευξη με τον Χάντερ Ουέσελς, πρόεδρο του τμήματος ουρολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ