Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 20/01/2020.

Ο όρος “κάθετος κήπος” χρησιμοποιείται για να περιγράψει την φύτευση κάθετων επιφανειών όπως προσόψεις κτηρίων, εσωτερικοί ή εξωτερικοί τοίχοι, κολώνες, αψίδες, φράχτες κ.λ.π. Ένας κάθετος κήπος μπορεί να καλύψει ένα ολόκληρο κτήριο ή ένα μικρό μέρος ενός τοίχου. Μπορεί ακόμα να αποτελεί και μία αυτόνομη φυτεμένη κάθετη επιφάνεια. Οι κάθετοι κήποι αναφέρονται και σαν “πράσινοι τοίχοι” (green walls), “βιοτοίχοι” (biowalls), “οικοτοίχοι” (ecowalls) ή “ζωντανοί τοίχοι” (living walls). Συνήθως κάθε ένας από αυτούς τους χαρακτηρισμούς περιγράφει ένα συγκεκριμένο τύπο κάθετου κήπου.

Η τεχνολογία των κάθετων κήπων είναι ότι πιο σύγχρονο έχει να επιδείξει η αρχιτεκτονική τοπίου. Πολλοί σύγχρονοι κατασκευαστές θεωρούν, και όχι άδικα, “πατέρα” των κάθετων κήπων τον γνωστό για τα έργα του βοτανολόγο Patrick Blanc. Ωστόσο αξίζει να αναφερθεί ότι πολύ νωρίτερα ο Stanley Hart White, καθηγητής αρχιτεκτονικής τοπίου στο πανεπιστήμιο του Ιλινόι, είχε κατασκευάσει έναν κάθετο κήπο χρησιμοποιώντας αυτόνομες φυτεμένες μονάδες που μπορούσαν να δομηθούν και να δημιουργήσουν τοίχο σε μεγάλο ύψος. Ο ίδιος ονόμασε την εφεύρεση του “βοτανικά τούβλα” και την κατοχύρωσε το 1938 με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας με τίτλο “αρχιτεκτονική δομή και σύστημα που φέρει βλάστηση” (vegetation-Bearing Architectonic Structure and System).

Οι κάθετοι κήποι μπορούν να διαχωριστούν σε 2 βασικές κατηγορίες. Τις "πράσινες προσόψεις" και τους "ζωντανούς τοίχους"

Θα μπορούσε να πει κανείς πως ο πιο απλός “πράσινος τοίχος” μπορεί να δημιουργηθεί με τη φύτευση αναρριχόμενων φυτών στο έδαφος ή σε φυτοδοχεία ή κρεμοκλαδών φυτών φυτεμένων σε ταρατσόκηπο. Σε αυτή τη σκέψη στηρίζονται οι “πράσινες προσόψεις”. Φυσικά η τεχνολογία τους δεν είναι τόσο απλοϊκή, αφού για τη δημιουργία τους χρησιμοποιούνται ειδικές δομές που υποστηρίζουν τα αναρριχώμενα φυτά (ώστε να μην επηρεάζουν τον τοίχο), τα οποία φυτεύονται είτε στο έδαφος, είτε σε φυτοδοχεία ενδιάμεσα του τοίχου (παράθυρα, μπαλκόνια).

Τα βασικά συστήματα "ζωντανών τοίχων" είναι 3 :

• Σύστημα “χαλαρού υποστρώματος”

• Σύστημα “χαλιού”

• Σύστημα “ενοτήτων” (structural media)^[1]

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Κάθετος κήπος