Η θερμοκρασία Νεέλ (Néel temperature) ή θερμοκρασία μαγνητικής τάξης (magnetic ordering temperature), TN, είναι η θερμοκρασία πάνω από την οποία ένα αντισιδηρομαγνητικό υλικό γίνεται παραμαγνητικό—δηλαδή, η θερμική ενέργεια γίνεται αρκετά μεγάλη για να καταστρέψει τη μικροσκοπική μαγνητική τάξη μέσα στο υλικό.
Η θερμοκρασία Νεέλ είναι ανάλογη με τη θερμοκρασία Κιρί, TC, για σιδηρομαγνητικά υλικά. Ονομάστηκε προς τιμήν του Λουί Νεέλ ([Louis Néel) (1904–2000), που του απονεμήθηκε το 1970 το Βραβείο Νόμπελ στη φυσική για τη σχετική εργασία του.
Παρακάτω αναφέρονται οι θερμοκρασίες Νεέλ αρκετών υλικών:[1]
| ουσία
|
θερμοκρασία Νεέλ, σε Κέλβιν
|
| MnO
|
116
|
| MnS
|
160
|
| MnTe
|
307
|
| MnF2
|
67
|
| FeF2
|
79
|
| FeCl2
|
24
|
| FeI2
|
9
|
| FeO
|
198
|
| FeOCl
|
80
|
| CoCl2
|
25
|
| CoI2
|
12
|
| CoO
|
291
|
| NiCl2
|
50
|
| NiI2
|
75
|
| NiO
|
525
|
| Cr
|
308
|
| Cr2O3
|
307
|
| Nd5Ge3
|
50
|
Παραπομπές
