|
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|3|01|2025}} |
Η ιστορία της Ο είναι Γαλλική ερωτική
ταινία του 1975 σε σκηνοθεσία Τζαστ Τζέικιν
βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Dominique Aury.
Πλοκή
Η Ο είναι μια νεαρή Παριζιάνα, επιτυχημένη επαγγελματίας φωτογράφος της μόδας. Για να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές επιθυμίες του φίλου της, Ρενέ, πηγαίνει τρόφιμος στον απόμερο πύργο Roissy, όπου λειτουργεί ιδιωτική σχολή σαδομαζοχισμού, για να εκπαιδευτεί ως πειθήνια ερωτική παρτενέρ.
Στο πολυτελές περιβάλλον του μεσαιωνικού γοτθικού πύργου Roissy, η Ο και οι συμφοιτήτριές της εξοικειώνονται σιγά σιγά με όλα τα μυστικά της τέχνης της οικειοθελούς μα και απόλυτης ερωτικής υποταγής. Μαθαίνουν με αυτοπεποίθηση και επαγγελματική τελειότητα να ερεθίζουν σεξουαλικά τους άνδρες και, αφού πρώτα αυτές δηλώσουν τη συγκατάθεσή τους, να ικανοποιούν όλες τις σεξουαλικές αρέσκειές τους όταν τις μεταχειρίζονται.
Όταν η Ο θα αποφοιτήσει με ιδιαίτερη ικανότητα από τη σχολή, ο φίλος της, Ρενέ, θα της ζητήσει να του αποδείξει τα αληθινά αισθήματά της για αυτόν. Η Ο πρέπει να μπει στην υπηρεσία του πατρικού του φίλου, Σερ Στέφεν, και να του εκπληρώνει κάθε επιθυμία. Ο Σερ Στέφεν, που είναι ιδιαίτερα απαιτητικός και σκληρός στα βίτσια του, κερδίζει άθελά του την αγάπη της Ο, η οποία αποφασίζει να συνεχίσει τις σπουδές της και να επεκτείνει τις γνώσεις της. Όταν αποφοιτά εκ νέου, η τελική εξέταση είναι ένα πυρακτωμένο τατουάζ του μονογράμματός της στο σώμα της, ως απόδειξη των ειλικρινών αισθημάτων της. Η Ο και ο Σερ Στέφεν είναι πια ένα ιδανικό ζευγάρι.
Κοινωνική αποδοχή
Η πρώτη προβολή της ταινίας λογοκρίθηκε και συνοδεύτηκε από έντονες διαμαρτυρίες, ενώ μέχρι σήμερα συνεχίζει σε πολλές χώρες να απαγορεύεται η προβολή ή και η κατοχή της ταινίας. Η ταινία, αν και δεν περιέχει ερωτικές σκηνές ή σκληρή γλώσσα, προκάλεσε για το θέμα της και μόνο. Η Aury δημοσίευσε το μυθιστόρημά της υπό το ψευδώνυμο Pauline Réage, κρατώντας μυστική την ταυτότητά της μέχρι το 1994, οπότε και την αποκάλυψε σε συνέντευξη που έδωσε. Στη Γερμανία το λογοκριμένο έργο απαγορεύτηκε για ανηλίκους το 1982 και απελευθερώθηκε ξανά στην αρχική πλήρη έκδοσή του το 2008 κατόπιν δικαστικής απόφασης. Στη Μεγάλη Βρετανία επιτρέπεται από το 2000 κατόπιν λογοκρισίας και αφαίρεσης οκτώ λεπτών. Στη Νορβηγία απαγορεύτηκε το 1978 και επιτράπηκε ξανά το 2003. Στη Νέα Ζηλανδία εξακολουθεί να απαγορεύεται. Το μυθιστόρημα απέσπασε το 1955 το Γαλλικό βραβείο λογοτεχνίας Prix des Deux Magots.
Πηγές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
