Οι Επιγραφές του Μπιρ ελ Κουτ (γεωργιανά: ბირ ელ ყუტის წარწერები, Bir el Qut’is C’arc’erebi) είναι Βυζαντινές μωσαϊκές επιγραφές γραμμένες στο αλφάβητο Ασομταβρούλι της γεωργιανής γλώσσας. Ανασκάφτηκαν στο Γεωργιανό Μοναστήρι του Αγίου Θεοδώρου το 1952[1] από τον Ιταλό αρχαιολόγο Βιργκίλιο Κάνιο Κόρμπο κοντά στο Μπιρ ελ Κουτ, στην έρημο της Ιουδαίας, 6 χλμ. νοτιοανατολικά της Ιερουσαλήμ και 2 χλμ. βόρεια της Βηθλεέμ.[2] Γεωργιανές επιγραφές βρέθηκαν σε ένα μωσαϊκό πάτωμα.[3][4][5] Η πρώτη επιγραφή χρονολογείται από το 388-392 μ.Χ., η δεύτερη από το 430 μ.Χ. και η τρίτη από το 532 μ.Χ.[6][7]
Το μοναστήρι όπου έγιναν οι ανασκαφές ιδρύθηκε ή ξαναχτίστηκε από τον Γεωργιανό φιλόσοφο και βασιλικό πρίγκηπα Πέτρο τον Ιβέριο. Μία από τις επιγραφές τον αναφέρει με τον πατέρα του.[8][9] Η άλλη επιγραφή αναφέρει τον Βακούριο τον Ιβέριο που θεωρείται πιθανός παππούς του Πέτρου.[10]
Μέχρι στιγμής, τα δύο πρώτα σκαλίσματα είναι οι παλαιότερες υπάρχουσες γεωργιανές επιγραφές. Οι επιγραφές φυλάσσονται στο μουσείο του Studium Biblicum Franciscanum στην Ιερουσαλήμ.[11] Η επιγραφή 2 που αναφέρει τον Πέτρο τον Ιβέριο δεν έχει βρεθεί.[12]
Επιγραφές
Επιγραφή 1
.
μεταγραμματισμός
ႣႠ ႻႭჃႻ
da dzudz
ႤႭჃႪႬႨ Ⴋ
eulni m
ႠႧႬႨ ႡႠ
atni ba
ႩႭჃႰ ႣႠ
kur da
ႨႦႣ ႣႠ Ⴌ
gri orm
ႠႸႭႡႬႨ
ashobni
ႫႠႧႬႨ Ⴕ
matni k
Μετάφραση: "Ιησού Χριστέ, ελέησον τον Μπακούρ και τον Γκριομίζντ και τους απογόνους τους."
Χρονολογείται από: 430 μ.Χ.
Επιγραφή 2
«
ႼႫႨႣႠႭ ႧႤႭႣႭႰ
Ⴄ ႫႠႰ Ⴌ ႣႠ ႡႭჃ
ႰႦ Ⴌ ႤႬ ႠႫႨ
»
Μετάφραση: "Άγιε Θεόδωρε, ελέησον τον Μαρούαν και τον Μπούρζεν, Αμήν."
Μετάφραση: "Με τη βοήθεια του Ιησού Χριστού και του Αγίου Θεοδώρου, Θεέ ευλόγησε τον Άμπα Αντώνιο και την Ιωσία, το στρώμα αυτού του μωσαϊκού και τον πατέρα και τη μητέρα της Ιωσίας, Αμήν."
Wachtang Djobadze, Materials for the study of Georgian monasteries in the Western environs of Antioch on the Orontes, Volume 48; Volume 372, Corpussco, 1976
.jpg)
