Εμπρηστική γλώσσα

Εκφοβισμός
Είδη

Ο όρος εμπρηστική γλώσσα, αναφέρεται σε αντιδικία μεταξύ χρηστών του διαδικτύου, όπου κυριαρχεί ο επιθετικός τόνος, η διάθεση για διένεξη και συχνά οι εμπλεκόμενοι προβαίνουν σε προσβολές και ύβρεις. Η χρήση εμπρηστικής γλώσσας μπορεί να γίνεται μεταξύ δύο ατόμων, ή μεταξύ κοινοτήτων, ή μεταξύ κοινότητας και ενός μεμονωμένου ατόμου. Απαντάται συνήθως σε διαδικτυακές αγορές (fora) του Παγκόσμιου Ιστού, στο Internet Relay Chat (IRC), στο Usenet, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, σε εξυπηρετητές παιχνιδιών και στα νήματα σχολιασμού παρόχων βίντεο όπως το YouTube.

Είναι ιδιαίτερα συχνό φαινόμενο συζητήσεων που αφορούν ευαίσθητα ζητήματα όπως η πολιτική, η θρησκεία ή η φιλοσοφία αλλά και θεμάτων που πολώνουν και διχάζουν την κοινωνία, με το έναυσμα να είναι αμελητέες διαφορές θέσεων. Πλέον, ως κοινωνικό φαινόμενο έχει διαχυθεί και εκτός του Κυβερνοχώρου, με τη χρήση της εμπρηστικής γλώσσας να παρατηρείται σε δημόσιους χώρους, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αλλά και σε Κοινοβούλια.

Σε αντίθεση με την αυθόρμητη εμπρηστική γλώσσα, την ορμώμενη από συναισθηματική φόρτιση, υφίσταται και η εσκεμμένη εμπρηστική γλώσσα. Κίνητρο του εμπρηστικού ομιλητή (flamer) είναι η πρόκληση αναταραχής. Στη σύγχρονη αργκό του Διαδικτύου, οι όροι τρολ και τρολάρισμα έχουν κυριαρχήσει αναφορικά με αυτά τα άτομα και την συμπεριφορά εσκεμμένης πρόκλησης χρηστών αντίστοιχα.

Σκοπός

Πολλοί ερευνητές κοινωνικών επιστημών ερευνούν την εμπρηστική γλώσσα, καταλήγοντας σε αρκετές διαφορετικές θεωρίες σχετικά με αυτό το φαινόμενο.[1] Αυτές συμπεριλαμβάνουν την έλλειψη ταυτότητας και τη μειωμένη αντίληψη των συναισθημάτων άλλων ανθρώπων (φαινόμενα διαδικτυακής άρσης αναστολών)[2][3][4], τη συμμόρφωση σε κοινωνικές νόρμες[5][6], την προβληματική επικοινωνία που προκαλείται από την έλλειψη κοινωνικών χαρακτηριστικών που απουσιάζουν στη διαδικτυακή επικοινωνία[7][8][9] αλλά και από υποσυνείδητους αμυντικούς μηχανισμούς.

Γενικά, η απουσία κοινωνικού περιβάλλοντος δημιουργεί μια διάσταση ανωνυμίας, που επιτρέπει στους χρήστες να αισθάνονται απομονωμένοι από πειθαρχικές ποινές στις οποίες θα υπόκεινταν.

Ιστορία

Αντιδικίες που καταλήγουν σε ανταλλαγή ύβρεων και χρήση εμπρηστικής γλώσσας είναι καταγεγραμμένες σε διάφορες φάσεις της Ιστορίας. Οι συζητήσεις σχετικά με την επικύρωση του συντάγματος των ΗΠΑ ήταν συχνά συναισθηματικά φορτισμένες και έντονες, με τους εμπλεκόμενους να αλληλοεπιτίθενται μέσω δημοσιευμάτων τοπικών εφημερίδων. Αντίστοιχες αλληλεπιδράσεις ήταν κοινές στο χώρο των κριτικών της λογοτεχνίας. Για παράδειγμα, η περιφρόνηση που επεδείκνυε ο Ραλφ Γουώλντο Έμερσον για τα έργα της Τζέιν Όστεν, επεκτεινόταν συχνά και στο πρόσωπό της, καθώς την περιέγραφε ως: «ανόητη, χωρίς γνώσεις του κόσμου». Με τη σειρά του, ο Τόμας Καρλάιλ, αποκαλούσε τον Έμερσον «γερο-ξεδοντιάρη πίθηκο»[10].

Εμπρηστικό τρολάρισμα

Πρόκειται για την ανάρτηση προβοκατόρικων μηνυμάτων, γνωστών και ως δόλωμα εμπρηστικής γλώσσας (flamebait)[11] , σε ένα δημόσιο χώρο συζήτησης στο Διαδίκτυο, όπως μια αγορά (forum), μια ομάδα ανακοινώσεων μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (mailing list), με το σκοπό πρόκλησης οργίλης αντίδρασης ή εμπρηστικής γλώσσας ως ανταπάντησης.

Πόλεμοι εμπρηστικών δηλώσεων

Πρόκειται για το αποτέλεσμα εμπλοκής πολλών χρηστών, στο αρχικό προβοκατόρικο δόλωμα, χωρίς αυτό να είναι πάντα ο κανόνας. Πολλοί χρήστες μπορεί να εμπλακούν στη δίνη ενός πολέμου εμπρηστικών δηλώσεων, επισκιάζονται τη δημόσια συζήτηση και το θέμα της αν δεν επέλθει κάποιας μορφής διαχείριση.

Παραδείγματα

Εκφάνσεις της δημοφιλούς κουλτούρας συνεχίζουν να αποτελούν πηγή εμπρηστικής γλώσσας και πολέμων στο Διαδίκτυο, όπως τις συνεχείς διαμάχες μεταξύ οπαδών του Σταρ Τρεκ και του Πολέμου των Άστρων.

Νομικές προεκτάσεις

Ο εμπρηστικός λόγος ποικίλλει ανάλογα με τη σοβαρότητα και ανάλογη είναι και η αντίδραση των κρατών στο θέμα της νομοθεσίας για την επιβολή κάποιου είδους κύρωσης.[12] Η νομοθεσία ποικίλλει από χώρα σε χώρα, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, ο συνεχής εμπρηστικός διάλογος μπορεί να θεωρηθεί Διαδικτυακός εκφοβισμός, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε κάποια ενέργεια από τη μεριά του παρόχου ίντερνετ ώστε να εμποδιστεί η είσοδος του χρήστη σε συγκεκριμένους ιστοχώρους. Όμως, όσο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γίνονται όλο περισσότερο συνδεδεμένα με τις πραγματικές ζωές των χρηστών, τόσο περισσότερο τα επικριτικά λόγια μπορούν να θεωρηθούν δυσφήμηση ενός ατόμου. [13]

Δείτε επίσης

Παραπομπές

  1. ↑ P.J. Moor; A. Heuvelman; R. Verleur (2010). «Flaming on YouTube». Computers in Human Behavior 26: 1536–1546. doi:10.1016/j.chb.2010.05.023. 
  2. ↑ S. Kiesler; J. Siegel; T.W. McGuire (1984). «Social psychological aspects of computer-mediated communication». American Psychologist 39: 1123–1134. doi:10.1037/0003-066X.39.10.1123. https://archive.org/details/sim_american-psychologist_1984-10_39_10/page/1123. 
  3. ↑ S. Kiesler; D. Zubrow; A.M. Moses; V. Geller (1985). «Affect in computer-mediated communication: an experiment in synchronous terminal-to-terminal discussion». Human-Computer Interaction 1: 77–104. doi:10.1207/s15327051hci0101_3. 
  4. ↑ S. Kiesler; L. Sproull (1992). «Group decision making and communication technology». Organization Behavior and Human Decision Processes 52: 96–123. doi:10.1016/0749-5978(92)90047-b. 
  5. ↑ M. Lea; T. O'Shea; P. Fung; R. Spears. «'Flaming' in Computer-Mediated Communication: observation, explanations, implications». Contexts of Computer-Mediated Communicat2. 
  6. ↑ P.J. Moor (2007). Conforming to the Flaming Norm in the Online Commenting Situation. 
  7. ↑ Thompsen, P.A. (1994). «An Episode of Flaming: a Creative Narrative». ETC: A Review of General Semantics 51: 51–72. 
  8. ↑ H. McKee (2002). «"YOUR VIEWS SHOWED TRUE IGNORANCE!!!": (mis)communication in an online interracial discussion forum». Computers and Composition 19: 411–434. doi:10.1016/s8755-4615(02)00143-3. 
  9. ↑ J. Kruger; J. Parker; Z. Ng; N. Epley (2005). «Egocentrism over e-mail: can we communicate as well as we think?». Journal of Personality and Social Psychology 89: 925–936. doi:10.1037/0022-3514.89.6.925. https://archive.org/details/sim_journal-of-personality-and-social-psychology_2005-12_89_6/page/925. 
  10. ↑ Goldsborough, Reid. "How to Respond to Flames (Without Getting Singed)." Information Today, February 2005.
  11. ↑ "SearchSOA Definitions: Flamebait" Αρχειοθετήθηκε 2010-08-25 στο Wayback Machine., Retrieved 6 April 2010.
  12. ↑ P. Wallace (2001). The psychology of the Internet. Cambridge University Press.
  13. ↑ D. Porter (2013). Internet culture. Routledge.