Το Εμιράτο της Κυρηναϊκής, ή "Πριγκιπάτο της Κυρηναϊκής", ήρθε σε ύπαρξη όταν ο Σαγίντ Ιντρίς ανακήρυξε μονομερώς την Κυρηναϊκή ως ανεξάρτητο εμιράτο την 1η Μαρτίου του 1949, υποστηριζόμενος από το Ηνωμένο Βασίλειο.[1] Ο Σαγίντ Ιντρίς ανακήρυξε τον εαυτό του Εμίρη της Κυρηναϊκής στο "εθνικό συνέδριο" στη Βεγγάζη.[2] Η αναγνώριση από το Ηνωμένο Βασίλειο απέτυχε να επηρεάσει τη στάση των Ηνωμένων Εθνών. Έτσι η Βρετανία και ηΓαλλία κατευθύνθηκαν για να προετοιμάσουν την ανεξαρτησία της Λιβύης σε ψήφισμα που εγκρίθηκε στις 21 Νοεμβρίου 1949.[2] Η ανεξαρτησία τουΗνωμένου Βασιλείου της Λιβύης ανακηρύχθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 1951, και στις 27 Δεκεμβρίου ο Εμίρης Ιντρίς ενθρονίστηκε ως Βασιλιάς Ίντρις Α΄.[1][3][2]
Η μαύρη σημαία με το λευκό αστέρι και μισοφέγγαρο σύμβολο εγκρίθηκε από τον Ιντρίς όταν αυτός ανακηρύχθηκε Εμίρης το 1947. Η σημαία έγινε η βάση της σημαίας της Λιβύης του 1951, με την προσθήκη μια κόκκινης και πράσινης λωρίδας, που αντιπροσωπεύοντας την Τριπολιτανία και το Φεζάν αντίστοιχα. Ο Ιντρίς ως βασιλιάς της Λιβύης κράτησε τη σημαία του εμιράτου ως προσωπική Βασιλική Σημαία, με την προσθήκη ενός λευκού στέμματος στο άνω μέρος.[4]
Στις 6 Μαρτίου 2012, αντανακλώντας τα γεγονότα που συνέβησαν 63 χρόνια νωρίτερα, ένα παρόμοιο είδος συνάντησης πραγματοποιήθηκε στη Βεγγάζη, ζητώντας περισσότερη αυτονομία και ομοσπονδιοποίηση για την Κυρηναϊκή. Ο Αχμέντ αλ-Σενούσι, συγγενής του Βασιλιά Ίντρις, ανακοινώθηκε ως ο ηγέτης του αυτοαποκαλούμενου Κυρηναϊκού Μεταβατικού Συμβουλίου.[5]
