Η Ελισάβετ, γερμ.: Elizabeth prinzessin von Schwarzburg-Rudolstadt (1 Οκτωβρίου 1833 – 27 Νοεμβρίου 1896) έγινε πριγκίπισσα του Λίππε ως σύζυγος του Λεοπόλδου Γ΄ πρίγκιπα του Λίππε από το 1852 έως το 1875. Ήταν παιδί του Αλβέρτου κυβερνώντος πρίγκιπα του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολσατ.
Βιογραφία
Ήταν το δεύτερο παιδί και η μοναχοκόρη του Αλβέρτου πρίγκιπα του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ και τής συζύγου του, Αυγούστας πριγκίπισσας του Ζολμς-Μπράουνφελς. Η πριγκίπισσα ανατράφηκε «πολύ απλά και αυστηρά» από μια Ελβετίδα γκουβερνάντα. [4] Η Ελισάβετ έλαβε μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικής από τον μετέπειτα ζωγράφο της Αυλής του Ρούντολσταντ, Ρίτσαρντ Σίντσελ. [5]
Στις 17 Απριλίου 1852 παντρεύτηκε τον Λεοπόλδο Γ' πρίγκιπα του Λίππε και μετακόμισε μαζί του στο Ντέτμολντ. Η Ελισάβετ παρέμεινε κοντά στην πατρίδα της, και ακόμη και μετά το γάμο της επισκεπτόταν τακτικά το Ρούντολσταντ. [6] Η πριγκίπισσα ήταν δημοφιλής στον πληθυσμό, αλλά το ζεύγος αποξενωνόταν όλο και περισσότερο μεταξύ τους, από το οποίο η Ελισάβετ υπέφερε πολύ. [7]
Η Ελισάβετ ήταν γνωστή για τη φιλανθρωπία και τη φροντίδα της: χρησιμοποιούσε σχεδόν όλους τους πόρους που είχε στη διάθεσή της για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Δημοσίευσε επίσης διάφορα γραπτά (συμπεριλαμβανομένου ενός φυλλαδίου με λόγια της Βίβλου για κάθε ημέρα) και μία καλλιτεχνικά σχεδιασμένη Βίβλο και βαπτιστικά λόγια, αλλά και μεγαλύτερα φύλλα τέχνης, τα οποία τυπώθηκαν όλα σε μεγάλες ποσότητες. Τα έσοδα από τα έργα αυτά δόθηκαν για φιλανθρωπικό σκοπό. [4]
Το 1861 η πριγκίπισσα ίδρυσε ένα παιδικό ίδρυμα στο Μπλόμπεργκ, το οποίο ονομάστηκε Ίδρυμα Eλισάβετ προς τιμήν της [8]. Προώθησε επίσης την ίδρυση και τη συντήρηση του δευτεροβάθμιου σχολείου Augustineum στη Ναμίμπια. [9]Η Elisabethstrasse του Ντέτμολντ φέρει επίσης αυτό το όνομα προς τιμήν της.
Μετά το τέλος του Λεοπόλδου, ο γάμος παρέμεινε άτεκνος. Η Eλισάβετ μετακόμισε στην κατοικία της χηρείας της στο Nόιες Πάλας. Από τότε μόνο σπάνια αναλάμβανε αντιπροσωπευτικά καθήκοντα, αλλά συνέχισε να παρακολουθεί πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα, καθώς και τις κοινωνικές της ανησυχίες. [4][7] Το 1884 κανόνισε η πριγκίπισσα Λουίζα (αδελφή του Βόλντεμαρ πρίγκιπα του Λίππε) να παραδώσει το παλάτι της στο κρατικό συνταξιοδοτικό επιμελητήριο, για να στεγάσει την «Πριγκιπική Δημόσια Βιβλιοθήκη» (σήμερα Lippische Landesbibliothek). Επιπλέον, η χήρα πριγκίπισσα χρηματοδότησε, μεταξύ άλλων, το νέο κτίριο του Ξενώνα στην Πατρίδα με 30.000 μάρκα το 1885. Το γυμνάσιο του Παρθεναγωγείου του Ντέτμολντ όφειλε επίσης την ύπαρξή του στην Ελισάβετ. Ήταν η προστάτιδα αυτού του σχολείου και η προστάτιδα των οκτώ γυναικείων συλλόγων του Ντέτμολντ. [10][11][12]
Από το τέλος του αδερφού της Γεωργίου Αλβέρτου, με τον οποίο μοιραζόταν στενό δεσμό σε όλη της τη ζωή, η Ελισάβετ έμενε τακτικά στο Nήντερκροσεν. Εκεί διαχειριζόταν το αρχοντικό, το οποίο έγινε ιδιοκτησία της μετά το τέλος του Γεωργίου Αλβέρτου. Με πρωτοβουλία της ιδρύθηκε και σχολή χειροτεχνίας στην πόλη. Κατά την τελευταία της παραμονή το φθινόπωρο του 1896, η χήρα πριγκίπισσα προσβλήθηκε από πνευμονία, ως αποτέλεσμα της οποίας απεβίωσε στις 27 Νοεμβρίου γύρω στις 11:00 μμ Σύμφωνα με τις επιθυμίες της, η Ελισάβετ δεν τάφηκε στο Ντέτμολντ, αλλά στις 3 Δεκεμβρίου 1896 στην πριγκιπική κρύπτη της εκκλησίας Σάνκτους Αντρέας της πόλης Ρούντολστατ. [13][4]
↑ 4,04,14,24,3Luise Koppen (1897-03-07), «Spring water for the German house», Princess Elisabeth zur Lippe, † November 27, 1896, XXL. Year, Leipzig: Georg Wigand, σελ. 6–10
↑Home calendar for the German Empire for the common year 1898, Bielefeld / Leipzig: Velhagen & Klasing, 1898, σελ. 210
↑ 7,07,1Ernst Anemüller (1927), «Sheets for Thuringian history and local history. Supplement to the state newspaper for Schwarzburg-Rudolstadt», Princess Elisabeth zur Lippe, σελ. 35
↑Fürstlich Lippisches Regierungs- und Anzeigeblatt vom Jahre 1861, Detmold: Meyer, 1863, σελ. 107 f
↑The Protestant missions in the German colonies and protected areas, Berlin: Bookstore of the Berliner Evangel. Missionary Society, 1896, σελ. 32