Η Ελισάβετ του Κλάρενς (αγγλικά: Princess Elizabeth of Clarence 10 Δεκεμβρίου 1820 - 4 Μαρτίου 1821) ήταν μέλος της βρετανικής βασιλικής οικογένειας ως δεύτερη κόρη και τρίτο παιδί του τότε Γουλιέλμου, Δούκα του Κλάρενς και Σαιντ Άντριους (μετέπειτα Γουλιέλμου Δ΄), και της συζύγου του Αδελαΐδας της Σαξονίας-Μάινινγκεν.[1] Ήταν, επίσης, εγγονή του Γεωργίου Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και πρώτη ξαδέλφη της Βασίλισσας Βικτωρίας.[2]
Η Αδελαΐδα, έχοντας χάσει ήδη δύο παιδιά, γέννησε την Πριγκίπισσα Ελισάβετ σχεδόν έξι εβδομάδες νωρίτερα από όταν αναμενόταν, στις 10 Δεκεμβρίου 1820.[1] Βαπτίσθηκε την ίδια μέρα στο Παλάτι του Αγίου Ιακώβου, όπου και γεννήθηκε, από τον Ουίλλιαμ Χάουλυ, Επίσκοπο του Λονδίνου.[1] Οι γονείς της επιθυμούσαν να την ονομάσουν Γεωργιάνα, όμως ο Γεώργιος Δ΄ τους ζήτησε να της δώσουν το όνομα Ελισάβετ, όπως και έγινε.[1] Το πλήρες όνομά της ήταν Ελισάβετ Γεωργιάνα Αδελαΐδα.
Η Ελισάβετ έζησε το σύνολο της ζωής της στο Παλάτι του Αγίου Ιακώβου. Πέθανε από εγκολεασμό των εντέρων της στις 4 Μαρτίου 1821, σε ηλικία 12 εβδομάδων.[1][3][4] Μετά το θάνατό της, η μητέρα της υπέστη τρεις ακόμα θνησιγεννήσεις. Η κηδεία της Ελισάβετ έγινε στις 10 Μαρτίου 1821 και ενταφιάστηκε στο Παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου στο Κάστρο Ουίνδσορ.[4] Κατά τη διάρκεια της σύντομης ζωής της, βρισκόταν πάνω από την ξαδέλφη της, μέλλουσα Βασίλισσα Βικτωρία, στη γραμμή διαδοχής του βρετανικού θρόνου.[5]
Παραπομπές
