Η Ελένη Φεσσά-Εμμανουήλ (Βόλος, 3 Απριλίου 1943)[1] είναι Ελληνίδα αρχιτεκτόνισσα και ακαδημαϊκός, με ειδίκευση στην αρχιτεκτονική του θεάτρου. Ούσα ομότιμη καθηγήτρια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, έχει δημοσιεύσει πολλά δοκίμια και βιβλία για τη σύγχρονη ελληνική αρχιτεκτονική.
Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1962–1967), όπου εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή με θέμα «Η θεατρική αρχιτεκτονική στη σύγχρονη Ελλάδα».
Το 1993 διορίστηκε επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ. Τα τελευταία 20 χρόνια εργάζεται ως ιστορικός στον τομέα της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής, γράφοντας άρθρα σε ελληνικά και ξένα έντυπα. Το 1995, η Φέσσα τιμήθηκε με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το δίτομο βιβλίο της «Η θεατρική αρχιτεκτονική στη σύγχρονη Ελλάδα».[1]
Εκδόσεις
- Δομημένα περιβάλλοντα για αστικές πολιτιστικές δραστηριότητες στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου εθνικού σχεδίου για την πολιτιστική αποκέντρωση (1974)
- Γιατί να ενσωματώσετε εκπαιδευτικές και κοινοτικές εγκαταστάσεις; (1978)
- Ιδεολογικά και πολιτισμικά ζητήματα στην αρχιτεκτονική της σύγχρονης Ελλάδας (1978)
- Πολιτιστική ανάπτυξη: Μια νέα πολιτική ευθύνη στην Ελλάδα (1987)
- Η δημόσια αρχιτεκτονική στη σύγχρονη Ελλάδα, 1720-1940 (1993)
- Η αρχιτεκτονική του νεοελληνικού θεάτρου: 1720-1940 (1994)[2]
- Δοκίμια για τη νεοελληνική αρχιτεκτονική (2001)
- Δώδεκα Έλληνες αρχιτέκτονες του Μεσοπολέμου (2005)[3]
Προσωπική ζωή
Είναι παντρεμένη από το 1969 με τον υδραυλικό μηχανικό και πολιτικό Δημήτρη Φεσσά. Έχουν αποκτήσει δύο τέκνα· τον Σταύρο και την Αντιγόνη.[1]
Παραπομπές