Ελένη Καστάνη

Ελένη Καστάνη
Γέννηση22 Μαρτίου 1960 (1960-03-22) (64 ετών)
Σητεία
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Ιδιότηταηθοποιός και ηθοποιός ταινιών
Καλλιτεχνικά ρεύματαΚωμωδία
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Ελένη Καστάνη (Σητεία, 22 Μαρτίου 1960) είναι Ελληνίδα κωμική ηθοποιός του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.

Βιογραφία

Πρώτα χρόνια

Η Ελένη Καστάνη γεννήθηκε στις 22 Μαρτίου 1960 στη Σητεία της Κρήτης. Η μητέρα της ήταν μοδίστρα και ο πατέρας της υπάλληλος του δήμου της περιοχής.[1] Όταν ήταν 12 ετών, ο πατέρας της αυτοκτόνησε, αφήνοντας πίσω τη γυναίκα του και τις δύο κόρες τους.[2] Μεταγενέστερα, λόγω σπουδών της αδελφής της Ελένης, η οικογένεια μετακόμισε στα Εξάρχεια, όπου και τελείωσε το λύκειο εκεί. Η Καστάνη, έως σήμερα δεν έχει μετακομίσει από την περιοχή.[2]

Όταν η Καστάνη είπε στη μητέρα της ότι θέλει να ασχοληθεί με την υποκριτική, της πρότεινε να τελειώσει μία άλλη σχολή πρώτα και αργότερα να πάει στη Δραματική Σχολή. Τότε, για 3-4 χρόνια σπούδασε στη Θεσσαλονίκη, στη Βιομηχανική Σχολή, χωρίς όμως να πάρει ποτέ δίπλωμα. Έτσι, αμέσως γράφτηκε στη Δραματική Σχολή Βεάκη, από την οποία και αποφοίτησε.[1]

Δημόσια εικόνα

Τον Ιανουάριο του 2021, η ηθοποιός Σοφία Μουτίδου κατηγόρησε την Καστάνη για αντιεπαγγελματική συμπεριφορά όταν είχαν συνεργαστεί στην παράσταση «Μπαμπά μην ξαναπεθάνεις Παρασκευή». Έχει επίσης κατηγορηθεί από την Άννα Παναγιωτοπούλου για δυσφήμιση συναδέλφων της, με σκοπό την ανάδειξη της ίδιας: "Ποτέ δεν λέει καλό λόγο για κανέναν".[3] Η ίδια απάντησε ότι όσα είπε η Σοφία Μουτίδου δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, σημειώνοντας οτι δεν σκοπεύει να κινηθεί νομικά[4].

1985 - 1989

Αφού τελείωσε την Δραματική Σχολή Βεάκη, άρχισε την παρουσίαση της στην τηλεόραση, συμμετέχοντας σε σειρές όπως οι Τρεις χάριτες (1990) και το Δις εξαμαρτείν (1993). Αν και κατεξοχήν κωμική ηθοποιός, στον κινηματογράφο έγινε γνωστή στη δραματική ταινία του Κωνσταντίνου Γιάνναρη Δεκαπενταύγουστος (2001).[2] Εκτός αυτής, έχει πρωταγωνιστήσει σε αρκετές γνωστές ελληνικές κωμικές ταινίες όπως το Safe Sex (1999), Πρώτη φορά νονός (2007), το Νήsos (2009) και το Νήsos 2: Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού (2011).[5]

Παράλληλα ξεκίνησε να κάνει περιοδείες. Γρήγορα της πρότειναν συνεργασία το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας και το Εθνικό. Θεατρικά καθιερώθηκε στο Παρκ, στο πλευρό του Γιώργου Κιμούλη παίζοντας στο "Άρτζι Μπούρτζι και... Ελλάς", αλλά και στην παράσταση της Καλογεροπούλου, στο πλευρό του Σταμάτη Φασουλή.[6]

Τη δεκαετία αυτή εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην τηλεόραση, στην τηλεταινία Χώμα και νερό, το 1985 στην ΕΡΤ. Ενώ την ίδια δεκαετία συμμετείχε και σε δύο βιντεοταινίες, το Ραδιοπειρατή αγάπη μου (1988) και το Δύο φορές ψεύτης (1989).[7]

1990 - 1999

Στην επόμενη δεκαετία συμμετείχε σε κάποιες δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές όπως το Τρεις χάριτες (1990) και το Δις εξαμαρτείν (1993). Το 1993, συμμετέχει και για πρώτη φορά σε κινηματογραφική ταινία, το Αυτόπτης μάρτυς του Μάρκου Χολέβα.[8] To 1999, έτυχε περισσότερης δημοτικότητας, με τη συμμετοχή της στην ταινία των Ρέππα-Παπαθανασίου, Safe Sex.

2000 - 2009

Το 2000, γνώρισε μεγάλη επιτυχία από τη συμμετοχή της στη σειρά "Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή", μια σειρά όμως που κόπηκε τελικά μετά από 6 επεισόδια. Το 2001, πραγματοποίησε την εμφάνιση που της προσέφερε την μεγαλύτερη δημοτικότητα, στην ταινία του Κωσταντίνου Γιάνναρη, Δεκαπενταύγουστος. Η ταινία βραβεύθηκε από την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου,[9] ενώ επελέγη να συμμετάσχει στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.[10] Το 2005, συμμετείχε σε άλλη μία ταινία με διακρίσεις, το Όμηρος, η οποία απέσπασε βραβείο Σκηνοθεσίας και 3ο Βραβείο Ταινίας Μυθοπλασίας, στο 46ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.[11] Αργότερα συμμετείχε σε 4 κωμικές ταινίες, ως πρωταγωνίστρια σχεδόν σε όλες: Το ΔώΡΟ (2007), το Πρώτη φορά νονός (2007), το Πεθαίνω για σένα! και το Νήsos (2009), το οποίο έγινε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία.

Κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, συμμετείχε περισσότερο σε τηλεοπτικές σειρές, με πιο γνωστές τους Δροσουλίτες, το Επτά θανάσιμες πεθερές, το Βέρα στο δεξί, το Κόκκινο δωμάτιο κ.λπ.

2010 - 2019

Τη δεκαετία αυτή συμμετείχε στη κινηματογραφική ταινία και συνέχεια του Νήsos, την Νήsos 2: Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού (2011) και στην ταινία του Μάρκου Σεφερλή Χαλβάη 5-0. Ενώ οι τηλεοπτικές της εμφανίσεις συνεχίστηκαν με Το αμάρτημα της μητρός μου, το Διά ταύτα, Το σόι σου αλλά και ο πρωταγωνιστικός ρόλος στη σειρά Κάνε γονείς να δεις καλό.

2020 έως σήμερα

Το 2022 συμμετείχε στη σειρά Τα Νεοκλασικά στο επεισόδιο: Μιας πεντάρας νιάτα στο Alpha TV

Κινηματογράφος

Έτος Τίτλος Ρόλος
1993 Αυτόπτης μάρτυς
1999 Safe Sex [12] Γεωργία
2001 Δεκαπενταύγουστος Μορφούλα [13]
2005 Όμηρος Μάρθα
2007 Πρώτη φορά νονός κυρία Παναγάκη [14]
2009 Πεθαίνω για σένα [15] Ευανθία
Νήsos [12] Ολυμπία Λαΐνη
2011 Νήσος 2: Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού [16] Τάρα
2020 Χαλβάη 5-0 [12] Ευρυδίκη

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 «Ελένη Καστάνη». iShow.gr. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2016. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ. «Ελένη Καστάνη: Στα πενήντα είσαι ανθεκτικός στη μοναξιά». Το Ποντίκι. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. ↑ «Σοφία Μουτίδου: "Η Ελένη Καστάνη μάς είχε κάνει μαύρη τη ζωή πάνω στη σκηνή"». Zappit. 1 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2021. 
  4. ↑ «Ελένη Καστάνη: Τι απαντά στις κατηγορίες της Σοφίας Μουτίδου;». TLIFE. 2 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2021. 
  5. ↑ «Biography». IMDb. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2016. 
  6. ↑ M. HULOT (27 Σεπτεμβρίου 2007). «Ελένη Καστάνη». Lifo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2016. 
  7. ↑ «Ελένη Καστάνη». RetroDB. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2016. 
  8. ↑ «Full Cast & Crew». IMDb. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2016. 
  9. ↑ «Δεκαπενταύγουστος». Σινεφίλια. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2016. 
  10. ↑ «Δεκαπενταυγουστος». CinemaNews.gr. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2016. 
  11. ↑ Αφιέρωμα Κωνσταντίνος Γιάνναρη[νεκρός σύνδεσμος]
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 «Ελένη Καστάνη ταινίες στις οποίες έχει πάρει μέρος». Αθηνόραμα. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 
  13. ↑ «Τρία βλέμματα στον σύγχρονο κόσμο». Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 
  14. ↑ «ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΝΟΝΟΣ: Μια γεύση από τα γυρίσματα». cinelandpantelis.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 
  15. ↑ «Πεθαίνω για σένα: Η Ελένη Ράντου πάει σινεμά». www.flash.gr. 14 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 
  16. ↑ «Νήσος 2». kinimatografoi.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι