Το κίνημα απαιτεί μια "κυβέρνηση χωρίς αποκλεισμούς" στο Αφγανιστάν και ένας από τους στόχους του είναι να έχει μερίδιο στη νέα Αφγανική κυβέρνηση που προτείνει να δημιουργηθεί.[6][7]
Το κίνημα αποτελεί συνέχεια της Βόρειας Συμμαχίας και έχει ως πρωταρχικό στόχο την εναντίωση στους Ταλιμπάν και την ιδεολογία τους, καθώς και την υπεράσπιση του (έως το 2021) πολιτεύματος της χώρας, της Ισλαμικής δημοκρατίας. Παρόλα αυτά, σε συνέντευξη που έδωσε ο Αχμάντ Μασούντ, δήλωσε ότι "μία κυβέρνηση υπό τους Ταλιμπάν, μπορεί να γίνει δεκτή εφόσον συμπεριλαμβάνει όλες τις εθνικές μειονότητες της χώρας"[8]. Στην ίδια συνέντευξη, δήλωσε ότι το κίνημα υπερασπίζεται τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, ότι θα παλέψει ενάντια στην τρομοκρατία, ότι το Αφγανιστάν είναι ένα πολυπολιτισμικό κράτος και ότι υποστηρίζει το σύστημα της διοικητικής αποκέντρωσης[8]. Επίσης, δήλωσε ότι προσωπικός στόχος αλλά και του κινήματος γενικότερα, είναι να ακολουθήσουν τα βήματα και την κληρονομία του πατέρα του, του Αχμάντ Σαχ Μασούντ[8]. Για την προηγούμενη κυβέρνηση της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Αφγανιστάν, υπό τον πρόεδρο Άσραφ Γκανί, δήλωσε ότι "στερούνταν νομιμότητας" και ότι "ευθύνεται για την αποδυνάμωση του στρατού", καθώς αυτός και ο σύμβουλός του για θέματα εθνικής ασφάλειας "στερούνταν στρατιωτικής εκπαίδευσης ή εμπειρίας, αλλά ήταν αυτοί που πήραν τις τελικές αποφάσεις"[8].
Ιστορικό
Η ορεινή περιοχή του Πάντζσιρ, χρησιμοποιήθηκε και στο παρελθόν ως βάση για τις επιχειρήσεις της Βόρειας Συμμαχίας, που δρούσε στο παρελθόν κατά την διάρκεια των μακροχρόνιων πολέμων της χώρας.[7] Η περιοχή αποτέλεσε την γενέτειρα του Αχμάντ Σαχ Μασούντ, ενός εκ των μεγαλύτερων πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών της χώρας κι έτσι ο γιος του, ο Αχμάντ Μασούντ βρήκε πρόσφορο έδαφος για να οργανώσει και να ιδρύσει το κίνημα, όντας κοινώς αποδεκτός.[9]
Τον Ιούλιο του 2021, τα υπολείμματα της Βόρειας Συμμαχίας άρχισαν να μετακινούνται οργανώνοντας την δεύτερη Αντίσταση, υπό την ηγεσία του Αχμάντ Μασούντ και στα πλαίσια του Εθνικού Μετώπου Αντίστασης.[10] Σύμφωνα με ανώνυμους πρώην Αμερικανούς και Βρετανούς στρατιώτες, πολλοί Αφγανοί της διασποράς συγκέντρωσαν χρήματα για να βοηθήσουν το κίνημα.[11] Ο Αλί Μαϊσάμ Ναζάρι, εκπρόσωπος τύπου του κινήματος, δήλωσε ότι "είναι σε θέση να διαπραγματευτούν με τους Ταλιμπάν, όμως αν αυτοί δεν συμφωνήσουν θα συνεχιστεί η αντίσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα" και ότι "οι Ταλιμπάν είναι υπερβολικοί (σε αυτά που ισχυρίζονται), καθώς δεν μπορούν να βρίσκονται παντού και την ίδια στιγμή, δεν έχουν πολλούς πόρους και δεν έχουν μαζική υποστήριξη".[12]
Στις 17 Αυγούστου 2021, ο Σάλεχ (επικαλούμενος διατάξεις του Συντάγματος της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Αφγανιστάν) αυτοανακηρύχθηκε Πρόεδρος της χώρας από τη βάση των επιχειρήσεων στο Παντζσίρ και δήλωσε ότι θα οι στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον των Ταλιμπάν θα συνεχιστούν.[13] Ο ισχυρισμός του για την προεδρία επικυρώθηκε από τον στρατιωτικό ηγέτη και ιδρυτή του κινήματος Άχμαντ Μασούντ, καθώς και από τον πρώην Υπουργό Άμυνας Μπισμιλάχ Χαν Μοχαμάντι, ενώ αναγνωρίστηκε και από το γειτονικό Τατζικιστάν.[6][7] Το κίνημα συνεχίζει συνεχίζει την στρατιωτική δράση του, διεξάγοντας την Αντίσταση του Πάντσζιρ.
Συμμετοχή
Σύμφωνα με την συμμαχία, τα μέλη ανέρχονται σε περίπου 10000, με πολλά από αυτά να είναι πρώην "κομάντο" των Αφγανικών Ενόπλεων Δυνάμεων. Η συμμαχία ισχυρίζεται ότι το μεγαλύτερο μέρος του (διαλυμένου πλέον) Αφγανικού Στρατού δεν έχασε καν μάχη εναντίον των Ταλιμπάν, απλά αναγκάστηκε να υποχωρήσει για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των προσώπων με εξουσία. Εκτός από ένοπλους, στην συμμαχία έχουν βρει καταφύγιο γυναίκες, ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διανοούμενοι, πολιτικοί και παιδιά.[14][15]