Ο Εδουάρδος Γ΄, γαλλ.: Édouard III de Bar (τέλη Ιουνίου 1377 - 25 Οκτωβρίου 1415) από τον Οίκο του Μονμπελιάρ έγινε μαρκήσιος του Ποντ-α-Μουσόν από τον πατέρα του Ροβέρτο δούκα του Μπαρ το 1399 και το κράτησε μέχρι το τέλος του. Έπειτα έγινε κληρονόμος του δουκάτου του Μπαρ μετά το τέλος των μεγαλύτερων αδερφών του Ερρίκου και Φιλίππου· ο πρώτος στη Μάχη της Νικόπολης το 1396, ο δεύτερος το επόμενο έτος από πανώλη.
Βιογραφια
Ήταν ο πέμπτος γιος του Ροβέρτου δούκα του Μπαρ και της Μαρίας του Βαλουά, κόρη του Ιωάννη Β΄ της Γαλλίας.
Οι τρεις μεγαλύτεροι αδελφοί του αποβίωσαν 35, 24 και 19 ετών, πριν από τον πατέρα τους. Ο τέταρτος, ο Λουδοβίκος Α΄, είχε ακολουθήσει εκκλησιαστική σταδιοδρομία και είχε γίνει επίσκοπος του Πουατιέ, Λάνγκρ, Σαλόν, Βερντέν.
Το 1405 ο Κάρολος ΣΤ΄ της Γαλλίας τον κατηγόρησε ότι οχύρωνε την περιοχή Μπουλοναί, που τότε απειλείτο από τους Άγγλους. Στα τέλη του 1406 συμμετείχε στην εκστρατεία στο Γκυγιέν υπό τις διαταγές του Λουδοβίκου Α΄ δούκα της Ορλεάνης, αλλά η δυσεντερία αποδεκάτισε τις Γαλλικές δυνάμεις. Μετά τη δολοφονία του Λουδοβίκου το 1407, ο Εδουάρδος προσχώρησε στον Ιωάννη τον Άφοβο δούκα της Βουργουνδίας και ανασύνταξε τους Βουργουνδούς. Διαδέχθηκε τον πατέρα του στις 12 Απριλίου 1411. Το δουκάτο του Μπαρ διεκδίκησε ο γιος του πρωτότοκου Ερρίκου, ο Ροβέρτος, όμως ο Εδουάρδος Γ΄ τον αποζημίωσε και έτσι διατήρησε τη θέση του. Ο δούκας σκοτώθηκε στη μάχη του Aζενκούρ [2] και τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Λουδοβίκος Α΄ επίσκοπος (που δεν παντρεύτηκε ποτέ, αλλά άφησε πολλά παράνομα παιδιά).
Βιβλιογραφικές αναφορές
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ The Battle of Agincourt: Sources and Interpretations, ed. Anne Curry, (The Boydell Press, 2000), 259.
Πηγές
- (in French) Georges Poull, La Maison souveraine et ducale de Bar, 1994
- Barbara Tuchman, A Distant Mirror, 1978, Alfred A. Knopf, Νέα Υόρκη
