PROFILPELAJAR.COM

Δυναστεία Τανγκ
618–907
Πρωτεύουσα	Chang'an, Tang Empire
Ίδρυση	618
Πολίτευμα	απόλυτη μοναρχία
Έκταση	5.400.000 km² (715)
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Η δυναστεία των Τανγκ (18 Ιουνίου 618 - 4 Ιουνίου 906) ήταν μια αυτοκρατορική δυναστεία της Κίνας, που διαδέχθηκε την Δυναστεία Σουί και ακολουθείται από την περίοδο των πέντε δυναστειών και των δέκα βασίλειων. Ιδρύθηκε από την οικογένεια Λι (李), η οποία κατέλαβε την εξουσία κατά τη διάρκεια της παρακμής και κατάρρευσης της Αυτοκρατορίας των Σουί. Η δυναστεία διακόπηκε για λίγο από τη δεύτερη δυναστεία Τσόου (8 Οκτωβρίου, 690-3 Μαρτίου, 705), όταν η αυτοκράτειρα Γου Ζετιάν κατέλαβε το θρόνο, γινόμενη η πρώτη και μοναδική αυτοκράτειρα που βασίλευσε στην Κίνα.

Η δυναστεία των Τανγκ, με πρωτεύουσα το Τσανγκ-αν (σημερινή Σιάν), πιο πυκνοκατοικημένη πόλη στον κόσμο εκείνη την περίοδο, θεωρείται γενικά ως μια χρυσή εποχή του κινεζικού πολιτισμού (ίση ή ξεπερνά εκείνη της δυναστείας Χαν). Η έκτασή της, που αποκτήθηκε μέσω των στρατιωτικών εκστρατειών των πρώτων αυτοκρατόρων της, ήταν μεγαλύτερη από εκείνη των Χαν και συναγωνίστηκε αυτή της τελευταίας δυναστείας Γιουάν και Τσινγκ. Σε δύο απογραφές του 7ου και 8ου αιώνα, τα αρχεία των Τανγκ υπολόγισαν τον πληθυσμό από τον αριθμό των εγγεγραμμένων νοικοκυριών, σε περίπου 50 εκατομμύρια άτομα. Όμως, ακόμη και όταν η κεντρική κυβέρνηση ήταν έτοιμη να καταρρεύσει και δεν ήταν σε θέση να καταρτιστεί μια ακριβής απογραφή του πληθυσμού τον 9ο αιώνα, εκτιμάται ότι ο πληθυσμός είχε αυξηθεί από τότε σε περίπου 80 εκατομμύρια άτομα.

Με βάση τον πληθυσμό της, η δυναστεία ήταν σε θέση να αυξήσει τους επαγγελματίες στρατιώτες και την επιστράτευση στρατιών εκατοντάδων χιλιάδων στρατιωτών για να υποστηρίξουν την άμυνα ενάντια σε νομαδικές δυνάμεις που κυριαρχούσαν στην εσωτερική Ασία (κυρίως τα διάφορα τουρκικά φύλα, όπως οι Ουιγούροι, που έκαναν εκείνη την περίοδο την εμφάνισή τους στην περιοχή) και τις προσοδοφόρες εμπορικές διαδρομές κατά μήκος του Δρόμου του Μεταξιού, χωρίς όμως να λείπει από τις στρατηγικές τους και η διπλωματία.

Μέχρι τη μαζική εξέγερση υπό τον στρατηγό Αν Λουσάν κατά του αυτοκράτορα Σιουάν-τσονγκ, από το 755 έως το 763, η Κίνα συνέχιζε να επεκτείνεται. Διάφορα βασίλεια πλήρωναν φόρο υποτέλειας στο δικαστήριο των Τανγκ, ενώ κατακτήθηκαν επίσης πολλές περιοχές που ελέγχονταν έμμεσα μέσω ενός συστήματος προτεκτοράτων. Η εξέγερση του Αν Λουσάν σταμάτησε την τάση αυτή αλλά ταυτόχρονα έδωσε νέα ώθηση στην οικονομία, κυρίως των πιο απομακρυσμένων περιοχών, καθώς ελάττωσε τον έλεγχο της κεντρικής εξουσίας πάνω στο εμπόριο.

Εκτός από την πολιτική ηγεμονία, οι Τανγκ επίσης έχουν ασκήσει μια ισχυρή πολιτιστική επιρροή στα γειτονικά κράτη, όπως στην Κορέα, την Ιαπωνία και το Βιετνάμ. Παράλληλα όμως, δέχθηκαν με άνεση τις ξενικές επιρροές που κατέφθαναν μέσω των εμπορικών συναλλαγών με τους γείτονές της, κυρίως πάνω στις τέχνες, όπως η μουσική. Χαρακτηριστικό επίσης υπήρξε η διείσδυση όλο και περισσότερο του Βουδισμού στην καθημερινή ζωή των πολιτών, παρά τις προσπάθειες κάποιων αυτοκρατόρων της περιόδου να τον καταστείλουν με τη βία, όπως με τα μέτρα του 843, όταν η Αυλή κατάργησε όλα τα βουδιστικά μοναστικά τάγματα, κατεδαφίζοντας μεγάλο αριθμό ναών και μοναστηριών.

Προς το τέλος της περιόδου των Τανγκ και τα πρώτα χρόνια που ακολούθησαν, η παρακμή της κοινωνίας και έλλειψη ελέγχου από το κράτος, οδήγησε στην επανάκαμψη του Κομφουκιανισμού αλλά και την ανάπτυξη μιας πιο ανθεκτικής σε πολιτικές κρίσεις κοινωνίας, κάτι που επέτρεψε την οικονομική ανάπτυξη κατά την περίοδο της δυναστείας των Σονγκ.