Είναι χτισμένη στους πρόποδες των Οντρίων. Οι κάτοικοι του χωριού σήμερα είναι περίπου 50 ενώ το 1940 είχαν φθάσει τους 430.[1] Το καλοκαίρι οι κάτοικοι είναι περίπου 100.[1] Οι περισσότεροι είναι ντόπιοι ενώ υπάρχουν και πολλοί πρόσφυγες οι οποίοι ασχολούνται με την γεωργία και την κτηνοτροφία.[1]
Στις 16 Μαρτίου 2020 και εν μέσω της πανδημίας του κορωνοϊού του 2020 αποφασίστηκε να τεθεί ολόκληρο το χωριό σε καραντίνα, λόγω των πολλών κρουσμάτων μεταξύ των κατοίκων του.[2]
Γεωγραφία
Βρίσκεται σε υψόμετρο 957 μέτρων.[3] Βρίσκεται κάτω από την κορυφή της Όρλιας.[1]
Ιστορικά στοιχεία
Στην ανατολική πλαγιά («Ταγάρα») του τραπεζοειδούς λόφου («Δραγασιά»), που υψώνεται 500 μ. ανατολικά του σημερινού χωριού, μαρτυρείται η ύπαρξη ελληνιστικού οικισμού, ο οποίος, όπως δείχνουν τα υπολείμματα βυζαντινής οχύρωσης στην κορυφή του λόφου, είχε ακμάσει και στα βυζαντινά χρόνια[4]. Με βάση τις έρευνες πιθανολογείται η ύπαρξη πόλης η οποία καταστράφηκε τον 10ο αιώνα λόγω των βουλγαρικών επιδρομών.[1] Στο χωριό βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, στην οποία φέρεται ότι λειτουργούσε κρυφό σχολείο και σήραγγα διαφυγής για τους κατοίκους, σε περίπτωση επιδρομών από Τουρκαλβανούς. Είναι η μόνη βυζαντινή εκκλησία του χωριού που σώζεται μέχρι σήμερα. Στην εκκλησία σώζεται μια εικόνα του Αγίου Αθανασίου, η οποία χρονολογείται από το 1136. Στην περιοχή λειτούργησε και τζαμί, λόγω της έντονης παρουσίας του τουρκικού στοιχείου την εποχή τους τουρκοκρατίας. [1]
Το χωριό κάηκε από Γερμανικές δυνάμεις το 1944, αλλά το μεγαλύτερο μέρος των σπιτιών στο χωριό αναστηλώθηκαν.[1]
