Διεθνές αεροδρόμιο είναι αεροδρόμιο με τελωνειακή υπηρεσία και συνοριακές εγκαταστάσεις ελέγχου που επιτρέπουν στους επιβάτες να ταξιδεύουν μεταξύ χωρών σε όλο τον κόσμο. Τα διεθνή αεροδρόμια είναι συνήθως μεγαλύτερα από τα αεροδρόμια εσωτερικού και διαθέτουν μεγαλύτερους διαδρόμους και διαθέτουν εγκαταστάσεις για να φιλοξενήσουν βαρύτερα αεροσκάφη όπως το Boeing 747 και το Airbus A380, τα οποία χρησιμοποιούνται συνήθως για διεθνείς και διηπειρωτικές πτήσεις. Τα διεθνή αεροδρόμια φιλοξενούν συχνά πτήσεις εσωτερικού, γεγονός που βοηθά να τροφοδοτούν τόσο τους επιβάτες όσο και το φορτίο σε διεθνείς (και αντίστροφα).

Τα κτίρια, οι λειτουργίες και η διαχείριση έχουν γίνει ολοένα και πιο εξελιγμένα από τα μέσα του 20ου αιώνα, όταν τα διεθνή αεροδρόμια άρχισαν να παρέχουν υποδομή για διεθνείς πολιτικές πτήσεις. Αναπτύχθηκαν λεπτομερή τεχνικά πρότυπα για τη διασφάλιση της ασφάλειας και κοινών συστημάτων κωδικοποίησης που εφαρμόζονται για την παροχή παγκόσμιας συνέπειας. Οι φυσικές δομές που εξυπηρετούν εκατομμύρια επιβάτες και πτήσεις είναι από τις πιο περίπλοκες και διασυνδεδεμένες στον κόσμο. Μέχρι τη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, υπήρχαν πάνω από 1.200 διεθνή αεροδρόμια με περίπου 3,8 δισεκατομμύρια^[1] διεθνείς επιβάτες μέχρι τον Ιανουάριο του 2023 μαζί με 50 εκατομμύρια μετρικούς τόνους φορτίου που διέρχονται από αυτά ετησίως.

Τον Αύγουστο του 1919, το Αεροδρόμιο του Χάουνζλοου Χιθ, στο Λονδίνο, ήταν το πρώτο αεροδρόμιο που λειτούργησε διεθνείς εμπορικές υπηρεσίες. Έκλεισε και αντικαταστάθηκε από το Αεροδρόμιο του Κρόιντον τον Μάρτιο του 1920.^[2][3] Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Δαγκλάς Δημοτικό Αεροδρόμιο στην Αριζόνα έγινε το πρώτο διεθνές αεροδρόμιο των ΗΠΑ το 1928.^[4]

Οι πρόδρομοι των διεθνών αεροδρομίων ήταν διάδρομοι προσγείωσης/απογείωσης. Στις πρώτες ημέρες των διεθνών πτήσεων, η υποδομή ήταν περιορισμένη, «αν και αν προέκυπταν προβλήματα με τον κινητήρα υπήρχαν πολλά μέρη όπου τα αεροσκάφη μπορούσαν να προσγειωθούν».^[5] Δεδομένου ότι τα τετρακινητήρια αεροπλάνα δεν ήταν διαθέσιμα για πτήσεις πάνω από το νερό σε διεθνείς προορισμούς, τα αεροπλάνα έγιναν μέρος της λύσης. Στο μακρινό τέλος της μακρύτερης διεθνούς διαδρομής (που έγινε η Διαδρομή του Καγκουρό), σημεία προσγείωσης στο νερό βρέθηκαν σε μέρη όπως η Σουραμπάγια και στην ανοιχτή θάλασσα έξω από το Κούπανγκ. Στο Σίδνεϊ, το Ρόουζ Μπέι στη Νέα Νότια Ουαλία, επιλέχθηκε ως περιοχή προσγείωσης πτήσεων.^[5]

Τα διεθνή αεροδρόμια χρησιμοποιούνται μερικές φορές για στρατιωτικούς και εμπορικούς σκοπούς και η βιωσιμότητά τους επηρεάζεται επίσης από την τεχνολογική εξέλιξη. Το Αεροδρόμιο Νήσου Καντών, για παράδειγμα, στις Νήσους Φοίνικα (Κιριμπάτι), αφού χρησίμευσε ως στρατιωτικό αεροδρόμιο κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, χρησιμοποιήθηκε ως στάση ανεφοδιασμού από εμπορικά αεροσκάφη όπως τις Qantas Airways που στάθμευσε πλήρωμα εδάφους εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 1950.^[6] Η εμφάνιση στις αρχές της δεκαετίας του 1960 μηχανοκίνητων αεριωθούμενων αεροσκαφών όπως το Boeing 707 με την πτητική εμβέλεια χωρίς στάση μεταξύ Αυστραλίας ή Νέας Ζηλανδίας και Χαβάης, σήμαινε ότι μια στάση στο μέσο του Ειρηνικού δεν ήταν πλέον απαραίτητη και το αεροδρόμιο έκλεισε για τακτική εμπορική χρήση. Άλλα διεθνή αεροδρόμια, όπως το Αεροδρόμιο Κάι Τακ στο Χονγκ Κονγκ, τέθηκαν εκτός λειτουργίας και αντικαταστάθηκαν όταν έφτασαν στην μέγιστη χωρητικότητα ή οι τεχνολογικές προόδους τα έκαναν ανεπαρκείς.^[7][8]

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Διεθνές αεροδρόμιο

• Airport World - εκδόθηκε από το Συμβούλιο Διεθνών Αεροδρομίων
• Παγκόσμια αεροδρόμια στον χάρτη - παρέχονται από chaoo13

Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.