Το Δημοτικό στάδιο της Μπράγκα, σχεδιασμένο από τον Πορτογάλο αρχιτέκτονα και νικητή του βραβείου pritzker[4]Souto de Moura, αποτελεί την φυσική έδρα της ποδοσφαρικής ομάδας της πολής και χώρο αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος.
Είναι επίσης γνωστό και με την ονομασία A Pedreira (το νταμάρι), καθώς «λαξεύθηκε» στον προσκείμενο βράχο του Monte do Castro. Το 2000 ανατίθεται στον βραβευμένο με Pritzker Πορτογάλο αρχιτέκτονα Eduardo Souto de Moura ο σχεδιασμός του γηπέδου της πόλης της Μπράγκα. Χωρητικότητας 30.286 θεατών, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα γήπεδα της χώρας, ενώ η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 2003, για την εξυπηρέτηση των αγώνων του euro 2004.
Αρχική ιδέα
Δύο γραμμικά στοιχεία, το ένα απέναντι από το άλλο και η σχέση μεταξύ τους αποτελούν τις αρχικές προθέσεις του αρχιτέκτονα. Το κενό των δύο μικρών πλευρών σε σχέση με το πλήρες των μεγάλων καθώς και οι αναφορές στο προσκείμενο λατομείο αποτελούν εργαλεία στο σχεδιασμό του.
Ο τρόπος και η θέαση ενός θεάματος επαναπροσδιορίζεται.[5]
Δομή
Επηρεασμένος από τις σπουδές του στη γλυπτική, ο Souto de Moura σχεδιάζει ένα γλυπτό στον χώρο. Σκαλισμένο στο βράχο Monte Castro, το στάδιο αποτελείται από δύο εξέδρες, η μια απέναντι από την άλλη, επαναπροσδιορίζοντας τον τρόπο καθώς και τον χώρο θέασης ενός θεάματος. Η τρίτη πλευρά είναι ανοικτή με εκτόνωση προς την πόλη, ενώ η τέταρτη αποτελεί φυσικό όριο, με τον βράχο και το γειτονικό λατομείο. Μεταλλικά σχοινιά διασχίζουν το γήπεδο από την μία εξέδρα στην άλλη, ενισχύοντας την θέαση, ενώ λόγω της ισχυρής κλίσης της τοπογραφίας το ένα διάζωμα αποτελεί και τη φυσική συνέχεια βράχου και γειτονικού λατομείου.[5]
Στο κτήριο φαίνεται να ισορροπούν απλότητα, υλικότητα, αφαίρεση και πλαστικές μορφές, χαρακτηριστικό της αρχιτεκτονικής του Souto de Moura, αποτελώντας το στάδιο ένα από τα καλύτερα παραδείγματα αρχιτεκτονικής σταδίου καθώς και επαναπροσδιορισμού του τρόπου θέασης του.
Τομή κτιρίου
Ενδιαφέρον βρίσκεται και στην τομή του κτηρίου. Αποτελώντας ένα χώρο με αναφορές στην θεατρικότητα ο αρχιτέκτονας φαίνεται να σχεδιάζει με βάση τον επαναπροσδιορισμό της θέασης. Η τομή του κτηρίου αποτελεί και το σημαντικότερο σχέδιό του, από τα πρώτα σκίτσα της ιδέας φαίνεται ο αρχιτέκτονας να μελετά το κτίριο σε τομή. Το κτίριο αυτοπροβάλλει τον εσωτερικό σχεδιασμό της τομής, μέσω κλιμάκων στις όψεις των δύο εξεδρών. Στοιχεία από μπετόν, χωρίς να παραλαμβάνουν κάποια κατακόρυφη κίνηση, τονίζουν και αναφέρουν την κλίση εξέδρας και λόφου.