Η ίδια η Εκκλησία, ο μοναδικός σωτήριος ρόλος της ως η μία, αληθινή και πλήρης χριστιανική πίστη, επίσης σε σχέση με τον οικουμενισμό μεταξύ άλλων θρησκειών, σε σχέση με τον σύγχρονο κόσμο, η ανανέωση της χειροτονημένης ζωής κ.α.
Έγγραφα και δηλώσεις
Τέσσερις διατάξεις:
Sacrosanctum Concilium (Διάταξη περί της Ιερής Λειτουργίας)
Lumen Gentium (Δογματική Διάταξη περί της Εκκλησίας)
Dei Verbum (Δογματική Διάταξη περί της Θείας Αποκάλυψης)
Gaudium et Spes (Ποιμαντική Διάταξη περί της Εκκλησίας στον Σύγχρονο Κόσμο)
Τρεις δηλώσεις:
Gravissimum Educationis (Δήλωση περί της Χριστιανικής Αγωγής)
Nostra Aetate (Δήλωση περί των Σχέσεων της Εκκλησίας με τις Μη Χριστιανικές Θρησκείες)
Dignitatis Humanae (Δήλωση περί της Θρησκευτικής Ελευθερίας)
Εννέα διατάγματα:
Inter Mirifica (Διάταγμα περί των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας)
Orientalium Ecclesiarum (Διάταγμα περί των Καθολικών Εκκλησιών της Ανατολής)
Unitatis Redintegratio (Διάταγμα περί Οικουμενισμού)
Christus Dominus (Διάταγμα περί του Ποιμαντικού Γραφείου των Επισκόπων στην Εκκλησία)
Perfectae Caritatis (Διάταγμα περί της προσαρμογής και της ανανέωσης της Θρησκευτικής Ζωής)
Optatam Totius (Διάταγμα περί Ιερατικής Εκπαίδευσης)
Apostolicam actuositatem (Διάταγμα περί του Αποστολικού έργου των Κοσμικών)
Ad Gentes (Διάταγμα περί της Αποστολικής Δραστηριότητας της Εκκλησίας)
Presbyterorum Ordinis (Διάταγμα περί των Υπηρεσιών και της Ζωής των Ιερέων)
Το πρωί της 11ης Οκτωβρίου του 1962 περίπου 2.500 καρδινάλιοι και άλλοι εκκλησιαστικοί αξιωματούχοι ακολούθησαν τον φερόμενο πάνω σε φορητό θρόνο Πάπα Ιωάννη ΚΓ' στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου, όπου άρχισε τις εργασίες της η 21η Οικουμενική Σύνοδος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, η 2η του Βατικανού. Εντός του Αγίου Πέτρου, εκτός από τους καθολικούς κληρικούς, βρέθηκαν και παρατηρητές άλλων Εκκλησιών. Απουσίαζαν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες, πλην της Ρωσικής, η οποία συμφώνησε να στείλει παρατηρητές κατόπιν διαπραγμάτευσης Μόσχας-Βατικανού. Στην εναρκτήρια ομιλία του ο Πάπας τόνισε ότι κύριο αντικείμενο της Συνόδου είναι η διαφύλαξη των παρακαταθηκών του χριστιανικού δόγματος και η ενότητα των Εκκλησιών. Η πρώτη περίοδος της Συνόδου έληξε στις 8 Δεκεμβρίου του 1962 και ο Ιωάννης ΚΓ' συμπέρανε ότι οι αντίθετες απόψεις που διατυπώθηκαν έδειξαν ότι στην Εκκλησία υπάρχει κόσμος ελευθερίας. Στο περιθώριο της Συνόδου δεν έλειψαν και οι κατ' ιδίαν διαβουλεύσεις[3].