Το δουκάτο του Χέλρε με το Χέλρελαντ, περί το 1477.
Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Γουλιέλμου Β΄ δούκα του Γύλιχ και της Μαρίας του Χέλρε, ετεροθαλούς αδελφής των Ρέγκιναλντ Γ΄ και Εδουάρδου, δουκών του Χέλρε. Οι δύο αδελφοί διαφώνησαν για το ποιος θα πάρει το δουκάτο, με τον Eδουάρδο να παίρνει τον έλεγχο το 1361, φυλακίζοντας τον αδελφό του. Το 1366 ο Εδουάρδος παραβίασε μία ειρήνη, που έγινε με τον Κάρολο Δ΄ της Γερμανίας και τον Βεγκέσλαο Α΄ δούκα του Λουξεμβούργου (ο οποίος ήταν δούκας της Βραβάντης από το γάμο της Ιωάννα δούκισσα της Βραβάντης), καθώς δεν προστάτευσε τους εμπόρους στης Βραβάντης στη γη μεταξύ του Ρήνου και του Μεύση, οι οποίοι απειλούντο από ενόπλους άνδρες που συμμετείχαν στους Αγγλο-Γαλλικούς πολέμους. Ο στρατός του Βεγκέσλαου Α΄ εισέβαλε και ενεπλάκη στη μάχη του Μπέσβαϊλερ τον Αύγουστο του 1371. Ο Εδουάρδος, ο οποίος επρόκειτο να νυμφευτεί την Αικατερίνη της Βαυαρίας, κόρη του Αλβέρτου Α΄ δούκα της Βαυαρίας, προσχώρησε στη μάχη και αιχμαλώτισε τον Βεγκέσλαο Α΄, αλλά τραυματίστηκε από ένα βέλος και απεβίωσε. Ο Ρέγκιναλντ Γ΄ απελευθερώθηκε αμέσως, αλλά απεβίωσε από κακή υγεία σε τρεις μήνες· κανένας τους δεν άφησε απογόνους. Αυτό οδήγησε σε εσωτερική διαφωνία για τη διαδοχή. Ο Eδουάρδος και ο Ρέγκιναλντ Γ΄ ήταν τα μόνα παιδιά του Ρέγκιναλντ Β΄ δούκα του Χέλρε και της Eλεονώρας του Γούντστοκ, κόρης του Εδουάρδου Β΄ της Αγγλίας, και οι μόνοι άρρενες κληρονόμοι του Ρέγκιναλντ Γ΄. Ο πρώτος γάμος του Ρέγκιναλντ Β΄ ήταν με τη Σοφία Μπέρτχουτ κυρία του Μέχελεν και έφερε τέσσερις κόρες. Δύο κόρες, η Ματθίλδη και η Mαρία, διεκδίκησαν τον τίτλο. Η διεκδίκηση της Mατθίλδης βασίστηκε στη θέση της ως της μεγαλύτερης κόρης. Η Μαρία στήριξε τον ισχυρισμό της στον Γουλιέλμο Α΄, ο οποίος ήταν επτά ετών εκείνη τη στιγμή, και ο μόνος άρρην εκπρόσωπος του Οίκου του Χέλρε. Ο Mατθίλδη παντρεύτηκε γρήγορα τον Ιωάννη Β΄ κόμη του Μπλουά, και αυτή η διένεξη κατέληξε στον πόλεμο της διαδοχής του Χέλρε. Ο πατέρας του Γουλιέλμου Α΄, ο Γουλιέλμος Β΄ δούκας του Γύλιχ, είχε το δικαίωμα να διοικεί το δουκάτο από τον Κάρολο Δ της Γερμανίας κατά τη διάρκεια της ανηλικιότητας του γιου του. Τότε διοργανώθηκε ένας γάμος μεταξύ του νεαρού Γουλιέλμου Α΄ και της Αικατερίνης της Βαυαρίας, η οποία είχε μνηστευθεί τον θείο του Έδουάρδο. Ωστόσο, ως μέρος της συμφιλίωσης μεταξύ των Οίκων του Μπλουά και του Γύλιχ, ένα τμήμα του Χέλρε παρέμεινε υπό τον έλεγχο της Ματθίλδης και η άνω περιοχή ήταν υπό τον έλεγχο του Γύλιχ.
Παράδειγμα συμποσίου που δόθηκε στο Παρίσι το 1378.Πορτρέτο ενός κήρυκα του Χέλρε, έργο του Κλάες Χέυνενζοον.
Οικογένεια
Νυμφεύτηκε το 1379 την Αικατερίνη των Βίττελσμπαχ (1361 - 11 Νοεμβρίου 1400), κόρη του Αλβέρτου Α΄ δούκα της Βαυαρίας, η οποία είχε μνηστευθεί με τον θείο του Εδουάρδο δούκα του Χέλρε. Ο γάμος παρέμεινε άτεκνος και η Αικατερίνη απεβίωσε στο Χάτεμ στις 11 Νοεμβρίου 1400. Μετά το τέλος του το 1402, ο Γουλιέλμος Α΄ τάφηκε δίπλα στη σύζυγό του στο μοναστήρι Mόνικουιτσεν κοντά στο Άρνεμ.
Ο Γουλιέλμος είχε μη νόμιμα παιδιά, όπως:
(νόθη) Mαργαρίτα, η προαναφερθείσα σύζυγος του Έλμπερτ του Ελ (Eijll).
(νόθη) Ιωάννα, παντρεύτηκε τον Ιωάννη ΣΤ΄ του Κούικ. [4]
(νόθος) Ιωάννης, γιος της Μέχτιλντ φαν Μπράκελ, παντρεύτηκε τη Χέντβιχ φαν Ζίντερεν. [5]
(νόθη) Μαρία, παντρεύτηκε τον Ιωάννη φαν Μπούρεν και είχε τέκνα.
.svg)
