Η γλώσσα Μαντσού (Μαντσού: ᠮᠠᠨᠵᡠ ᡤᡳᠰᡠᠨ, μαντζού γκισούν) είναι μια κρισίμως απειλούμενη τουνγκουζική γλώσσα που ομιλείται στην Μαντζουρία. Είναι η παραδοσιακή μητρική γλώσσα των Μαντσού και μια από τις επίσημες γλώσσες της δυναστείας Τσινγκ (1636–1911) της Κίνας και της εσωτερικής Ασίας. Ωστόσο σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των Μαντσού μιλούν μόνο τα μανδαρινικά κινεζικά. Σύμφωνα με δεδομένα της Ουνέσκο, υπάρχουν 19 μητρικοί ομιλητές της γλώσσας ενώ στην Κίνα ζουν πάνω από 10.4 εκατομμύρια Μαντσού. Σήμερα, υπάρχουν αρκετοί χιλιάδες Μαντσού και άλλοι Κινέζοι που έχουν μάθει τα Μαντσού ως δεύτερη γλώσσα, μέσω του δημόσιου συστήματος της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, των δωρεάν μαθημάτων για ενήλικες ή από το διαδίκτυο.^[1][2][3]

Η γλώσσα Μαντσού απολαμβάνει υψηλή ιστορική σημασία για τους ιστορικούς της Κίνας, ειδικά για θέματα σχετικά με τη δυναστεία Τσινγκ. Τα κείμενα στη γλώσσα Μαντσού παρέχουν επιπλέον πληροφορίες οι οποίες δεν είναι διαθέσιμες στα κινεζικά, ενώ όταν υπάρχουν εκδόσεις ενός κειμένου στα κινεζικά και τα μαντσού παρέχουν ελέγχους για τη κατανόηση του κινεζικού κειμένου.^[4]

Όπως οι περισσότερες σιβηρικές γλώσσες, η γλώσσα Μαντσού είναι συγκολλητική γλώσσα που παρουσιάζει περιορισμένη φωνηεντική αρμονία. Σύμφωνα με μελέτες η γλώσσα προέρχεται από την γλώσσα Τζουρτσέν, ενώ υπάρχουν πολλές δανεικές λέξεις από τα μογγολικά και τα κινέζικα. Τα μαντσού γράφονται οριζόντια, ενώ το αλφάβητο των Μαντσού προέρχεται από το μογγολικό αλφάβητο (το οποίο με τη σειρά του προέρχεται από το αραμαϊκό μέσω του ουιγουρικού και του σογδιανού αλφάβητου). Τα Μαντσού δεν έχουν το είδος του γραμματικού γένους που εμφανίζεται στις ευρωπαϊκές γλώσσες.

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Manchu language στο Wikimedia Commons