Γιώργος Κωνσταντίνου (ηθοποιός)

Γιώργος Κωνσταντίνου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα γεννήσεωςΓιώργος Κωνσταντίνου
Γέννηση27  Οκτωβρίου 1934
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΑνωτέρα Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» (έως 1958)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός
σκηνοθέτης κινηματογράφου
ηθοποιός τηλεόρασης
σεναριογράφος
Οικογένεια
ΤέκναΆννα Κωνσταντίνου
Γιώργος Κωνσταντίνου
ΓονείςΜιχάλης Κωνσταντίνου και Νίτσα Φιλοσόφου
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Γιώργος Κωνσταντίνου (Αθήνα, 27 Οκτωβρίου 1934)[1] είναι Έλληνας ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης της τηλεόρασης και του κινηματογράφου καθώς και συγγραφέας θεατρικών κειμένων.

Πρώιμα χρόνια

Γεννήθηκε στην πλατεία Βάθης, μια υποβαθμισμένη περιοχή γεμάτη οίκους ανοχής.[2]

Είναι γιος του τενόρου Μιχαήλ Κωνσταντίνου και της ηθοποιού Νίτσας Φιλοσόφου. Ακολουθούσε τη μητέρα του, Νίτσα, και τον πατέρα του, Μιχάλη, σπουδαίους καλλιτέχνες της οπερέτας προπολεμικά, σε μπουλούκια στην επαρχία.[3][4] Ο ίδιος είχε παίξει σε πολλούς ερασιτεχνικούς θιάσους προτού αποφασίσει να γίνει επαγγελματίας ηθοποιός μετά από προτροπή της μητέρας του.[2]

Έδωσε εξετάσεις για τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, ωστόσο απορρίφθηκε ως "εντελώς ατάλαντος".[5] Τελικά τον κράτησε ο Κάρολος Κουν στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν».[2]

Καριέρα

Το 1974 έπαιξε, έγραψε και σκηνοθέτησε την τηλεοπτική σειρά Ανθρώπινες ιστορίες της ΥΕΝΕΔ. Το 1975 έπαιξε και έγραψε το Άσε τον κόσμο να γελάσει για το ίδιο κανάλι.

Το 2017 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ιανός το αυτοβιογραφικό βιβλίο του με τίτλο Showtime.[6][7]

Φιλμογραφία[8]

Έτος Τίτλος Ρόλος
1961 Η Λίζα και η άλλη Τζον Πεζίκης
1962 Οι γυναίκες θέλουν ξύλο Τρούλης
1963 Ο άντρας της γυναίκας μου Ιορδάνης Στέκας
Μερικοί το προτιμούν κρύο Τρύφων
Τρελοί πολυτελείας Μηνάς
Ο φίλος μου ο Λευτεράκης Θανάσης Καδρής
Αυτό το κάτι άλλο Στέλιος Καπώνης
Χτυποκάρδια στο θρανίο Ιωάννης Λάβδας
Το γέλιο βγήκε απ’ τον παράδεισο Προκόπης
1964 Οι καθώς πρέπει Σταμάτης Βελενόπουλος
Η Σωφερίνα Μιχάλης Χαρίδημος
Γάμος αλά ελληνικά Πέτρος Βέρος
Νυχτοπερπατήματα Γιώργος Κωνσταντίνου
1965 Η γυνή να φοβήται τον άνδρα Αντώνης Κοκοβίκος
1966 Άνθρωπος για όλες τις δουλειές Γιώργος Πασπαράτος
5.000 ψέματα Κώστας Τσιφταλέξης
1967 Καλώς ήλθε το δολάριο Φίλιππος Αγγελούτσος
1968 Η ζηλιάρα Αργύρης Παντελιάς
1969 Ξύπνα Βασίλη Βασίλης Βασιλάκης
1972 Μπουμ ταρατατζούμ Βλακόμετρος / Ιππίας
1973 Η γυναικοκρατία Λύσσανδρος
1980 Γεύση από Ελλάδα Καζανόβας
Καθένας με την τρέλα του Γιώργος
1986 Καυτά θρανία καθηγηγής / Παύλος / Ερρίκος / Νικήτας
1987 The ΚΟΠΑΝΟΙ Λεωνίδας
Πολίτης γάμα κατηγορίας Αντύπας Πλακοστέρνας
1988 Μια παρθένα για μένα Ξενοφών
Επαναστάτης χωρίς αστεία Θωμάς Λάκας
Ντετέκτιβ για κλάματα Μιχάλης Πόντικας / Μάικ Χάμστερ
1989 Κύριε καθηγητά, πού κοιμηθήκατε χθες; καθηγητής Πονάει φον Βγάλτον / Ευάγγελος Τίμιος / Χαρούλης / Αντρέας
Ο Διάβολος και το κέρατό του Βελζεβούλης (Βούλης)
Ποιος παντρεύεται τη γυναίκα μου; Διαμαντής
1990 Το εξπρές του τρελοκομείου Αντύπας Τρύπας
2012 Αν... Αντώνης Κοκοβίκος

Προσωπική ζωή

Ο Κωνσταντίνου έκανε δύο γάμους. Η πρώτη του σύζυγος ήταν η ηθοποιός Μαρία Μαρμαρινού και η δεύτερη η Μαρία Δουρή. Έχει δύο παιδιά, την Άννα η οποία ακολουθεί τα χνάρια του πατέρα της και ασχολείται με την υποκριτική [9] και τον Γιώργο, ο οποίος είναι πιανίστας.[2]

Παραπομπές

  1. ↑ Η χρονολογία γέννησης αντλήθηκε από την μηχανή αναζήτησης "Που Ψηφίζω" του Υπουργείου Εσωτερικών.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 ««Γεννήθηκα σε γειτονιά με κόκκινα φανάρια»!». Espresso. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019. 
  3. ↑ «Η εξομολόγηση του Γιώργου Κωνσταντίνου για τα παιδιά του: «Ο γιος μου είναι ίδιος με εμένα όταν ήμουν νέος, η κόρη μου...» (Video)». www.entertv.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019. 
  4. ↑ fani (26 Οκτωβρίου 2015). «Γιατί ο Γιώργος Κωνσταντίνου, όταν είδε για πρώτη φορά τον εαυτό του στον κινηματογράφο, σηκώθηκε να φύγει. Απορρίφθηκε από το Εθνικό Θέατρο ως "εντελώς ατάλαντος". Η σχέση του με την Έλενα Ναθαναήλ». ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019. 
  5. ↑ «Οι Αθηναίοι - Γιώργος Κωνσταντίνου». LiFO. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019. 
  6. ↑ ««Showtime» - Ένα σημαντικό μάθημα ζωής και ευπρέπειας από τον Γιώργο Κωνσταντίνου». RadioAlchemy. 24 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019. 
  7. ↑ «Συγκλονιστική εξομολόγηση του Κωνσταντίνου για τον τζόγο & τους τοκογλύφους |thetoc.gr». The TOC. 28 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019. 
  8. ↑ «Γιώργος Κωνσταντίνου ⋆ Filmy.gr». Filmy.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2023. 
  9. ↑ «Άννα Κωνσταντίνου». Gossip-tv.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι