Ο Γιαν Έντβαρντ Αλεξάντερ Ματουσίνσκι (πολωνικά: Jan Edward Aleksander Matuszyński, 14 Δεκεμβρίου 1808, Βαρσοβία – 20 Απριλίου 1842, Παρίσι) ήταν Πολωνόςιατρός και στενός φίλος, στη Βαρσοβία και στο Παρίσι, του Πολωνού συνθέτη Φρεντερίκ Σοπέν .
Βιογραφία
Ο πατέρας του Γιαν Ματουσίνσκι, Γιαν Φριντέρικ Ματουσίνσκι (1768–1831), ήταν ιατρός και χειρουργός και επικεφαλής του Λουθηρανικού Νοσοκομείου της Βαρσοβίας.[3]
Ο Γιαν Ματουσίνσκι, με καταγωγή από τη Βαρσοβία, έγινε φίλος του Σοπέν ενώ φοιτούσε στο Λύκειο της Βαρσοβίας, όπου διδάχθηκε από τον πατέρα του Σοπέν, Νικολά Σοπέν. Ο Ματουσίνσκι καταγόταν από μουσική οικογένεια. Ο ίδιος έπαιζε φλάουτο και ο αδελφός του, Λεοπόλδος (1820–93), έγινε τενόρος και σκηνοθέτης όπερας.[3]
Μετά την καταστολή της εξέγερσης πήγε στην εξορία στη Γερμανία, αποφοιτώντας τελικά στην ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Τύμπινγκεν.[3]
Μετανάστευσε στο Παρίσι το 1834, όπου για περισσότερα από δύο χρόνια[4][5] μοιραζόταν το διαμέρισμα του Σοπέν και του έδινε ιατρικές συμβουλές.[3]
Πήρε ένα περαιτέρω πτυχίο ιατρικής στο Παρίσι, με ειδίκευση στη φυσιολογία, και παντρεύτηκε μια Γαλλίδα, την Καρολίν Μποκέ.[3]
Το 1837 δημοσίευσε μια πραγματεία, De l'influence du nerf sympathique sur les fonctions des sens (Περί της επιρροής του συμπαθητικού νευρικού συστήματος στις λειτουργίες των αισθήσεων).[6]
Ο Ματουσίνσκι πέθανε από φυματίωση. Στις τελευταίες του μέρες, ο Σοπέν και η Γεωργία Σάνδη τον φρόντιζαν στα δωμάτια που μοιράζονταν στην οδό Πιγκάλ. Η Σάνδη έγραψε ότι «πέθανε στην αγκαλιά μας μετά από μια αργή και σκληρή αγωνία, που προκάλεσε στον Σοπέν τόσο πολύ πόνο σαν να ήταν δικό τους. Αυτός [ο Σοπέν] ήταν δυνατός, θαρραλέος και αφοσιωμένος... αλλά όταν τελείωσε ήταν διαλυμένος».[6]
↑Chopin, Frédéric (2009). Korespondencja Fryderyka Chopina. Zofia Helman, Zbigniew Skowron, Hanna Wróblewska-Straus, Uniwersytet Warszawski (Wydanie I έκδοση). Βαρσοβία: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. σελ. 606. ISBN978-83-235-0481-8.