Ο Γουαζάρσκι αρχικά απέφυγε την εξειδίκευση σε συγκεκριμένο αγώνισμα και πήρε μέρος σε διάφορα είδη ποδηλατικών αγώνων.[5] Εκπροσώπησε τη Λέσχη Ποδηλατών και Μοτοσικλετών της Κρακοβίας. Ήταν αργυρός Ολυμπιονίκης στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924 στο Παρίσι, στο ομαδικό pursuit 4.000 μ., μαζί με τους Γιούζεφ Λάνγκε, Τόμας Στανκιέβιτς και Φραντσίσεκ Σίμτσικ.[6] Συμμετείχε επίσης στο ατομικό σπριντ 1000 μ. (αποκλείστηκε μετά το ρεπεσάζ) και στα 50 χλμ. (δεν τερμάτισε).
Το 1926, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην ποδηλασία πίστας στο Πολωνικό Πρωτάθλημα.[7]
Το 1919, δέχθηκε τυχαίο πυροβολισμό από περίστροφο στο αριστερό γόνατο, ο οποίος επρόκειτο να λήξει την αθλητική καριέρα. Χάρη στην επίπονη προπόνηση, ξεπέρασε αυτόν τον περιορισμό, όμως η σφαίρα έμεινε στο γόνατό του για το υπόλοιπο της ζωής του.[5]
↑"Łódź w Ilustracji", z 9 VIII [jest mylnie 2.08] 1925, nr 32 [jest mylnie nr 31], s. 2 (podczas zawodów na torze helenowskim w Łodzi), 30 V 1926, nr 22, z, s. 3 (podczas zawodów na torze helenowskim (23,.05.1926)), "ŁwI", z 18 VII 1926, nr 29, s. 5 (zdjęcie portretowe z rowerem).
↑Karolina GrodziskaZaduszne ścieżki-przewodnik po Cmentarzu Rakowickim wyd.Kraków 2003 s.154.