Κατηγορία βαρέων ανδρών: 1 ασημένιο και 1 χάλκινο Παγκόσμιο μετάλλιο,5 χρυσά και 3 αργυρά Πανευρωπαϊκά μετάλλια ,5 ασημένια και 3 χάλκινα Παγκόσμια Κύπελλα, 10ος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου 2008, 4ος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012 και 8ος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο. 1 χρυσό,4 ασημένια και 1 χάλκινο μετάλλιο σε Βαλκανικούς αγώνες. 2 χρυσά μετάλλια και 1 ασημένιο σε Μεσογειακούς αγώνες.
Ο Γιάννης Χρήστου (γεννήθηκε στην Καστοριά, στις 23 Ιουνίου1983) είναι Ολυμπιονίκης Έλληνας αθλητής της κωπηλασίας. Είναι ανώτατος αξιωματικός στο Πυροσβεστικό σώμα. Απόφοιτος ΑΠΘ τμήμα Φυσικής αγωγής. Έχει συμμετάσχει σε πολλά Ευρωπαϊκά και Παγκόσμια πρωταθλήματα (δέκα τελικούς)καθώς και σε τρεις Ολυμπιακές διοργανώσεις και έχει διακριθεί σε πολλές κατηγορίες σκαφών. Ολυμπιακοί αγώνες Πεκίνο 2008 μονό σκιφ ανδρών : 10η θέση, Ολυμπιακοί αγώνες Λονδίνο 2012 τετράκοπο βαρέων ανδρών : 4η θέση , Ολυμπιακοί Αγώνες Ρίο Ντε Τζανέιρο 2016 τετράκοπος βαρέων ανδρών : 8η θέση. Έχει κατακτήσει συνολικά έξι ασημένια και τρία χάλκινα Παγκόσμια Κύπελλα, ένα ασημένιο και ένα χάλκινο σε Παγκόσμια πρωταθλήματα καθώς και πέντε χρυσά μετάλλια και τρία αργυρά μετάλλια και μια έκτη θέση σε Πανευρωπαϊκούς Αγώνες. Δύο χρυσά μετάλλια και ένα αργυρό σε Μεσογειακούς Αγώνες και ένα χρυσό , τέσσερα αργυρά και ένα χάλκινο σε Βαλκανικούς αγώνες . Ο μοναδικός Έλληνας κωπηλάτης που έχει κερδίσει χρυσό πανελλήνιο πρωτάθλημα σε όλους τους τύπους σκαφών και σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες και μέχρι στιγμής κατέχει τα περισσότερα πανευρωπαϊκά μετάλλια.
Γεννήθηκε στην Καστοριά στις 23 Ιουνίου 1983.[1][2] Τα πρώτα του βήματα στον αγώνισμα της κωπηλασίας τα ξεκίνησε στον Ναυτικό Όμιλο Καστοριάς.[2][3] Το 2008 αποφοίτησε από το Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ασχολήθηκε αποκλειστικά με την κωπηλασία. Έχει ύψος 1,91 και είναι παντρεμένος με δύο παιδιά.[1]
Καριέρα
Πρώτη διάκριση στους Μεσογειακούς Αγώνες
Το 2001 λαμβάνει μέρος στους Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Παίδων στο Βεντάου του Ντούισμπουργκ της Γερμανίας αγωνιζόμενος με το πλήρωμα της τετρακώπου και έλαβε την 8η θέση. Έπειτα το 2002, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων που διεξήχθη στο προάστιο Πρα της Γένοβας της Ιταλίας με το πλήρωμα της τετρακώπου κατέλαβε την 5η θέση. Το 2004 συμμετέχει στο πλήρωμα της τετρακώπου που συμμετείχε στη προκριματική φάση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Νέων στο προάστιο Ομπερσλάιβσιμ (Oberschleißheim) του Μονάχου της Γερμανίας, όπου προκρίθηκαν στην 10η θέση. Έπειτα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο κωπηλατικό στίβο της λίμνης Μάλτα στο Πόζναν της Πολωνίας, όπου έφτασαν στην 8η θέση.[2] Το 2005, συμμετέχει με πλήρωμα δίκωπου σκάφους όπου στην προκριματική φάση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος στη λίμνη Ντόρνεϋ του Ίτον της Μεγάλης Βρετανίας, όπου προκρίθηκαν στην 10η θέση.[2][4] Έπειτα στoν κωπηλατικό στίβο του Ρότσι κοντά στη Λουκέρνη της Ελβετίας, κατέλαβαν στην προκριματική φάση την έβδομη θέση. Εντέλει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Ναγκαραγκάουα της περιφέρειας Γκίφου (Gifu) της Ιαπωνίας η ελληνική δίκωπος κατάλαβε την 5η θέση.[2][5] Την ίδια χρονιά, ήρθε και η πρώτη του μεγάλη διάκριση του αθλητή, με την κατάκτηση του αργυρού μεταλλίου στους Μεσογειακοί Αγώνες του 2005 στην Αλμερία της Ισπανίας.[6]
Οι επόμενες παγκόσμιες διακρίσεις
Το 2006, για τα προκριματικά του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος της επόμενης χρονιάς, στο Ομπερσλάιβσιμ (Oberschleißheim) του Μονάχου, προκρίθηκε στην 10η θέση με την ελληνική δίκωπο. Έπειτα στα προκριματικά στο Ρότσι της Λουκέρνης, το ελληνικό πλήρωμα κατέλαβε την 7η θέση και προκρίθηκε στον τελικό του πρωταθλήματος. Εντέλει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη λίμνη Ντόρνεϋ του Ίτον, έφτασαν την 12η θέση.[2] Το 2007, στα προκριματικά Παγκόσμιου Πρωταθλήματος, στο Λιντς της Αυστρίας, προκρίθηκε στην 9η θέση[2], ενώ στην επόμενη διοργάνωση στην λίμνη Ρότσι της Λουκέρνης και στον 3ο και τελευταίο αγώνα της σειράς του Παγκοσμίου Κυπέλλου Κωπηλασίας, το διπλό σκιφ ανδρών[7] έφτασε στην γραμμή του τερματισμού στην 6η θέση, εξασφαλίζοντας την πρόκριση του ελληνικού πληρώματος.[2][8] Τελικά, στο Παγκόσμιο Κύπελλο, το διπλό σκιφ ανδρών καταφέρνει να τερματίσει στην 13η θέση.[2]
Το 2007, ήταν και η πρώτη φορά, μετά την διακοπή τους το 1973, που άρχισαν να διοργανώνονται οι Ευρωπαϊκοί Αγώνες Κωπηλασίας.[9] Στην διοργάνωση στην λίμνη Μάλτα στο Πόζναν της Πολωνίας, το πλήρωμα του διπλού σκιφ με τον Γιάννη Χρήστου και τον Γιάννη Τσάμη κατάλαβε την πρώτη θέση και το πρώτο χρυσό μετάλλιο για τους δυο αθλητές.[2][10] Το 2008 και στην επόμενη παγκόσμια διοργάνωση, το 1ο Παγκόσμιο Κύπελλο στον κωπηλατικό στίβο του Όμπερσλαϊσαϊν κοντά στο Μόναχο, το ίδιο πλήρωμα του διπλού σκιφ, δεν καταφέρνει να κατακτήσει αυτή την φορά κάποιο μετάλλιο και καταλαμβάνει την 8η θέση.[2][11] Έπειτα, συμμετέχει με απλό σκιφ στην προολυμπιακή ρεγκάτα στο Πόζναν, όπου για 18 εκατοστά του δευτερολέπτου, δεν καταφέρνει να καταλάβει την 3η θέση που θα του εξασφάλιζε την συμμετοχή του. Όμως η επιλογή του τρίτου αθλητή, να συμμετάσχει σε άλλο αγώνισμα στο οποίο είχε προκριθεί, τον φέρνει ως πρώτο επιλαχόντα στην ελληνική ολυμπιακή ομάδα.[12] Στους Ολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου, το απλό σκιφ με τον Γιάννη Χρήστου, εξασφαλίζει την 10η θέση στην τελική κατάταξη.[13][14] Τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, ο σκιφίστας Γιάννης Χρήστου συμμετέχει στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που διοργανώνεται στις Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις του Σχινιά στον Μαραθώνα, όπου εξασφαλίζει το δεύτερο χρυσό του μετάλλιο σε ευρωπαϊκή διοργάνωση.[2][15][16]
Χάλκινο μετάλλιο στους παγκόσμιους αγώνες κωπηλασίας
Το 2009, στην λίμνη Μπανυόλες της επαρχίας Γκιρόνας της Ισπανίας και στα προκριματικά του παγκοσμίου πρωταθλήματος, το μονό σκιφ του Γιάννη Χρήστου κατατάσσεται στην 6η θέση,[17] ενώ στους προκριματικούς του κωπηλατικού στίβου του Ρότσι κοντά στη Λουκέρνη κατέλαβε την 12η θέση. Εντέλει στους Παγκόσμιους Αγώνες Κωπηλασίας στο Πόζναν, κατατάσσεται στην 8η θέση της τελικής κατάταξης. Η επιτυχής παρουσία του στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα επιβεβαιώθηκε για ακόμα μια φορά, με την κατάκτηση του αργυρού μεταλλίου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Μπρέστης της Λευκορωσίας.[2] Στους Μεσογειακούς Αγώνες στη Πεσκάρα, ο Χρήστου αναδείχθηκε Μεσογειονίκης με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο μονό σκιφ ανδρών.[18] Την επόμενη χρονιά, στο 1ο Παγκόσμιο Κύπελλο στη λίμνη Μπλεντ της Σλοβενίας, προκρίθηκε στην 6η θέση στο σκιφ ανδρών, ενώ στους προκριματικούς αγώνες στον κωπηλατικό στίβο Ρότσι της Ελβετίας, προκρίθηκε στο δίκωπο άνευ ανδρών πηδαλιούχου κατακτώντας την τρίτη θέση.[19] Στους Ευρωπαϊκούς Αγώνες του 2010 στη κωμόπολη Μόντεμορ-ο-Βέλιο της Πορτογαλίας, κατέκτησε το τρίτο του χρυσό μετάλλιο σε ευρωπαϊκή διοργάνωση.[20] Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2010 που διοργανώθηκε στη λίμνη Καραπίρο της Νέας Ζηλανδίας, κατάκτησε το πρώτο του μετάλλιο σε παγκόσμιους αγώνες κωπηλασίας, κομίζοντας το χάλκινο μετάλλιο σε δίκωπο άνευ πηδαλιούχου, με τον κωπηλάτη Γιώργο Τζιάλλα.[21] Ακόμη τον Νοέμβριο του 2010, ήταν ανάμεσα στους 17 Έλληνες αθλητές που έλαβαν υποτροφία από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή προκειμένου να προετοιμαστούν με ορίζοντα την επόμενη ολυμπιακή διοργάνωση.[22]
Στο 1ο Παγκόσμιο Κύπελλο που διοργανώθηκε στον κωπηλατικό στίβο του Όμπερσλαϊσαϊν, η τετράκωπος με τα ελληνικά χρώματα, στο πλήρωμα της οποίας ήταν ο Γιάννης Χρήστου, κατέκτησε την 2η θέση στην τελική κατάταξη.
2012 Τέταρτη θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου (τετράκωπος άνευ)
2016 Όγδοη θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βραζιλίας (τετράκωπος άνευ).
Έχει βραβευτεί με το Σταυρό του Αγίου Μηνά από τον Μητροπολίτη Καστοριάς Σεραφείμ. Το 2011, συμμετείχε στην καμπάνια χρηματοδότησης του μη κυβερνητικού οργανισμού προστασίας της ελληνικής πανίδας "Αρκτούρος".[24] Ο Δήμος Καστοριάς για να τιμήσει τους παγκόσμιους αθλητές Γιάννη Χρήστου και τη Χριστίνα Γιαζιτζίδου, ονόμασε προς τιμής τους το Ναυταθλητικό Κέντρο Καστοριάς (ΔΥΝΑΚ) σε μια τελετή που διεξήχθη στις 22 Ιουνίου 2012, λίγες εβδομάδες πριν από την έναρξη των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου.[25] Επίσης το κλειστό Δημοτικό Στάδιο Μανιάκων Καστοριάς έχει ονομαστεί Γιάννης Χρήστου. Τον Σεπτέμβριο του 2022 πήρε το όνομά του και το γήπεδο ποδοσφαίρου 5χ5 Νέας Κοτύλης.