Ο Χίλλιχ γεννήθηκε στην Ουτρέχτη περί το 1636[7]. Έζησε όλη του τη ζωή στην πόλη, όπου και απεβίωσε στις 24 Ιουλίου 1701.
Διετέλεσε μαθητής του Βίλλεμ Όρμεα (Willem Ormea)[8] αλλά δεν άρχισε να ζωγραφίζει ως το 1661.[9] Ως τότε είχε ασχοληθεί αρχικά με το εμπόριο και στη συνέχεια διορίστηκε δεσμοφύλακας στις φυλακές της Ουτρέχτης,[9] γεγονός πολύ βολικό για την ενασχόλησή του, καθώς η φυλακή βρισκόταν πλάι στην ψαραγορά. Το 1661, επίσης, νυμφεύτηκε τη θυγατέρα του Φλαμανδού ζωγράφου Άνταμ Βίλλερτς (Adam Willaerts), Έστερ (Ηesther), ενώ η αδελφή της, Μαρία, παντρεύτηκε τον επίσης ζωγράφο, Γερμανό (από τη Φρανκφούρτη) Άμπραχαμ Μίγκνον (Abraham Mignon) το 1675.[7]
Αρχικά ζωγράφιζε προσωπογραφίες, όταν όμως αντιλήφθηκε ότι σε αυτό το είδος δεν ήταν ιδιαίτερα επιδέξιος, στράφηκε προς τις νεκρές φύσεις με ψάρια.[9] Οι πρώτες του συνθέσεις περιλαμβάνουν ψάρια της θάλασσας, αργότερα στράφηκε σε ψάρια του γλυκού νερού. Στις συνθέσεις του απεικονίζει ψάρια συσσωρευμένα πάνω σε κάποιο τραπέζι ή σε μια κουζίνα ή σε κάποια παραλία[10], συνήθως μαζί με πλεκτό καλάθι. Η διάταξή τους είναι σχεδόν πάντα τριγωνική - πυραμιδοειδής και η παλέτα του έχει πολλά και φωτεινά χρώματα.[8] Αυτή η διάταξη συναντάται και σε δύο έργα του Μίγκνον, με τον οποίο, όπως προαναφέρθηκε, ήταν σύγγαμβροι.
Ήταν ένας από τους πλέον σημαντικούς ζωγράφους νεκρών φύσεων με ψάρια στην Ουτρέχτη[11], είδος το οποίο είχε δημιουργήσει ο Μάρκους Όρμεα, συνέχισε ο γιος του και Δάσκαλος του Χίλλιχ, Βίλλεμ Όρμεα και συνεχίστηκε και από άλλους καλλιτέχνες, όπως οι Γιαν ντε Μποντ (Jan de Bondt)[10] και Πίτερ φαν Νόορτ και τύγχανε σημαντικής εκτίμησης στην Ουτρέχτη. Παρά ταύτα, δεν έγινε ποτέ μέλος στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά της πόλης, αν και συνεργάστηκε με ζωγράφους όπως ο πεθερός του, Άνταμ Βίλλερτς και ο γιος του, Ίσαακ Βίλλερτς.[9] και τον Μίγκνον στον πίνακα Ψάρια και σύνεργα ψαρικής (περ. 1670, λάδι σε καμβά, Μουσείο Πανεπιστημίου Αριζόνα).[11]
Στο λεξικό ζωγράφων του Λίνγκεν (Lingen) του 1995 αναγράφεται: "Ο Γιάκομπ Χίλλιχ ήταν ο πλέον επιδέξιος από τους ζωγράφους ψαριών της Ουτρέχτης κατά το δεύτερο ήμισυ του 17ου αιώνα, σύμφωνα με τον Μπολ. Κάνοντας χρήση απαλών ασημόχρωμων - γκρίζων αποχρόσεως, ο ζωγράφος απεικονίζει ψάρια στο προσκήνιο και σύνεργα ψαρικής στο μισοφωτισμένο παρασκήνιο. Αν και ο Χίλλιχ έδωσε ιδιαίτερη σημασία στην απεικόνιση των βαρέων, άψυχων σωμάτων των ψαριών, πέτυχε να τα διατάσσει έτσι, ώστε να μοιάζουν να σπαρταρούν...[12]
↑ 7,07,1[Walter A. Liedtke, Metropolitan Museum of Art (New York, N.Y.), Dutch Paintings in the Metropolitan Museum of Art, Metropolitan Museum of Art, 2007 - 1083 σελ., στα [νεκρός σύνδεσμος] Google books, σελ. 942