Η Γαλλοσοβιετική συνθήκη ήταν διμερής συνθήκη μεταξύ των δύο χωρών, με στόχο την περικύκλωση της ναζιστικής Γερμανίας κατά το 1935.[1] Αυτό επιδιώχθηκε από τον Λουί Μπαρτού, υπουργό Εξωτερικών της Γαλλίας, αλλά δολοφονήθηκε πριν τελειώσουν οι διαπραγματεύσεις. Ο διάδοχός του, ο Πιερ Λαβάλ, ήταν σκεπτικός τόσο για τη σκοπιμότητα όσο και για την αξία της συμμαχίας με τη Σοβιετική Ένωση. Ωστόσο, μετά την κήρυξη του γερμανικού επανεξοπλισμού τον Μάρτη του 1935, η γαλλική κυβέρνηση ανάγκασε τον απρόθυμο υπουργό Εξωτερικών να ολοκλήρωσει την συμφωνία με τη Μόσχα που είχε ξεκινήσει ο Λουί Μπαρτού.[2] Το σύμφωνο συνήφθη στο Παρίσι, στις 2 Μαΐου του 1935 και επικυρώθηκε από τη Γαλλική κυβέρνηση τον Φεβρουάριο του 1936. Η κύρωση της συμφωνίας στη Μόσχα έγινε στις 27 Μαρτίου 1936, και το Σύμφωνο τέθηκε σε ισχύ την ίδια ημέρα.[3] Με αυτή την δικαιολογία ο Χίτλερ ισχυρίστηκε ότι η συμμαχία αυτή ήταν ασυμβίβαστη με τις Συνθήκες του Λοκάρνο και διέταξε τη Βέρμαχτ να εισβάλει στη Ρηνανία, επαναστρατιωτικοποιώντας την περιοχή, παραβιάζοντας στην ουσία τη συνθήκη των Βερσαλλιών. Η Γαλλία και η Αγγλία δεν αντεπιτέθηκαν.
Γαλλοσοβιετικό σύμφωνο υπογράφτηκε επίσης στις 10 Δεκεμβρίου 1944.[4]
Πηγές
- ↑ League of Nations Treaty Series, vol. 167
- ↑ Ragsdale, Hugh, The Soviets, the Munich Crisis, and the Coming of World War II
- ↑ Azeau, Henri(1969) Le Pacte Franco soviétique 2 mai 1935, Presses de la Cité
- ↑ Αγαπητέ κύριε Στάλιν, Αλληλογραφία μεταξύ Στάλιν και Ρούσβελτ, εκδόσεις Γκοβόστη, σελ. 370-371
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Αντίγραφο της συνθήκης στο SDN (PDF)[1]
- Η συνθήκη στη γαλλική Βικιθήκη [2]