Γέφυρα των Αλυσίδων

Συντεταγμένες: 47°29′56″N 19°2′37″E / 47.49889°N 19.04361°E / 47.49889; 19.04361

Γέφυρα των Αλυσίδων
ΜεταφέρειAdam Clark Square και Széchenyi István Square
ΔιασχίζειΔούναβης
ΤοποθεσίαΒουδαπέστη, Ουγγαρία[1]
Πολιτιστική κληρονομιάhistoric monument of Hungary[2]
Σχέδιοαλυσιδωτή γέφυρα και γέφυρα δρόμου
Αρχιτεκτονικήνεοαναγεννησιακή αρχιτεκτονική
Υλικόπέτρα και σίδηρος
Συνολικό μήκος375 μέτρα
Πλάτος12,5 μέτρα
ΑρχιτέκτοναςWilliam Tierney Clark[3]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π)

Η γέφυρα των Αλυσίδων ή γέφυρα Σέτσενι (ουγγρικά: Széchenyi lánchíd) είναι κρεμαστή γέφυρα η οποία εκτείνεται πάνω από τον Δούναβη και ενώνει την Βούδα με τη Πέστη, τη δυτική και την ανατολική πλευρά της Βουδαπέστης. Όταν άνοιξε το 1849 ήταν το πρώτο μόνιμο πέρασμα επί του Δούναβη στην Ουγγαρία.

Το όνομά της το οφείλει στον Ιστβάν Σέτσενι, ο οποίος υποστήριξε ένθερμα την κατασκευή της, αλλά αναφέρεται συχνότερα ως η γέφυρα των αλυσίδων. Σχεδιάστηκε από τον Άγγλο μηχανικό Ουίλιαμ Τίρνι Κλαρκ και κτίστηκε από τον Σκώτο μηχανικό Άνταμ Κλαρκ. Η κατασκευή της σε μεγάλο βαθμό χρηματοδοτήθηκε από τον Γεώργιο Σίνα.[4][5][6]

Η γέφυρα εδράζεται στην πλευρά της Πέστης στην πλατεία Σέτσενι (πρώην Ρούσβλετ), δίπλα στο Μέγαρο Γκρέσαμ και την Ουγγρική Ακαδημία Επιστημών. Από την πλευρά της Βούδας εδράζεται στην πλατεία Άνταμ Κλαρκ, κοντά στο χιλιομετρικό σημείο μηδέν και το κάτω άκρο του σιδηροδρόμου του λόφου του Κάστρου, το οποίο οδηγεί στο κάστρο της Βούδας. Η διακόσμηση της γέφυρας έγινε με χυτοσίδηρο. Τα λιοντάρια της γέφυρας φιλοτεχνήθηκαν από τον Γιάνος Μαρσαλκό και τοποθετήθηκαν το 1852.[7] Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η γέφυρα ανατινάχθηκε από τους Γερμανούς στις 18 Ιανουαρίου 1945, κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Βουδαπέστης, και μόνο οι πύργοι έμειναν όρθιοι. Η γέφυρα ξανακτίστηκε και άνοιξε το 1949.[8]

Την εποχή της κατασκευής της θεωρούταν ένα από τα σύγχρονα θαύματα της παγκόσμιας μηχανικής. Το κεντρικό της άνοιγμα, μήκους 202 μέτρων, ήταν ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο όταν κατασκευάστηκε. Συνέβαλε σημαντικά στην οικονομική, πολιτιστική και κοινωνική ζωή της πόλης και έγινε σύμβολο της προόδου, της εθνικής αφύπνισης και ένωσης ανατολής και δύσης.[9]

Παραπομπές

  1. ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 9288. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
  2. ↑ műemlékem.hu. 17. Ανακτήθηκε στις 21  Ιουλίου 2024.
  3. ↑ structurae.net/persons/william-thierney-clark. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2015.
  4. ↑ Pfeiffer, Ida (2008). A Woman's Journey Round the World. BiblioBazaar. σελ. 514. ISBN 0-554-23516-1. The small observatory was built by Baron Sina, the well-known banker in Vienna, who is by birth a Greek. The royal palace, which is of modern date, is built of brilliant white marble, in the form of a large quadrangle. 
  5. ↑ Kohl, Johann Georg (1844). Austria: Vienna, Prague, Hungary, Bohemia, and the Danube; Galicia, Styria, Moravia, Bukovina, and the Military Frontier. Chapman and Hall. σελ. 126. The principal banker, Sina, is a Greek. Since the late improvements in the navigation of the Danube, which have made it possible to travel from Vienna 
  6. ↑ Gerő, András· Poór, János (1997). Budapest: a history from its beginnings to 1998. Social Science Monographs. σελ. 83. ISBN 0-88033-359-6. In George Sina, a Viennese banker of Greek extraction, he found his financier; in William Tierney Clark his designer and in Adam Clark his engineer 
  7. ↑ «Budapest Tourist Guide - Chain bridge». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2019. 
  8. ↑ «Bridges of Budapest - Chain bridge». 
  9. ↑ «History of Chain Bridge, Budapest». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2019.