Το βασίλειο των Νανγιούε (Κινέζικα: 南越, πινγίν: Nányuè, τσουάνγκ: Namzyied), ή Νότιοι Γιουέ[1] και Ναμ Βιέτ (βιετναμέζικα: Nam Việt) ήταν ένα αρχαίο βασίλειο που κυβερνώνταν από Κινέζους μονάρχες της δυναστείας Τριέου[2][3], το οποίο διοικούσε μια έκταση στη νότια Κίνα και το βόρειο Βιετνάμ. Το Νανγιούε ιδρύθηκε από τον Τσάο Τούο, τότε διοικητή της περιοχής του Νανχάι στην αυτοκρατορία των Τσιν, το 204 π.Χ. μετά την κατάρρευση της δυναστείας των Τσιν. Κυβερνούσε μια έκταση στην οποία σήμερα βρίσκονται οι σημερινές κινεζικές επαρχίες Κουανγκτόνγκ,[4]Κουανγκσί,[4]Χαϊνάν,[5]Χονγκ Κονγκ,[5] και Μακάου,[5] καθώς και τμήματα του νότιου Φουτσιάν[6] και του βόρειου Βιετνάμ.[4] Αρχικά, αποτελούνταν από τις διοικήσεις του Νανχάι, του Γκουιλίν και του Σιάνγκ.
Πρωτεύουσα του βασιλείου ήταν το Πανγιού (το σημερινό Κουανγκτσόου) και το 111 π.Χ., έτος που υποτάχθηκε οριστικά στους Χαν, είχε 1.302.805 κατοίκους.
Ιστορία
Το 196 π.Χ., ο Τσάο Τούο πλήρωσε φόρο στον αυτοκράτορα Γκαοτσού του Χαν. Από τότε το Νανγιούε έγινε γνωστό στους Χαν ως «ξένος υπηρέτης», υποδηλώνοντας ένα κράτος υποτελές στους Χαν. Γύρω στο 183 π.Χ., οι σχέσεις μεταξύ των Νανγιούε και της Δυναστείας Χαν επιδεινώθηκαν. Ως αποτέλεσμα ο Τσάο Τούο άρχισε να αναφέρεται στον εαυτό του ως αυτοκράτορας, υποδηλώνοντας μια ισότιμη θέση μεταξύ του κράτους των Νανγιούε και της δυναστείας των Χαν. Το 179 π.Χ., οι σχέσεις μεταξύ των Χαν και των Νανγιούε βελτιώθηκαν, και ο Τσάο Τούο υπέβαλε για άλλη μια φορά φόρο υποτελείας, αυτή τη φορά στον αυτοκράτορα Γουέν των Χαν και το κράτος των Νανγιούε έγινε και πάλι υποτελές. Η υποτέλεια ήταν κάπως επιφανειακή, καθώς το κράτος των Νανγιούε είχε διατηρήσει την αυτονομία του από τους Χαν, και ο Τσάο Τούο συνέχισε να αναφέρεται ως «αυτοκράτορας» σε ολόκληρο το κράτος των Νανγιούε μέχρι το θάνατό του. Το 113 π.Χ., ο ηγέτης Τσάο Σινγκ (της τέταρτης γενιάς των βασιλέων) προσπάθησε να εντάξει το βασίλειο στη σύνθεση της Αυτοκρατορίας των Χαν. Ο πρωθυπουργός του Λιου Τσιά αντιτάχθηκε έντονα και στη συνέχεια σκότωσε τον Τσάο Σινγκ, εγκαθιστώντας στον θρόνο τον μεγαλύτερο αδερφό του Τσάο Ζιαντέ, δημιουργώντας μια αντιπαράθεση με τη δυναστεία των Χαν. Την επόμενη χρονιά, ο αυτοκράτορας Γου του Χαν έστειλε 100.000 στρατεύματα σε πόλεμο εναντίον του βασιλείου των Νανγιούε. Μέχρι το τέλος του έτους, ο στρατός των Χαν είχε καταστρέψει το βασίλειο των Νανγιούε και το κράτος εντάχθηκε στην δυναστεία των Χαν. Το δυναστικό κράτος διήρκεσε 93 χρόνια και είχε πέντε γενιές μοναρχών.
Η ύπαρξη του βασιλείου των Νανγιούε επέτρεψε στην περιοχή του Λινγκνάν να αποφύγει το χάος που προήλθε από την κατάρρευση της δυναστείας των Τσιν. Επέτρεψε στη νότια περιοχή της Κίνας να αποφύγει το μεγαλύτερο μέρος των ταραχών που υπήρξαν στις βόρειες περιοχές που κατοικούσαν οι Κινέζοι Χαν. Το βασίλειο ιδρύθηκε από ηγέτες που κατάγονταν από την κεντρική πεδιάδα της Κίνας (ή Τσονγκγιουάν) και ήταν υπεύθυνος για τη μεταφορά του κινεζικού συστήματος της γραφειοκρατίας, προηγμένων τεχνικών γεωργίας και χειροτεχνίας στους κατοίκους των νότιων περιοχών, ενώ επεξέτεινε και προς τα νότια τη γνώστη του κινεζικού γλωσσικού συστήματος και γραφής. Οι κυβερνήτες των Νανγιούε προώθησαν μια πολιτική «Εναρμόνισης και Συγκέντρωσης των Μπαϊγιουέ» (Κινέζικα: 和集百越), και ενθάρρυναν τους Χαν να μεταναστεύσουν από την περιοχή του Κίτρινου Ποταμού προς τα νότια. Οι ηγέτες των Νανγιούε δεν ήταν τότε ενάντια στην αφομοίωση των πολιτισμών των Γιουέ και των Χαν.
Στο Νανγιουέ υπήρχε μια ανάμειξη του πολιτισμού των Γιουέ με αυτό των Χαν σε πολλούς τρόπους, όπως φαίνεται και από τα καλλιτεχνήματα που έχουν βρεθεί στις αρχαιολογικές ανασκαφές στον τάφο του βασιλιά Τσάο Μο στη Κουναγκτσόου. Ο τάφος των Νανγιούε στην Κουανγκτσόου είναι εξαιρετικά πλούσιος σε ευρήματα. Υπάρχουν πάρα πολλά χάλκινα αντικείμενα που δείχνουν πολιτιστικές επιρροές από τους Χαν, τους Τσου, τους Γιουέ και την περιοχή του Όρντος.[8]
Παραπομπές
↑«Site of Southern Yue State». United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2019.
