Ο Βίλχελμ Όλμπερς Φόκε (Γερμανικά: Wilhelm Olbers Focke, γεννήθηκε στις 5 Απριλίου1834 στη Βρέμη ήταν Γερμανόςιατρός και βοτανολόγος[2], ευρύτερα γνωστός για το έργο του «Τα υβρίδια των φυτών - Μία συμβολή στη βιολογία των φυτών» (γ: «Die Pflanzen-Mischlinge, Ein Beitrag zur Biologie der Gewächse»)[3]. Η συγγραφική του παραπομπή στη βοτανική είναι «Φόκε» (γ: «Focke») και την συστηματική ταξινόμηση του γένους «Βάτος (Rubus)». Ο Φόκε απεβίωσε στις 29 Σεπτεμβρίου 1922 (88 ετών).
Από το 1858 μέχρι το 1860 εργάστηκε στην ψυχιατρικήκλινική «Μπρέμεν-Μίτε» (γ: «Bremen-Mitte»), που ιδρύθηκε από τον Φρίντριχ Ένγκελκεν (1744-1815), στο προάστιο Ομπερνόιλαντ της Βρέμης. Από το 1861 εργάστηκε σαν γενικός ιατρός στη Βρέμη και από το 1864 μέχρι το 1867 ήταν ο «Διευθυντής Ιατρικής» στο νοσοκομείο της Βρέμης. Ήταν διάδοχος του Καρλ Έντουαρντ Λόρεντ στην συγκεκριμένη θέση και τον ίδιο τον Φόκε, τον διαδέχθηκε ο Φρίντριχ Χόλτς. Από το 1871 μέχρι το 1886 ήταν ιατρός στην αστυνομία και από το 1874 μέχρι το 1901 ήταν ο ιατρός στο σωφρονιστικό ίδρυμα Οσλεμπχάουζεν στην περιοχή Γκρεπέλινγκεν της Βρέμης. Το 1886 διορίστηκε στο «Διοικητικό Συμβούλιο Υγείας» και από το 1901 μέχρι το 1904 αποτέλεσε «Ανώτερος Ιατρικός Διευθυντής» του ιδρύματος.
Ο Βίλχελμ Όλμπερς Φόκε ήταν, επίσης, πατέρας του επιχειρηματία και λάτρη της τέχνης Γιούλιους Φόκε (1882–1937) και απεβίωσε στις 29 Σεπτεμβρίου 1922 (88 ετών).
Το 1881, ο Βίλχελμ Όλμπερς Φόκε, δημοσίευσε ένα σημαντικό έργο για τη βελτίωση των φυτών με τίτλο «Τα υβρίδια των φυτών - Μία συμβολή στη βιολογία των φυτών» (γ: «Die Pflanzen-Mischlinge, Ein Beitrag zur Biologie der Gewächse»)[5], το οποίο αναφέρθηκε εν συντομία στις ανακαλύψεις των Γκρέγκορ Μέντελ για την υβριδοποίηση[6]. Παρά το γεγονός ότι ο Κάρολος Δαρβίνος είχε ένα αντίγραφο του βιβλίου του Φόκε, το έδωσε σε ένα συνάδελφό του, προφανώς χωρίς να είχε διαβάσει το συγκεκριμένο τμήμα[7]. Η εκ νέου ανακάλυψη του έργου του Μέντελ θεωρείται γενικά ότι είχε λάβει χώρα κατά τα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα, ωστόσο, στο έργο «Τα υβρίδια των φυτών» (γ: «Die Pflanzen-Mischlinge»), ο Μέντελ αναφέρεται περίπου 18 φορές - αν και ο Φόκε δεν λάμβανε το έργο του Μέντελ πολύ σοβαρά. Μαζί με την υβριδοποίηση, ο Φόκε ανέλυσε τα μη-μενδελιανά φαινόμενα των υβριδίων του μοσχεύματος χίμαιρας, την ψευδογαμία και την ξενία.
Έγινε γνωστός μέσω των δημοσιεύσεών του πάνω στην Ψυχιατρική και την Υγεία. Το 1885 δημοσίευσε μια βοτανική εργασία με τίτλο «Η χλωρίδα της Βρέμης» (πρωτότυπος τίτλος: «Flora Bremensis»). Επίσης, έγραψε άρθρα σχετικά με τη γεωλογία, την ιστορία, τη γενεαλογία, καθώς και βιογραφίες.
Το 1889, ο Φόκε διεξήγαγε μια έρευνα πάνω στις προηγούμενες εμφανίσεις ελονοσίας στη Βόρεια Γερμανία[8]. Καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του εργαζόταν πάνω στη συστηματική ταξινόμηση του γένους «Βάτος (Rubus)» και δημοσίευσε αρκετές μελέτες πάνω στο αντικείμενο από το 1877 μέχρι το 1914. Επίσης, έγραψε μια σειρά τμημάτων μονογραφιών των Α. Ένγκλερ και Κ. Πραντλ με τίτλο «Οι φυσικές οικογένειες των φυτών» (γ: «Die natürlichen Pflanzenfamilien») πάνω στο γένος «Βάτος (Rubus)», ιδίως όσον αφορά οπωροφόρα φυτά αυτής της οικογένειας[8].
Αρκετό από το υπόλοιπο έργο του δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της Βρέμης, «Δοκίμια: Φυσικός Επιστημονικός Σύλλογος Βρέμης» (γ: «Abhandlungen: Naturwissenschaftlicher Verein zu Bremen») και η πλήρης λίστα των δημοσιευμένων άρθρων σε αυτό το περιοδικό είναι διαθέσιμη[9]. Αν εξετάσει κανείς τις καταχωρήσεις του Φόκε σε αυτή τη λίστα των αντικειμένων, μπορεί κανείς να εκτιμήσει το ευρύ φάσμα των θεμάτων που σπούδασε, καθώς και του κλάδου, με την οποία ο ίδιος εφαρμόζεται στην εργασία του.
Απόδοση τιμών
«Campanula cespitosa»
Το γένος «Φοκεανθός» (αυθεντικός τίτλος: «Fockeanthus») της οικογένειας «Καμπανούλα» (αυθεντικός τίτλος: «Campanulaceae») ονομάστηκε προς τιμήν του από τον βοτανολόγο και ταξονόμο Χ.Ρ. Βερ (γ: «H.R. Wehrh»)[10].
